10 redenen voor Bonaire

TINEKE WINK

Na een 9 uur durende vlucht met weer de nodige vliegtuigongemakken (zal ik nog eens een aparte blog aan wijden) zijn we dan ein-de-lijk op plaats van bestemming – Bonaire! De wind voelt aan als een warme föhn in ons gezicht, ik kan niet wachten tot ik mijn warme joggingbroek kan verruilen voor iets luchtigers. Wij zijn de enigen zonder ruimbagage dus we kunnen meteen doorlopen naar de aankomsthal. Hier staat de TUI-dame ons al op te wachten met een bordje in de lucht. Zo makkelijk zo’n pakketreis ? Samen met een busje vol met andere Nederlanders worden we naar onze accommodatie gebracht. Omdat wij het verst van het centrum zitten dropt de chauffeur ons als laatst. Save the best for last zeggen ze toch altijd? In ons geval klopt dat zeker, kleurrijke appartementen, zwembaden, veel groen,uitzicht op zee… we zijn in het paradijs!

Carribbean Club

Nog even terug naar het moment waarop we besloten deze accommodatie te boeken. Met een klein budget naar het paradijs. Een moeilijke opgave, maar niet onmogelijk in het laagseizoen. Op vrijdag 23 september, twee en een halve week voor ons vertrek, hebben we onze droomdeal gevonden. In eerste instantie voor € 700, maar er ging zelfs nog € 200 extra kassakorting vanaf. Voor € 490 p.p een vliegticket en een verblijf in een fantastisch resort. Voor Curaçao betaalde ik in februari alleen al een ticket van € 600, kun je nagaan. Een week is kort, te kort, dus we moesten alles uit die zeven dagen halen.

Iedereen die ooit naar Bonaire gaat zou ik onderstaande dingen zeker aanraden:

Karel’s beachbar

Karel’s beachbar ligt op een steiger aan de boulevard van Kralendijk. Een prima plek voor een heerlijke cappuccino – of een verkoelend drankje. Je kijkt uit over de azuurblauwe zee, zo mooi. Omdat je hier zo dicht op het water zit waait het hier ook hard. Het is hier dus goed uit te houden op het terras.

Happy Hour bij Divi

Op Bonaire doet bijna elke bar wel mee met de happy hour, meestal tussen 6 en 7. Ons favoriete plek voor een goedkoop cocktailtje is het Divi Flamingo Beach Resort. De Happy Hour duurt hier twee uren. Ideaal als je het niet bij een cocktail kan laten, in ons geval ? Tijdens een van deze happy hours kregen we zelfs nog een gratis rumpunch (een heel populair drankje op Bonaire) hier zeiden we uiteraard geen nee tegen ? In de bar heb je een geweldig uitzicht op de ondergaande zon, die alweer veel te vroeg onder ging elke dag…

Chillen in het dorpje Rincon

Op het eerste gezicht ben je niet meteen onder de indruk als je dit oudste dorpje binnen komt rijden. Of fietsen in ons geval. Nou lag het waarschijnlijk aan deze fietsen dat voor ons geen liefde op het eerste gezicht was. We kozen voor de kortste route naar dit dorpje. Wisten wij veel dat deze route veel zwaarder was dan de normale route. Dat stond niet op de kaart. We moesten een enorme heuvel op fietsen, wat niet ging, dus we kozen er snel voor om met de fiets aan de hand de berg op te komen. Ik heb nog nooit zoiets zwaars meegemaakt. Het zweet gutste van onze lijf (de sauna was er niets bij), het water was bijna op, het einde nog lang niet in zicht… Ik ben vloekend die berg opgelopen, heb meerdere malen op het punt gestaan om op te geven en en terug te fietsen. De vele voorbijgaande toeterende auto’s maakte het er ook niet beter op. Na een tijd (geen tijdsbesef, dus geen idee hoe lang) zagen we dan eindelijk licht aan de horizon – een bordje. Rincon was in zicht! Toen we in dit kleine dorpje aankwamen waren we nog zo kapot, dat we er in eerste instantie niet zo van konden genieten. Alles leek potdicht, er was niemand op straat. Wat doen we hier? Het genieten begon pas toen we bij een heel leuk local tentje, kos bon so, belanden. Hier hebben we uren gespendeerd, genoten van de sfeer, drankjes, de schaduw en de heerlijke Caribische muziek. Een colaatje heeft nog nooit zo goed gesmaakt. Vrij snel na dit fietsdebacle besloten we onze fietsen in te ruilen voor een scooter. De tweede keer dat we naar Rincon afreisden was al een stuk aangenamer. We lunchten bij Rose Inn, een heerlijk local tentje met Antilliaanse maaltijden zoals stobá (stoofpot). Hier hebben we genoten van een koude Amstel Bright en gebakken vis. In Rincon waren we de enige toeristen. We werden zelfs herkend door een local aan het eind van de dag “hej, zaten jullie vanmiddag niet bij het kerkje?”

Sorobon Beach

Mijn favoriete strand aan de zuidkant van het eiland. De meeste stranden van Bonaire zijn bezaaid met versteend koraal. Dat ligt niet zo lekker op een handdoekje. Sorobon Beach is juist weer atypisch voor Bonaire, geen koraal of kiezelzand, maar hagelwit poederzand. Het is er ondiep, dus je kunt lekker lang in het water blijven. Wij waren op een gegeven moment meer in het water dan op het strandbedje te vinden. Amstel Bright erbij en chillen maar ? Wat ik verder zo leuk vond aan dit strand is dat je door het water moet lopen om een drankje te gaan halen.Verder was ik meteen verliefd op de palmbomen, de laid-back sfeer en de kleurrijkheid van dit resort (o.a. gekleurde stoelen in het water).

Snorkelen bij Klein Bonaire

Een van de hoogtepunten van de vakantie was de snorkeltour naar Klein Bonaire, een eilandje voor de kust van Kralendijk. Om 8.15 ’s ochtends werden we verwacht op de Sea Cow Motorboot voor een 3,5 uur begeleide snorkeltrip. Terwijl iedereen in de schaduw op een bankje plaatsnam, kozen wij er natuurlijk weer voor om in de zon op het dek te gaan liggen. Het was onze laatste dag dus we moesten natuurlijk nog wel wat zon meepakken. Ik heb weleens eerder gesnorkeld, maar nog nooit onder begeleiding en nog nooit op zo’n mooie plek als hier. Hier kun je nog beter snorkelen dan op Bonaire zelf. Zo is de kans om schildpadden te zien hier ook groter. Helaas hebben wij ze niet gespot, maar wel heel mooi koraal, grote sponzen en heel veel mooie (gekleurde) vissen. Het voelde alsof ik in Finding Nemo terecht was gekomen. Na twee keer een uur snorkelen keerden we terug. We dronken nog wat rumpunch met z’n allen (waarom ook niet om 11 uur ’s ochtends) om de tour af te sluiten. Wat een geweldige ervaring!

Het Pekelmeer

Het Pekelmeer, gelegen in het zuidoosten van Bonaire, vind ik een van de mooiste plekken van het eiland. Het roze water tegenover de strakblauw lucht, de witte zoutbergen, flamingo’s en slavenhuisjes maken het tot een bijzonder geheel. De zoutwinning is een van de eerste en belangrijkste bronnen van inkomsten op het eiland. De zoutbergen zie je al van ver aankomen en zijn heel bijzonder om te zien. Verderop vind je de slavenhuizen. Deze huisjes rond het zoutmeer vormen het bewijs van het Nederlands slavenverleden op Bonaire. Bizar hoe klein deze huisjes zijn waar de slaven in moesten verblijven.

Het Gotomeer

Hoe klein Bonaire ook is, er is zoveel te zien. Na onze snorkeltrip wilden we het noordwesten van het eiland verkennen. Een kant die weer heel anders is dan het zuidoosten. Het Gotomeer is het grootste zoutwatermeer van Bonaire. Aan de oostkant van het meer ligt een uitkijkpunt waar je een heel mooi uitzicht hebt over het Gotomeer. Maar het meer is niet alleen via dit uitkijkpunt te bekijken, ook kun je langs het meer gaan rijden en dichtbij de flamingo’s komen. De weg langs het Gotomeer is echter wel vrij smal en op een gegeven moment staat het er links en rechts vol met cactussen. Heel even dacht ik aan hoeveel pijn het zou doen als we in die cactussen zouden vallen. Geen hele gekke gedachte, aangezien ik op reis miss brokkenpiloot ben en een paar keer een scooterongeluk heb gehad. Maar nu was er niks aan de hand, we reden op een weg zonder gaten of loszittende kiezelstenen en kwamen geen tegenliggers tegen. Alsof we op dat moment het hele eiland voor onszelf hadden.

1000 steps beach

Vlakbij ons resort ligt 1000 steps beach. Een strand waarvan je zou vermoeden eerst 1000 treden af te moeten leggen voor je het kan bereiken. Gelukkig niet. Ook al is de naam wel te danken aan de trap die je moet nemen om bij het strand te komen, 1000 treden is lichtelijk overdreven. Misschien een stuk of 100? Dat is nog net te doen met 32 graden;-) 1000 steps beach is een super mooi strand dat vooral geschikt is om te snorkelen. Wij waren de enigen die daar aan kwamen met een boek. En wat kussens. Want we waren wel voorbereid op al het koraal waar we op moesten gaan liggen.

Te Amo Beach

Een van de weinige zandstranden dat Bonaire te bieden heeft, een heel fijn strandje waar we een paar middagen hebben gespendeerd. Bij het bijgelegen barretje kun je terecht voor een Bonaire Blond of een burger. Ook is dit een strand waar heel veel locals komen om te zwemmen of te barbecueën.

Alles wat we nog hebben gemist

Een week is veel te kort, we hebben niet alles gezien. We hebben wel gesnorkeld bij Klein Bonaire maar zijn het eiland zelf niet op geweest. Iets met een zieke watertaxi chauffeur…Ook hebben we het nationale park niet gezien en zijn we niet naar alle stranden geweest. Maar ja we wilden ook nog wel een beetje chillen in die week dat we er waren. Bonaire is zeker voor herhaling vatbaar, dus deze dingen bewaar ik voor de volgende keer. Zelf geïnteresseerd in verblijven op Bonaire? Hieronder nog een aantal do’s:

DO

huur een scooter! Met een scooter kun je gemakkelijk het hele eiland over en echt de tijd nemen om alles te zien. Met de auto heb je het eiland zo gezien en met de fiets is het leuk als je kleine afstanden af moet leggen en geen heuvelachtige wegen hebt. Tip: Scooters Bonaire. Een heel fijn Nederlands huurbedrijf waar je voor 25 dollar per dag een scooter kan huren. Ze helpen je snel als je in nood bent – wij waren een keer zo slim om de buddyseat van de scooter dicht te klikken terwijl de sleutels daar in lagen. Oeps. Ze hebben meteen een medewerker gestuurd om onze buddyseat los te maken.
Smeren, smeren, smeren met factor 50. We gingen naar Bonaire met twee mini flesjes zonnebrand (in een halve dag op) dus we moesten naar de AH voor een grote tube zonnebrand. Met factor 30 zijn we een paar keer verbrand ondanks veelvuldig smeren. Volgende keer smeer ik braaf met factor 50.
Schaf goede anti-insectenspray aan voor vertrek, je wordt anders echt lek gestoken.
Wees niet bang voor kakkerlakken of neem een dappere reisgenoot mee (in mijn geval). Wij spotten twee kakkerlakken in ons appartement, waarvan een in mijn nachtkastje (iewl). De kakkerlak weigerde zich te vangen waardoor Ingrid mijn hele nachtkastje maar op het terras heeft gezet. Anders weet ik zeker dat ik niet had kunnen slapen.
Wees flexibel! We hebben van te voren niks gepland. Plannen maakten we op het eiland zelf en dan moesten we vaak ook nog weer van deze plannen terugkomen. Zo wilden wij een keer een watertaxi pakken naar Klein Bonaire. Toen we na een tijdje wachten nog steeds geen watertaxi zagen verschijnen, informeerden we even bij de bediening. “Oja, de meneer van de watertaxi kwam zich vanochtend ziek melden, hij kan vandaag niet naar Klein Bonaire varen.” Zo verloopt de communicatie dus. Dan maar iets anders leuks gaan doen.