‘Wildlife spotten in de Pantanal’
MINKE WINK
Vanuit Campo Grande reizen we verder naar het grootste wetland ter wereld. Vanwege de regenval in de Andes, loopt de Pantanal ieder jaar een deel van de tijd onder water. Hierdoor kunnen de boeren die hier wonen hun land niet gebruiken voor veeteelt of het verbouwen van gewassen. En daarom zijn hier heel veel bijzondere dieren te vinden zoals kaaimannen, reuzenotters, capibara’s, miereneters, tapirs, papegaaien, brulapen, toekans en andere prachtige vogels. De Pantanal is ook het leefgebied van de jaguar, maar de kans om deze te spotten is helaas erg zeldzaam.
Omdat de Pantanal eigendom is van lokale boerenfamilies kun je hier alleen maar komen wanneer je een meerdaagse excursie bij één van de ranches of lodges boekt. We verblijven de komende dagen in een jungle lodge aan een rivier. We worden opgepikt bij ons hotel in Campo Grande en naar het dorpje Miranda gebracht, het laatste stukje bewoonde wereld. Vanaf hier stappen we over in een omgebouwde veetruck die ons over de onverharde wegen naar de lodge hobbelt. De jungle lodge ligt op een prachtige plek aan de rivier, omringd door bijzondere vogels. Er is een zwembad, een grote eetzaal en verschillende kamers die met een boardwalk aan elkaar verbonden zijn. We spotten de eerste papegaaien al en maken kennis met een enorme ooievaar die elke dag rondhangt bij de lodge op zoek naar vis. We noemen hem Storkie.
Na aankomst in de lodge maken we kennis met onze gids Zinho en worden we meteen klaargestoomd voor onze eerste activiteit. We gaan kanovaren op de rivier. In een wiebelige kano trotseren we het water en niet veel later zien we de eerste kaaiman op een eilandje liggen, genieten van de zon. Als we dichterbij komen, schiet ie het water in. Sorry, kaaiman.
Volgens kenners heb je vanuit een boot de meeste kans om dieren te spotten. De volgende dag zitten we na het ontbijt dan ook al gauw klaar voor de geplande boottour. Het moment dat we de eerste capibara zien, smelt ik. Een capibara is een soort enorme marmot met een hele serieuze gezichtsuitdrukking, een rechthoekige kop en een bol lijf. Wat een leuk beest!
Niet veel later spotten we nog meer kaaimannen aan de kant van het water en een paar brulapen die door de boom slingeren.
Na de lunch rijden we naar een boerderij waar we gaan paardrijden. We krijgen een belachelijke helm op ons hoofd en er staan al twee paarden voor ons klaar. We hebben zóveel lol om de helm, maar ik heb eigenlijk helemaal niks met paarden en paardrijden vind ik best eng. Toch vind ik dat ik de paarden in deze omgeving een kans moet geven. Gelukkig dragen we een helm 😉 We hobbelen over het land van de boer langs de grazende koeien en rondvliegende papegaaien. Ondertussen worden we helemaal lek gestoken door muggen. Nee, paardrijden is niet mijn ding.
Het is al donker als we in de omgebouwde veetruck weer terug rijden naar de lodge. Onderweg doen we een soort nachtsafari, maar behalve een vos en een paar kaaimannen zien we niet veel.
De volgende dag gaan we weer op safari. Hopelijk zien we nu wat meer omdat er daglicht is. Helaas, we zien alleen hier en daar wat herten. Eigenlijk ook wel logisch want de weg waarop we rijden wordt ook gebruikt als publieke weg. De rest van de dierenwereld zit natuurlijk wat dieper verscholen in de Pantanal. We zien wel een pootafdruk van een jaguar. Het dier zelf is nergens te bekennen, maar het bewijst wel dat ze hier in de buurt kunnen rondlopen.
We maken aan het eind van de safari nog een wandeling door een soort tropisch bos. We zijn van top tot teen ingepakt vanwege de muggen die om ons heen vliegen. Maar het is het waard! Hier spotten we namelijk kleurrijke toekans en super schattige neusberen.
Na de wandeling rijden we weer terug naar de lodge. Na de lunch stappen we weer in de boot voor een rondje over de rivier. We zouden eigenlijk op piranha’s gaan vissen, maar hier hebben we geen zin in. Omdat we de enige twee toeristen zijn, mogen we een andere activiteit uitkiezen en daarom zitten we weer op de boot op zoek naar bijzondere dieren. We zien nog meer capibara’s waar we maar geen genoeg van krijgen. Eentje zit prachtig op de kant aan het water en we komen heel dichtbij met de boot. Ik besluit uit te stappen en dit bolle beest te filmen. Heel langzaam loop ik er op af met mijn videocamera. Als ik een paar meter verwijderd ben, stap ik per ongeluk op een takje. De capibara kijkt op, maakt een hard ‘uh’ geluid en springt met een enorme plons het water in. Hilarisch!
Op een gegeven moment stopt Zinho de boot en wijst naar het water. We zien in eerste instantie niks. We blijven kijken en niet veel later zien we veel beweging in het water. Twee reuzenotters zijn met elkaar aan het stoeien. Ze zwemmen als een malle rondjes en rennen af en toe langs de kant van het water. Bijzondere en een beetje enge dieren om te zien. Zinho vertelt ons dat deze reuzenotters in groepen jagen en zelfs kaaimannen kunnen verslinden. Wow…
We varen verder en de zon gaat langzaam onder. Een prachtig gezicht, zonsondergang in de Pantanal. We genieten intens.
Als de zon onder is varen we terug naar de lodge voor dinner. Het is alweer onze laatste nacht in de lodge.
De volgende ochtend gaan we nog één keer met de boot de rivier op. Er zijn twee Braziliaanse toeristen gearriveerd en zij gaan ook mee. We hopen dat we nog een jaguar te zien krijgen, maar helaas. De jaguars laten zich hier niet zo makkelijk zien. We spotten naast kaaimannen en capibara’s nog wel toekans, kleinere otters en een zwemmende groene leguaan. Vooral die laatste is heel bizar om te zien.
Na de lunch in de lodge worden we weer naar het plaatsje Miranda gebracht. Terwijl we de Pantanal uitrijden zien we nog een bijzondere miereneter die met zijn snuit in de grond tussen de koeien waggelt. Wat een apart beest is dat! Die kunnen we op de valreep ook nog even afstrepen.
Vanuit Miranda reizen we verder naar het plaatsje Bonito, een eco-dorp in een prachtige natuurlijke omgeving. We gaan hier eens kijken of Bonito zijn naam eer aandoet 😉