‘Via Tatacoa terug naar Bogota’
MINKE WINK
We verlaten het frisse Salento voor een warmer oord. Met de bus reizen we via Armenia naar Neiva en van daaruit verder naar het piepkleine dorpje Villavieja, aan de rand van de Tatacoa woestijn. Omdat we pas laat in Neiva aankomen, kunnen we niet meer met een bus verder reizen naar Villavieja. We hebben wel ons hotel al in Villavieja geboekt, en we besluiten een taxi te nemen voor het laatste stuk. Na een helse rit met een knettergekke taxi chauffeur komen we (gelukkig) ongedeerd en kotsmisselijk bij ons hotel in Villavieja aan.
Desierto de la Tatacoa
De volgende dag slapen we een beetje uit en hangen we na het ontbijt bij het zwembad van ons hotel. Het is bloedheet dus we gaan pas later in de middag naar ons volgende basic accommodatie in de Tatacoa woestijn. Aan het eind van de middag komen we hier aan en naast ons is er slechts 1 andere reiziger, een jongen uit Zwitserland. Na een heerlijke maaltijd lopen we met z’n drieën naar één van de observatietorens in de woestijn. Bij heldere avonden kun je hier genieten van de mooiste sterrenhemel. Vanwege de centrale ligging ten opzichte van de evenaar, de afgelegen locatie en heldere hemels, heb je vaak zicht op zowel het noordelijke als zuidelijke halfrond. Het is een klein beetje bewolkt waardoor we niet alle sterren goed zien, maar door de telescopen kunnen we wel de planeten Jupiter en Saturnus bewonderen. Heel bijzonder!
De volgende dag gaan we samen met onze nieuwe reisvriend uit Zwitserland (Michael) en een gids op pad. Gepropt in een tuk tuk worden we eerst naar de zogenaamde rode woestijn gebracht. Dit is volgens velen het meest spectaculaire deel van Tatacoa. We maken een wandeling langs metershoge cactussen en surrealistische rotsformaties. Het is allemaal erg indrukwekkend om te zien, maar ik ben toch het meest onder de indruk van de kleine bolle grondcactussen die kleine vruchtjes produceren die zó lekker zijn dat we ze cactus candy noemen. Ik blijf dan ook de rest van de dag de grond afspeuren naar deze zoete lekkernij.
Na onze wandeling door de rode woestijn, brengt de tuk tuk ons naar een ander gedeelte van Tatacoa dat ook wel de grijze regio wordt genoemd. We maken een pittige wandeling door de Xilopalos vallei langs boom fossielen en door smalle kloven. We bezoeken ook een kleine geitenboerderij waar we geitenmelk proeven die vers van de uier komt. Niet verwacht, maar het is echt héél lekker met een klein beetje honing.
Het is al bijna middag en de zon schijnt steeds feller. Gelukkig ligt er in de grijze regio van Tatacoa een knalblauw zwembad voor de nodige verkoeling, waar we uiteraard in duiken.
Als we allemaal zijn afgekoeld, kunnen we de tour voortzetten. We maken nog een laatste wandeling langs bijzondere grijze rotsformaties voordat de tuk tuk ons weer terugbrengt naar onze accommodatie. Onderweg maken we nog een laatste stop bij een uitzichtpunt waar de gids ons een aantal rotsformaties aanwijst in de vorm van verschillende dieren. Je hebt wel wat fantasie nodig om deze daadwerkelijk te kunnen zien 😉
De rest van de middag spenderen we in en naast het zwembad van ons guesthouse. Als het aan het eind van de dag eindelijk een beetje afgekoeld is, lopen we weer terug naar de rode woestijn. Aan de rand van deze woestijn heb je namelijk tijdens zonsondergang een fantastisch uitzicht op de bijzondere rotsformaties met een intense rood/oranje gloed.
Chillen in Villavieja
De volgende ochtend gaan we na het ontbijt weer terug naar ons hotel met zwembad in Villavieja. We zijn inmiddels aan het einde van onze reis gekomen en hebben heel erg de behoefte aan een paar dagen niks doen. Met een boek bij het zwembad hangen en lekker uit eten gaan. En Villavieja is de perfecte locatie hiervoor 😉
Terug naar Bogota
Na 5 dagen relaxen in Villavieja reizen we met de bus weer terug naar Bogota, het start- en eindpunt van onze reis door Colombia. De volgende dag verlaten we de stad echter meteen weer. We gaan met de bus naar Zipaquirá, een kleine stad boven Bogota. De grootste trekpleister (en de reden dat we hiernaartoe gaan) is de ondergrondse zoutkathedraal die je hier kunt bezoeken.
De zoutkathedraal in Zipaquirá
Zipaquirá is de thuisbasis van één van de meest populaire attracties in de buurt van Bogota, namelijk de zoutkathedraal. De bijzondere La Catedral de Sal is ondergronds uitgehouwen in een oude zoutmijn. Volgens velen is de zoutkathedraal in Zipaquirá een wereldwonder. En dat is dé reden waarom zowel toeristen als Colombianen naar Zipaquirá gaan. Het is gelukkig helemaal niet zo druk (toch een voordeel van reizen in corona tijd) en we hoeven ook niet perse met een gids in een groep op pad. We kunnen lekker zelf rondlopen en ons vergapen aan alle kleurrijke lichten en de absurditeit van dit alles. Oké, het is behoorlijk toeristisch opgezet allemaal met lichtshows, 3D films, musea en souvenirwinkels, maar ik ben serieus echt onder de indruk. De zoutmijn is veel groter dan ik had verwacht en ook de kathedraal is erg indrukwekkend om te zien.
Als we aan het eind van de middag weer terug zijn in Bogota gaan we naar de lekkerste pizzeria van de stad op maar 2 minuutjes lopen van ons guesthouse.
Op de fiets door Bogota
De volgende dag lopen we naar de kabelbaan die ons naar de top van Monserrate brengt. Vanaf hier genieten we van een prachtig uitzicht op het bewolkte Bogota.
Die middag maken we met Bogota Bike Tours een fietstocht door de stad. Omdat Bogota van alle steden in Zuid Amerika de meeste fietspaden heeft, is dit heel goed te doen in zo’n grote stad. Het voelt een beetje alsof ik in Nederland ben. Het is lang geleden dat ik op een fiets zat 😉
We stoppen bij een grote markt waar we verschillende fruitsoorten proeven die typisch zijn voor Colombia. Al het fruit is hier zó smaakvol, ik ga dat echt missen als ik terug ben in Nederland.
Na de markt fietsen we verder naar onze volgende stop. We krijgen een korte tour in een koffiebranderij en mogen natuurlijk zelf ook de koffie proeven. En die smaakt voortreffelijk!
Tijdens het laatste stuk van de fietstocht overheerst de kou en de regen. Ben ik in ieder geval alvast een beetje voorbereid op Nederland als het straks weer winter wordt. Ondanks de weerelementen is de fietstocht een geweldige invulling van onze laatste dag in Bogota.
Ja, onze reis in Colombia zit er namelijk alweer op. We pakken een taxi naar het vliegveld want we moeten eraan geloven, het is tijd voor de PCR-test. Deze moet 24 uur van tevoren worden gedaan en daarom slapen we de laatste nacht in een hotel vlakbij het vliegveld. Ik ben mega zenuwachtig, maar gelukkig valt het achteraf heel erg mee. Ik denk dat het komt omdat de mevrouw die de stok in onze neus moest drukken een beetje medelijden met ons angsthazen had 😉
Ik word de volgende ochtend vroeg wakker en zie dat ik de uitslag al in mijn mail heb. Allebei negatief dus we mogen weer terug naar huis. Na 4 maanden reizen gaan we weer terug naar Nederland.