Van dromen naar doen
TINEKE WINK
Een droom hebben is leuk, maar nog leuker is het om deze waar te maken. Ik vergelijk dromen weleens met verliefd zijn. Je bent er continue mee bezig en kunt je droom maar niet uit je hoofd zetten.
Ik droom altijd van nieuwe dingen maar ik kan ook net zo goed heel erg genieten van hoe het leven nu is. Soms verlies ik daarmee mijn lange termijn doel uit het oog. Dan geef ik te veel geld uit en maak te impulsief beslissingen. Maar gelukkig heb ik nu zo’n leven voor mezelf gecreëerd (met weinig vaste lasten) dat dromen altijd binnen handbereik liggen. Dat ik er niet jaren op hoef te wachten om mijn dromen uit te laten komen. Het scheelt ook dat ik niet droom van een miljoenenvilla of dure spullen. Dromen hebben bij mij bijna altijd met vrijheid te maken. Mijn dromen komen niet altijd uit, dan stop ik er te weinig energie in, doe geen moeite ze te realiseren en verdwijnen ze weer uit mijn gedachtes. Blijkbaar vind ik de droom dan niet belangrijk genoeg. Of ik ben bezig met een droom te verwezenlijken, maar kom er gaandeweg achter dat ik de droom geromantiseerd heb. Wonen op een tropisch eiland bijvoorbeeld, waar boodschappen duur zijn, je toch wel erg beperkt bent in je bewegingsvrijheid en je fulltime moet werken om alles te kunnen betalen. Zodra ik het gevoel heb dat ik mijn vrijheid verlies, is mijn droom ook vervlogen.
Welke (grootste) dromen zijn al wél uitgekomen?
Spaans leren en een tijdje in Spanje wonen
Tijdens mijn studie journalistiek kregen we in het derde jaar de kans om een semester (vijf maanden) in het buitenland te volgen. Ik wist meteen dat het Spanje moest worden. Het was de ultieme kans om Spaans te leren en me te laten onderdompelen in het Spaanse leven. Of eigenlijk het Erasmusleven, wat vooral om uitgaan draaide. Een tripje naar Ibiza om vijf dagen te feesten, een dorpsfeest met onbeperkt sangria en capeas (een lichtere vorm van stierengevechten), botellons (huisfeestjes) en een evento nacional waar studenten uit heel Spanje naar Salamanca kwamen om te feesten. Maar de periode in Spanje bestond niet alleen maar uit uitgaan. Ik leerde er ook Spaans (al durfde ik het wel weinig te spreken) en kreeg de kans om meer van het land te zien. Zo reisde ik samen met een vriendin twee weken door Zuid-Spanje en ging in mijn eentje een weekend naar Valencia. De maanden in Spanje waren zo leuk dat het mijn reislust alleen maar meer aanwakkerde.
Backpacken door Azië
Op mijn 18e was ik voor het eerst voor langere tijd van huis en ging ik op het Waddeneiland Vlieland werken. Ik ontdekte wat een verrijking het was om even uit je vertrouwde omgeving te stappen en andere mensen te leren kennen. Ook al was ik nog in Nederland, Vlieland voelde al bijna aan als het buitenland. Ik kwam met heel veel mooie herinneringen thuis en dat smaakte naar meer! Een aantal jaar later kwam de backpackdroom. Ik was zo benieuwd naar Azië, ik hoorde alleen maar goede verhalen over dit continent wat een walhalla voor backpackers scheen te zijn. Ik spaarde (op Vlieland) een paar duizend euro bij elkaar en samen met een vriendin vertrok ik eind november 2013 voor twee maanden naar Thailand. Vervolgens reisde ik nog in mijn eentje twee maanden door Indonesië. Hoewel ik wel een paar keer heimwee had, waren het vier geweldige maanden. Vier jaar later vertrokken we weer naar ons geliefde continent om de Filipijnen, Cambodja, Sri Lanka en Nepal te bezoeken. De reis was nog mooier dan vier jaar geleden en van heimwee was nu helemaal geen sprake meer. De vriendin met wie ik reisde is zelfs zo verliefd geworden op Sri Lanka dat ze er is gaan wonen.
Wonen in de Randstad
Toen ik 18 was had ik een hele vreemde toekomstdroom (vind ik zelf). Ik wilde op mijn 25e getrouwd zijn en twee kinderen hebben. Ik zou dan met mijn gezin in de Randstad wonen. Op die twee kinderen ben ik teruggekomen (van een kinderwens is nu helemaal geen sprake meer), maar de wens om in de Randstad te wonen is altijd gebleven. Ik vond Friesland een beetje saai geworden. Ik zette mijn zinnen op Haarlem, dat leek me een leuke stad en ik had er al een vriendin wonen. Verder had ik nog helemaal geen binding met de stad, zelfs nog geen baan. Maar als ik iets in mijn hoofd heb dan ga ik er ook voor. Eerst maar eens op zoek naar een huisje! Ik vond een piepkleine studio aan de grens van Bloemendaal. Dolblij was ik ermee. Iets minder blij werd ik van mijn klantenservice baan bij de Blokker. Ik moest toch inkomen hebben om mijn studio te kunnen betalen. Hierdoor waren de eerste maanden in de Randstad nog niet geweldig. Dat veranderde toen ik in 2015 bij de IKEA in Amsterdam kwam te werken. Ik maakte er vrienden, genoot van de vele personeelsfeestjes en ontdekte de Toppers, IJhallen en de leukste kroeg van Amsterdam (Café Nol). Na 2,5 jaar Haarlem verhuisde ik nog voor een paar maanden naar Alkmaar (al hoort dat niet meer bij de Randstad) en in 2018 ging ik nog een jaar in Amsterdam wonen voor mijn studie. Daarna was voor mij het wonen in de Randstad wel klaar, ik wilde weer in een rustige omgeving wonen.
Hoe zet je nu de stap van dromen naar doen?
Maak je droom concreet
Mijn droom was lange tijd: een huisje in het buitenland in de natuur. Maar dat is te vaag. Je komt dan niet in beweging omdat je niet precies weet wat je wil. Wat voor huisje? Waar in het buitenland? En waar in de natuur? (dat is heel breed). Het duurde bij mij wel even voordat ik die droom concreet kon maken, lange tijd stond Spanje hoog op mijn lijstje. Pas toen ik in Portugal was geweest wist ik het zeker. Hier voel ik me thuis. Tiny houses hadden altijd al een aantrekkingskracht op me, maar ik dacht dat de tiny house beweging vooral in Nederland was. Tot ik erachter kwam dat ze in Portugal ook tiny houses bouwen. Het is daar ook makkelijker om aan (gratis) grond te komen waar je voor langere tijd mag blijven. Vanaf €25.000 zijn er al tiny houses te koop, hierdoor lijkt deze droom niet zo onbereikbaar meer.
Laat anderen weten wat je van plan bent
Als mensen in je omgeving op de hoogte zijn van je plannen, gaan ze vragen stellen en is de kans groter dat je ermee aan de slag gaat. Vragen van anderen zorgen voor meer actie. Soms kom je er dan tijdens de gesprekken achter dat je toch niet helemaal op de juiste koers zit. Zo ging ik me afvragen: Ben ik er wel aan toe om op één plek te blijven? Moeten we juist niet genieten van het nu, nu de wereld op zijn kop staat en de toekomst zo onzeker is? Tijdens deze gesprekken kom je er misschien wel achter dat je iets wil aanpassen aan de droom. Omdat andere verhalen je ook inspireren. In mijn geval droom ik nog steeds van een tiny house, maar deze droom heb ik nu op de lange baan geschoven. Ik heb er namelijk nog een droom bij gekregen die graag voorrang wil. Een droom waarmee ik mijn liefde voor reizen en een eigen plekje perfect kan combineren. Een droom waarmee ik kan verhuizen wanneer ik wil, maar mijn huisje altijd met me mee kan nemen. Ik wil namelijk een eigen camper. Om in te wonen, werken en te reizen. Ook een soort tiny house dus, maar dan op wielen.
Wat is er nodig voor het realiseren van mijn droom?
Hoeveel geld heb je nodig voor die droomreis? Welke opleiding moet je volgen voor die droombaan? Door dit soort vragen voor jezelf uit te zoeken ben je weer een stapje dichter bij je droom. In mijn geval: voor een goede camper moet je wel zo’n €15.000 neertellen. Daarbij heb ik geen rijbewijs. De noodzaak was nooit zo hoog, maar nu besef ik wel dat een rijbewijs en auto veel vrijheid geeft. Ik heb dus zo’n €17.000 nodig. Vervolgens ga je nadenken hoelang het gaat duren voordat je dit bedrag bij elkaar hebt. Hoeveel kun je per maand sparen? Omdat mijn vaste lasten vrijwel nihil zijn (ik betaal alleen maandelijks €5 voor een kortingskaart van de NS), heb ik de ruimte om het grootste gedeelte van mijn loon aan de kant te kunnen zetten. Omdat ik in de winter weer naar Portugal wil, ga ik mogelijkheden onderzoeken om locatie-onafhankelijk te werken en misschien nog andere inkomstenbronnen te zoeken. Ik hoop dan in het najaar van 2022 een camper te kunnen kopen.
