Uitwaaien op Vlieland

TINEKE WINK

Vlieland is uitgeroepen tot mooiste waddeneiland van Nederland en dat snap ik heel goed! De relaxte sfeer, de rust, de brede stranden, het uitgestrekte duingebied, de leuke restaurants en winkels… Het is net Ibiza (Vliebiza) maar dan zonder de warmte van de Spaanse zon (oke het is ook net wat minder excentriek en er zijn geen grote discotheken). En met een beetje geluk heb je er zon, want de waddeneilanden hebben de meeste zonuren van Nederland.

Vanaf mijn 18^e ben ik al veel op dit eiland te vinden. Zo heb ik er een aantal vakantiebaantjes gehad. Dat was vaak hard werken, al voelde het niet zo. Klanten waren vaak relaxt en geduldig (dat is wat vakantie met je doet) en ook het buitenleven beviel me erg goed. Op een eiland ben je veel buiten te vinden, voornamelijk op het strand. Ook mijn familie heeft het Vlieland-virus te pakken gekregen. Zo hebben we er al een aantal leuke vakanties op dit waddeneiland op zitten. Gezellig met zijn allen in een huisje (geen tent, want je weet het nooit met het weer!) en genieten van wat het eilandleven te bieden heeft.

Het is 26 augustus als we er met z’n vieren heengaan – daddy, Minke, Esther en ik. We slapen dit weekend in een schattig huisje achter de dorpsstraat en we hebben geluk dat er voornamelijk mooi weer is voorspeld. Best wel belangrijk op een eiland waar het leven zich voornamelijk buiten afspeelt.

Slenteren door de dorpsstraat

Op dag 1 laat de zon zich nog niet zo veel zien, perfect weer om even het dorp in te gaan. Zo beginnen we onze shopsessie in de supermarkt om in te slaan voor het hele weekend. Daarna gaan we naar de naastgelegen bakker. Bij de bakker trek je een nummertje, want het kan daar super druk zijn en dat maakt het wel zo overzichtelijk voor de medewerkers. Ik heb er twee zomers gewerkt en weet uit ervaring hoe lekker het aanbod daar is. Die wachtrijen zijn verklaarbaar;) Zo is daar het Vlielands suikerbrood erg populair. Dit suikerbrood wordt in de pan gebakken waardoor het brood rondom een lekkere karamel-laag krijgt. Maar mijn persoonlijke favoriet zijn de speltbollen! Gevuld met rozijnen, noten, cranberry’s en meer. Na een overheerlijke lunch op ons terras, gaan we nog even verder sneupen. Daddy wacht op de bankjes buiten, terwijl wij de kledingwinkels in gaan. Vlieland heeft super leuke winkels, maar echt goedkoop is het niet, dus het blijft bij kijken. We kunnen alleen die fluffy zeehondensleutelhanger echt niet laten liggen.

Strandpaviljoen Oost

We verlossen daddy uit zijn lijden, shoppen is niet echt zijn ding, en gaan lekker een strandwandeling maken. Het leukste aan strandwandelingen vind ik die beloning in de vorm van een drankje bij een strandtent. Vlieland is sinds deze zomer een strandpaviljoen rijker, al die tijd was er maar een paviljoen op het eiland. Paviljoen Oost is super leuk ingericht, een beetje industrieel en daar houd ik wel van. We rusten hier even uit van onze strandwandeling. Alhoewel, uitrusten… Zover hebben we nog niet gelopen, maar omdat het miezert is het wel fijn om even beschut te zitten. Gelukkig maakt de zon het de andere twee dagen ruimschoots met ons goed 🙂

Vliehors

Dag 2 staat in het teken van een hele lange strandwandeling, de langste die ik ooit heb gemaakt. We beginnen de dag nog relaxt in de bus die ons naar het Posthuys brengt. Het Posthuys is een hotel aan de westkust van het eiland. Het startpunt van onze wandeling naar het drenkelingenhuisje. Deze bevindt zich op een grote zandvlakte, de Vliehors. Eerder kozen we voor de comfortabele optie met de Vliehors Express. Met andere toeristen rijd je dan in een strandbus naar dit afgelegen plekje.

De wandeling vereist wat meer doorzettingsvermogen. Het is namelijk een tocht van bij elkaar bijna 18 kilometer in totaal, wat best wel pittig is als je op (zacht) zand loopt. Maar het is wel heel bijzonder om zo zonder andere toeristen in the middle of nowhere te lopen. Op de zandvlakte voelt het alsof je in de sahara loopt, je ziet niets dan zand om je heen. Zo lopen we meer dan 2 uur in volledige stilte (op het geluid van de zee en de meeuwen na) over het strand. Er is hier geen mens te bekennen.

Als we het huisje naderen zien we dat we niet alleen zijn – er is net een bus met toeristen gearriveerd. Gelukkig staat deze net op het punt weg te gaan. Yes, het huisje voor ons alleen! Snel wat foto’s maken voor er weer een lading nieuwe toeristen arriveert. En dat is snel, want 5 minuten later staat er alweer een nieuwe bus klaar. Na nog een tijdje uitrusten en van de omgeving genieten besluiten we ook maar terug te gaan, we hebben nog veel kilometers te gaan.

Die terugweg gaan we ineens als een speer, ruim voordat de bus weer naar de dorpsstraat vertrekt zijn we al terug bij het Posthuys.

Ik denk dat iedereen met z’n hoofd bij dat welverdiende biertje in de zon zat. We drinken dit biertje bij de Oude Stoep, waar je een heerlijk groot terras met uitzicht op de waddendijk hebt.

Vuurtoren

Dag 3 hebben we allemaal spierpijn dus geen kilometerslange wandelingen vandaag. We houden het bij een kleine wandeling naar de vuurtoren. Deze staat boven op de 40 meter hoge vuurboetsduin en is met een trap te bereiken. Het uitzicht op het dorp, de Noordzee en Waddenzee verveelt nooit.

Leut koffietent

Tijd voor koffie! Na de vuurtoren lopen we terug naar de dorpsstraat waar we op het terras gaan zitten bij koffiebar Leut. Leut bestaat pas sinds een paar jaar en dit is de eerste keer dat we er komen. We zijn helemaal fan, wat een sfeervolle plek en fijne menukaart! Deze staat vol (biologische) ontbijt en lunchopties. Ze maken de meeste producten zelf. Bijna elke dag bakken ze de lekkerste taarten van alleen pure en echte ingrediënten. Dat willen wij natuurlijk wel even proeven. Ik kies voor een overheerlijk worteltaartje met frisse limoentopping en walnoten en Minke en Esther kiezen voor de cranberry notenbar. Het leuke aan deze koffiebar dat je er ook kunt overnachten in een hotelkamer boven de bar. Dus dan ben je nog maar een paar stappen verwijderd van vers gezette koffie 🙂

Zeehonden

En dan nu ons hoogtepunt van dit weekendje, de zeehondentocht! Op een rubberboot voor 12 personen varen we 40 mijl p/u richting Terschelling.

We genieten van de kustlijn van Vlieland tot we bij de zeehonden aankomen. Eerst zien we her en der een kop van een zeehond boven het water uitsteken, met nieuwsgierige oogjes naar ons als enthousiaste toeschouwers. Later zien we ineens tientallen zeehonden in grote groepen bij elkaar. Het is geweldig weer, dus ze liggen met z’n allen lekker te zonnen op zandplaat De Richel. Het “oh” en “ah” gehalte is groot. Wat een mooi en bijzonder tafereel!

Chillen op de dijk

En dan hebben we nog een maar een paar uurtjes over voor de boot ons weer naar de wal brengt, terug naar het dagelijkse leventje. Oh wat zou ik graag nog een nachtje willen blijven, na twee jaar afwezig te zijn geweest van dit eiland, besef ik weer hoe fijn het hier is. De relaxte sfeer, weinig prikkels, veel buiten zijn… We kopen gekoelde biertjes bij de supermarkt en zoeken een mooi plekje op de waddendijk op. Met uitzicht op de Waddenzee en dichtbij de boot is dit de perfecte plek om de laatste uren door te brengen. Voor iedereen die op zoek is naar een bestemming dichtbij huis, maar wel het gevoel dat je in een hele andere wereld beland. Vlieland is een echte aanrader!