‘Traviajar’

SANDRA WINK

De afgelopen maand vloog weer voorbij, vanwege alle reisjes en activiteiten tussen het werken door. ‘Trabajar’ betekent in het Spaans werken, ‘Viajar’ is reizen, waardoor de combinatie ‘Traviajar’ een toepasselijke naam is voor de afgelopen weken. Een van mijn stageopdrachten was het ontwikkelen van een nieuw toerisme product. Samen met twee andere collega’s maakten we verschillende ‘Treasure Hunts’, waarbij je door middel van opdrachten meer over de stad of het dorp te weten komt. Hierdoor gingen we veel op pad doordeweeks om onderzoek te doen en inspiratie op te doen. Ook ging ik weer mee met de wekelijkse excursie om foto’s en video’s te maken voor het bedrijf.

Na een week vol gezelligheid met de mensen van het huis en met Felipe ben ik het weekend in Quito gebleven. Na een geslaagd avondje stappen heb ik samen met Ruth ‘Empanadas de Mariscos’ gegeten, een van de lekkerste empanadas die je hier kunt krijgen. De volgende dag zijn we vroeg opgestaan om met de ‘teleferico’, oftewel de kabelbaan naar een hoogte van 4000 meter te gaan om te genieten van het geweldige uitzicht over de stad.

Ongelooflijk hoe groot deze stad is, je kon het einde niet eens zien. Een huisgenoot had ons verteld dat de hike naar een hoger punt (Pichincha) prima te doen was. Vol goede moed begonnen we aan deze hike om er al snel achter te komen dat dit véél zwaarder was dan we in de eerste instantie dachten. En dat was niet te wijten aan onze conditie, maar door de hoogte merkte je dat je veel minder zuurstof had dan normaal. Maar we wilden niet opgeven en liepen en klommen stug door. Onderweg kwamen we dan ook alleen maar professionele hikers met hun loopstokken tegen. Gelukkig was er een hiker die ons heeft geholpen door warmere kleding te geven (het vroor bijna!) en ons naar de top heeft geholpen! Helaas was er niks te zien van het uitzicht omdat we in de wolken zaten. Maar goed, we waren allang blij dat we de top hadden gehaald!

Voordat het begon te regenen zijn we naar beneden gegaan, wat door het zand al slidend kon. Na zes uren hiken waren we gebroken en gesloopt, nooit weer haha!

Als saunaliefhebber en vooral warmte liefhebber had ik al een tijdje Papallacta op mijn must-visit lijstje staan. Papallacta is een klein dorpje op zo’n 4000 meter hoogte (koud!), wat bekend staat om zijn vele thermale baden. Samen met Felipe gingen we met het kevertje (Pichi) naar dit dorpje waar we een nacht gingen overnachten in een hostal met eigen jacuzzi in de kamer. In de middag zijn we naar de publieke baden gegaan waar je voor een aantal dollar gebruik kan maken van meer dan 20 baden met verschillende temperaturen. Hoewel de meesten toch echt te heet waren, was het met de kou prima te doen en hebben we hier gechillt totdat het donker werd. De volgende dag zijn we na een heerlijk ontbijt buffet weer teruggegaan naar Quito.

Onder het bedrijf Colourful Ecuador Travels valt ook het guesthouse en stichting ‘Inti Sisa’. Ik mocht hier heen om een weekje mee te lopen en foto’s en video’s te maken. Na een vijf uren lange busrit kwam ik aan in het dorpje Guamote waar geen toerist te bekennen was en alle locals in traditionele kleding liepen. Het guesthouse zelf was heel gezellig en creatief ingericht, en de mensen die er werkten waren super lief. Samen met Sarah, die daar stage liep, heb ik haar geholpen met kleine klusjes. ’s Avonds hielp ik dan mee in de keuken en daarna keken we meestal een film met de anderen. Het voelde als thuis wonen, want ieder moment van de dag stond er eten voor je klaar, heerlijk die luxe! Het contact met de toeristen was echt geweldig, zo leuk om hun verhalen te horen en over je eigen ervaringen te vertellen. Naast het guesthouse hebben ze dus ook een stichting en bieden ze community tours aan voor te toeristen. Op dinsdag ging ik met Tom en Sarah mee naar verschillende scholen om extra eten te brengen zoals rijst en bonen. Op het moment dat we het schoolplein opliepen, renden alle kinderen de school uit om ons uitgebreid te begroeten. Allemaal probeerden ze je hand vast te houden en vroegen ze je van alles en nog wat. Zo ging het de hele dag door, echt een ongelooflijk bijzondere maar vermoeide dag.

Elke donderdag transformeert het kleine dorpje in één grote markt. Mensen uit alle hoeken komen naar Guamote om hun varkens, koeien, cavias, kleding of eten te kopen of verkopen. Vooral de dierenmarkt is een spektakel om te zien. Ik voelde een lichte cultuurshock toen ik als enige buitenlander tussen alle dieren en locals liep.

In het weekend kwam er ook een afdeling van CE Travels het Inti Sisa guesthouse vergezellen. Zaterdag gingen we de ‘Ozogoche’ tour doen, waarbij we een bezoekje brachten aan een community ergens ver van de bewoonde wereld. Vervolgens hebben we een hike gedaan van drie uren naar een mooi uitzichtspunt om daarna de tour af te sluiten bij mensen thuis die een heerlijke lunch voor ons hadden voorbereid. Al met al was Guamote een ontzettende indrukwekkende ervaring waarbij je echt een duik neemt in de Ecuadoriaanse cultuur.