Temazcal ceremonie in Mexico

TINEKE WINK

Een temazcal is een zweetruimte van de inheemse bevolking van Midden-Amerika. Het woord temazcal komt uit het Nahuati (de oorspronkelijke taal in Mexico) en betekent ‘huis van de hitte’. Een zweethut ceremonie, zoals een temazcal in het Nederlands heet, brengt je in verbinding met de aarde en je ware zelf. Het herinnert ons eraan wie we werkelijk zijn. Zonder onze maskers, zonder ons ego.

Ingrid en ik willen dit graag eens ervaren. In de kustplaats Mazunte grijpen we onze kans. Mazunte is een hippieplek en één van de Pueblo Mágicos (magische dorpen/steden) van de staat Oaxaca. Het lijkt ons de perfecte plek om een, misschien wel, magische ervaring te beleven.

Openingsceremonie

Voordat we de zweethut (een soort stenen iglo) in gaan, zitten we met z’n allen rond het vuur voor de openingsceremonie. Hier bereidt de sjamaan ons op ceremoniële wijze voor op de temazcal. Deze oudere karakteristieke man vertelt over de verschillende symbolen in de temazcal. Bijvoorbeeld over sachamama, de spirit van de slang, die ons uitnodigt om ons oude huid af te werpen. Zo kun je afstand nemen van oude energie, om nieuwe ideeën en mogelijkheden te laten groeien. Hij legt uit dat er vier rondes zijn, gebaseerd op de vier elementen: lucht, water, vuur en aarde. We drinken cacao dat op een natuurlijke manier je hart opent en je nieuwe inzichten kan geven. Ook maken we  door middel van meditatie, muziek en geuren verbinding met onze intentie. Wat willen we loslaten tijdens de temazcal en wat willen toelaten in ons leven?

Vier niveaus

De ceremonie stelt je in staat om jezelf op de vier niveaus te reinigen: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel. Dit hangt per persoon af hoe diep en op welk niveau het doorwerkt. De fysieke reiniging is het eerste niveau. Het lichaam verwijdert gifstoffen door middel van zweet. In de volgende niveaus vernieuw je je geest door middel van het ritueel. Het laatste niveau is je bevrijden, genezen en herboren voelen door het loslaten van belemmerende overtuigingen. Deze vierde fase is vaak niet na één temazcal sessie bereikt, daar kunnen jaren overheen gaan. Maar je kunt je na één keer wel bevrijd voelen van enkele negatieve emoties.

Ongemak en pijn

Na 1,5 uur rond het vuur te hebben gezeten voor de openingsceremonie, mogen we dan de temazcal betreden. Volgens de Maya cultuur symboliseert de temazcal de baarmoeder. Aan het eind van dit verhaal wordt het duidelijk waarom dat zo is. De lavastenen die via het vuur zijn verhit, worden tijdens de ceremonie in verschillende rondes naar de temazcal gebracht. Over deze roodgloeiende stenen wordt vervolgens water gegoten waardoor er stoom ontstaat en de ruimte steeds heter wordt. We zitten hier in een kring in volledige duisternis, zodat je je helemaal in jezelf kan keren. Het voelt heel bevrijdend om dit in het donker te doen. De uiterlijke vorm doet er niet meer toe en het gaat alleen om het zijn en je ademhaling. Het is krap met zoveel mensen in de hut en mijn zitvlees wordt gevoelloos door de stenen ondergrond. Met de hitte heb ik dan geen moeite, misschien omdat ik al hete opgietingen in sauna’s gewend ben. Tijdens een opgieting in de sauna hamert de saunameester er altijd op dat je ten alle tijden de ruimte kunt verlaten als de hitte je te veel wordt. Hier is het juist andersom. Zo heeft de jongen naast me het heel zwaar. Hij heeft het gevoel te moeten overgeven en wil er het liefst uit. We worden hier natuurlijk niet in vastgehouden, maar de begeleider van de temazcal raadt hem wel af om de ruimte te verlaten. Zonder donker is er geen licht om op te schijnen, het is in je eigen belang dat je je door eventuele pijn en ongemak heen ademt en dit afmaakt. Hij gaat dicht bij de deur liggen waar het iets koeler is en houdt het vol tot het eind.

Overgave

De begeleider van de temazcal zelf doet dat met veel enthousiasme en passie. Hij zegt rake dingen waar ik het helemaal mee eens ben. Bijvoorbeeld het belang van ademhalen en dat je zeker geen mondkapjes op moet zetten omdat deze schadelijk voor je zijn. En ook al zijn we geprogrammeerd door het systeem, je kunt de verantwoordelijkheid over je eigen leven pakken en loslaten wat je niet dient. We delen de intenties waar we tijdens de openingsceremonie verbinding mee maakten, drinken kruidige thee en zingen mantra’s met elkaar. Het is heerlijk om dat in het donker vol overgave te kunnen doen en bovendien ook verbindend. Op dat moment kunnen ook negatieve gedachten, blokkades en gevoelens je systeem verlaten. Als we met z’n allen ‘libertad’ (vrijheid) roepen, voel ik dat helemaal tot in mijn diepste vezels. Tijdens de hele ceremonie gaat er een golf van liefde door me heen. Ik kan het nog het beste omschrijven als een soort explosie van geluk. Ik voel me ook heel erg verbonden met alles en iedereen.

Wedergeboorte

Aan het einde van de ceremonie moeten we in het pikdonker allemaal gaan liggen. Ook dit is weer overgave omdat er weinig ruimte is en iedereen tegen elkaar aan ligt. Ik voel een hoofd tegen mijn schouder aanleunen en het voelt warm en veilig. We krijgen hier ook water over ons heen gesprenkeld. Dit laatste onderdeel symboliseert dan ook de wedergeboorte en als we uit de temazcal komen (de baarmoeder) voel ik me inderdaad als herboren. De koude douche en een duik in het zwembad met z’n allen maakt het helemaal af. We sluiten de ceremonie af met de sjamaan bij het vuur. Daar delen we nog met elkaar wat we willen toelaten in ons leven. Dat kan simpelweg liefde zijn, wat je intentie ook maar is. We nemen van iedereen afscheid met een afscheidsgroet en een knuffel. Deze ervaring is zo bijzonder. Ik zal dit nooit vergeten.