‘Studeren in Barcelona’

ESTHER WINK

Zoals veel mensen waarschijnlijk al weten, ben ik verhuisd naar Barcelona! Ik ben hier nu iets meer dan een maand en zal zeker tot eind juli volgend jaar in Barcelona blijven. Waarom? Mijn passie heeft me hier gebracht, namelijk de master studie Animal Law and Society! Al met al best wel een heftige en grote stap. Nieuwsgierig naar mijn keus en hoe ik mijn eerste week heb ervaren? Lees dan snel verder!

Straathonden in het buitenland

Vorig jaar heb ik een reis van bijna negen maanden gemaakt door Colombia, Midden-Amerika en het Caribisch gebied. Ik ging voor het eerst in mijn eentje backpacken buiten Europa. Een geweldige ervaring maar ook een echte eyeopener. De vele straathonden (en -katten) in Colombia vielen mij direct al op. Maar toen ik een tijdje later op het veel meer ontwikkelde Aruba kwam om daar een semester te studeren aan de universiteit, was ik helemaal verbaasd ze nog steeds in zulke grote aantallen te zien. Ik nam een kijkje bij de Aruba Animal Shelter (een no-kill shelter) en was direct verkocht: wat een fantastisch dierenasiel, gepassioneerde vrijwilligers en bovenal extreem lieve en dankbare straathonden!

Ik heb er vier maanden lang met heel veel plezier gewerkt en raakte erg gehecht aan de vrijwilligers en de honden die er zaten. Ook al was het soms zwaar en behoorlijk heftig, ik merkte al na de eerste dag dat het ontzettend dankbaar werk is. Als ik er destijds geen studie naast had, kon je me er waarschijnlijk elke dag wel vinden 😉 Ik kreeg zelfs ontwenningsverschijnselen toen ik er een hele week niet was!

Ondertussen leerde ik veel over het probleem van de straathonden en katten en de oorzaken hiervan. Ik begrijp maar niet waarom de Arubaanse overheid kiest voor een brute ‘oplossing’ – het neerzetten van een afmaakhok naast het dierenasiel – waar elke dag veel honden en katten worden gedumpt en aan het eind van de dag afgemaakt en bij het afval gegooid. Waarom niet alle dieren verplicht laten steriliseren en castreren? Helaas merkte ik dat naast de overheid de bevolking zo ook zijn redenen heeft om dit na te laten..

Mijn passie voor dieren groeide meer en meer en naarmate ik verder reisde door Midden-Amerika en in elk land weer hetzelfde probleem tegenkwam, was ik vrijwel zeker wat ik wilde gaan doen: me inzetten voor straathonden (en katten) door middel van het opzetten van sterilisatie- en castratieprojecten, de lokale bevolking voorlichting geven en hopelijk iets kunnen veranderen in de politiek. Ik had alleen de middelen, een netwerk en de nodige kennis nog lang niet.

Master Animal Law & Society en voorbereidingen

Ik had een aantal maanden eerder al even stiekem gekeken naar deze master studie, maar in mei dit jaar maakte ik het definitieve besluit: ik ging me aanmelden voor de master Animal Law and Society in Barcelona! Na het in ontvangst nemen van mijn bachelor diploma in juli kon ik eindelijk officieel toegelaten worden tot de master en starten met de voorbereidingen. Ik wilde ontzettend graag een keer op campus wonen maar die zat helaas al vol, dus ik moest op zoek naar een kamer in de stad (de universiteit bevindt zich namelijk 20 kilometer buiten Barcelona).

Ondertussen ben ik me steeds meer gaan inlezen over onderwerpen die te maken hebben met dier en milieu. Met zus Minke keek ik veel documentaires over de problemen op dit gebied en werd ik me meer en meer bewust van alles wat ik deed en consumeerde. Zo ben ik begonnen met minder vlees te eten, daarna vegetariër geworden en uiteindelijk veganist. Wel in een korte tijd, maar spijt heb ik er niet van en terug hoef ik nooit weer 😉 Zolang ik kan bijdragen aan een leefbare planeet doe ik het graag!

Zo’n drie maanden geleden begon ik online te reageren op kameradvertenties in Barcelona maar helaas kreeg ik weinig respons. Omdat ik niet het risico wilde lopen de eerste maand in een hostel te moeten zitten en wanhopig op zoek te moeten gaan naar een kamer, heb ik er eentje geboekt voor drie maanden via Uniplaces. Van alle bemiddelingsorganisaties vragen zij de minste commissie (70-90 euro) en het is erg betrouwbaar. Ik zou bij een Spaanse familie in gaan wonen, maar had geen idee hoe ze zouden zijn. Erg spannend was het dus wel!

De eerste dagen in Barcelona

En ineens was het al 12 oktober en was het tijd om naar Barcelona te gaan! Ook al is Spanje een stuk dichter bij huis dan Zuid-Amerika, was ik toch wel weer behoorlijk zenuwachtig. Met 40 kilo bagage checkte ik in en na afscheid te hebben genomen van Mutti op Schiphol vertrok ik dan echt naar Barcelona. Eenmaal aangekomen was ik te koppig om een dure taxi te nemen dus heb ik met al mijn spullen een trein genomen en het laatste stuk door de hete stad naar mijn Airbnb gelopen waar ik he-le-maal doorweekt aankwam (ok, workout done!). Ik heb hier drie nachten gezeten omdat de kamer bij de Spaanse familie nog bezet was. De Airbnb bevond zich in de hippe en gezellige wijk Grácia. Het zit hier vol met Spaanse families en jonge studenten, groepen toeristen zie je hier gelukkig weinig. Mijn kamer bij de familie bevindt zich niet in Grácia maar net daarbuiten, namelijk in de wijk Sant-Gervasi, een best wel fancy en veilige buurt waar vooral families wonen.

De eerste dag in Barcelona heb ik vooral veel praktische dingen geregeld, de dag daarop ben ik eindelijk eens de stad gaan bekijken! Met mijn dormgenootje ging ik naar de Sagrada Familia, wandelden we door de wijk La Ribera met zijn vele smalle straatjes en eindigden we op het strand bij La Barceloneta. Het was afgelopen weekend namelijk nog extreem warm (meer dan 25 graden) voor de tijd van het jaar.

Wonen bij een Spaanse familie

Op zondag kon ik naar de kamer bij de Spaanse familie! We hadden afgesproken dat ik eerst naar ze toe zou komen en dat we daarna mijn spullen zouden ophalen met hun auto. Ik werd echt super lief begroet bij binnenkomst door Spaanse mutti (zo noem ik haar nu haha) en haar dochter van 22, ze lieten me het grote appartement zien en de woonkamer waar 5 (!) katten rondliepen. Wat een paradijs!

Verder woont er nog een dochter van 24, dus ik zit daar perfect tussenin met mijn leeftijd. De kamer is ook echt gigantisch groot, ik heb twee grote kasten waar ik al mijn spullen in kwijt kan, een bankje, bureautje, twee bedden en een televisie. Oja, ik heb ook nog eens mijn eigen badkamer! Het appartement is ook van alles voorzien en de locatie is top. Al met al krijg ik dus wel echt veel voor 450 euro huur per maand, en dat in een dure stad als Barcelona.

Eerste studieweek

Die dag daarop hadden we een soort van opening van onze master. Omdat ik nog wat dingen moest regelen voor de master ben ik al vroeg met de trein naar de universiteit gegaan. De rit ernaartoe duurt trouwens maar 30 minuten, dus het valt eigenlijk heel erg mee met het heen en weer reizen. Bovendien heb ik alleen op dinsdag, woensdag en donderdag les dus zo veel zal ik er niet eens zijn.

Onze coördinator is een klein en super lief blond Spaans vrouwtje (Marita), die ook de presentatie over de master gaf. We krijgen elke week les van een andere professor, soms zelfs in dezelfde week van twee verschillende. Deze professoren komen van overal over de wereld, en de onderwerpen zijn daarom ook heel erg verschillend steeds. Dat maakt het voor mij heel interessant maar het is ook een beetje chaotisch haha. Ach, dat hoort ook wel bij Spanje. De lessen zijn dus officieel 50% in het Engels en 50% in het Spaans, maar er wordt toch wel grotendeels in het Spaans gesproken, ook buiten de lessen om. Dat maakt het wel lastig in het begin, maar ik denk dat ik het op deze manier wel veel sneller leer. Ik merk nu al, na meer dan vier weken, dat ik de (Spaanstalige) professor elke keer steeds beter kan verstaan. Het hangt natuurlijk wel af van wie er spreekt, want de een heeft een extreem accent en praat heel snel en de ander vrijwel accentloos en spreekt langzamer.

We zijn in totaal met 18 studenten, en het zijn allemaal meisjes! Met de volgende nationaliteiten: Colombia, Chili, Uruguay, Ecuador, Spanje, Frankrijk, Engeland, Duitsland, Bulgarije en de Verenigde Staten. Een hele leuke mix van allemaal culturen! De cultuurverschillen komen vaak wel duidelijk naar voren, bijvoorbeeld dat ik altijd stipt op tijd ben voor de les en de latina’s meestal een half uur later binnen komen haha.

Tijdens de presentatie vertelde Marita dat we twee tentamens hebben, een in januari en een in mei. Je kunt hem in het Engels of Spaans afleggen en het is multiple choice.. op zich wel relaxt maar wel apart dat ze die methode nog gebruiken hier :p De masterscriptie en de stage blijken toch wel het belangrijkst te zijn dit jaar. Daarnaast moeten we een keer per maand een korte essay inleveren. Het valt me dus nog best wel mee. Het enige waar ik me nog een beetje zorgen om maak zijn de lessen in het Spaans waar ik soms echt niks van versta :’) Maar omdat ik een bachelor diploma heb in rechten (als een van de weinigen, de rest heeft filosofie, diergeneeskunde of iets dergelijks gestudeerd) begrijp ik eigenlijk alle stof wel, dus veel zorgen hoef ik me denk ik niet te maken.

Bezoek

De eerste week vloog voorbij en ineens waren Sandra, Minke en Vera al in Barcelona! Minke was als eerste op het vliegveld en daarna kwam Sandra vanuit Ecuador. Ik en Vera waren natuurlijk te laat haha, maar uiteindelijk hebben we elkaar toch alle vier kunnen vinden op het vliegveld. Het was heel bizar zo met z’n vieren bij elkaar te zijn (wanneer was de laatste keer?) maar na een tijdje waren we het helemaal gewend. We hebben het hele weekend heerlijk gegeten in onder andere de wijken Grácia en Barceloneta, uitgegaan bij Plaça Reial, geslenterd door het centrum van Barcelona, Park Guëll en Tibidabo bezocht en natuurlijk veel bijgepraat. En het was nog steeds heerlijk zomers weer!

Uitgaan met klasgenoten

Toen iedereen weer een voor een was vertrokken begon ook mijn nieuwe studieweek weer. Dit keer hadden we een geweldige professor uit de Verenigde Staten die hele interessante colleges gaf over ethiek en recht. En het was echt even een verademing tussen al het Spaans door!

Op vrijdag in diezelfde week was er een evenement georganiseerd om prijzen uit te reiken aan twee dierenbeschermingsorganisaties, en wij waren ook uitgenodigd. Het evenement was op een geweldige luxe locatie bij de haven van Barcelona, met uitzicht op het oude centrum. Het zou eigenlijk beginnen om 1 uur ’s middags maar dat werd (natuurlijk) uiteindelijk zo’n drie kwartier later. Toen nog niet eens een uur voorbij was, was het formele gedeelte al afgelopen en begon het netwerken, cava drinken en eten al. Hier merkte ik al dat in Spanje netwerken en goede relaties opbouwen veel belangrijker is dan het formele gedeelte 😉 We werden ook nog eens uitgenodigd om te gaan lunchen in een luxe restaurant! Een aantal uur verder zijn een aantal van mijn klasgenoten en ik nog door Barcelona gaan lopen en sloten we de dag af met biertjes op het gezellige Plaça del Sol in Grácia.

Tijdens Halloween zijn we weer met z’n allen gaan eten en drinken en nog met een klein groepje uitgeweest in een van de grote clubs aan het strand. En tja, die clubs.. iedereen is er laaiend enthousiast over, maar het is wat mij betreft te toeristisch, te prijzig en te veel house muziek. Volgende keer maar een kleinere bar met Spaanse muziek 😉 Een aantal dagen later, op de eerste zondag van de maand, heb ik met mijn Bulgaarse klasgenootje Iliyana de toerist uitgehangen in Barcelona, omdat veel musea en andere attracties gratis zijn op deze dag. We zijn in het indrukwekkende Picasso museum geweest en hebben de laatste zonnestraaltjes gepakt op de Montjuïc heuvel. Hoe lang je hier ook woont, ik denk niet dat je je ooit zal vervelen in deze stad, want er is altijd wel iets nieuws te ontdekken!

Nieuwe plannen

De week daarop was ik weer blij want we kregen weer les van een Engelstalige professor, directeur van de organisatie Four Paws, en hij vertelde hele interessante dingen over het werk van een lobbyist. Ik had werken bij of met de Europese Unie al helemaal afgeschreven door de vakken over Europees recht die ik tijdens mijn bachelor volgde, maar deze colleges veranderden dat helemaal! Het is nog even wachten op de definitieve lijst met organisaties waarbij we stage kunnen lopen volgend jaar, maar wie weet wordt het toch een stage in Brussel 😉

De laatste week ben ik vooral bezig geweest met een onderzoeksvoorstel te maken voor mijn scriptie. Deze moet namelijk deze week ingeleverd worden. Ook moet ik nog een begeleider uitkiezen (er zijn er 26 in totaal!) die het beste past bij mijn onderwerp. Niet iets wat je dus in een dag klaar hebt! Gelukkig staan er ook minder serieuze dingen in het vooruitzicht deze maand 🙂 Dit weekend ga ik misschien nog naar Valencia om Vera op te zoeken, en het weekend daarop zoek ik Mariska op in Genève.

Daarnaast zit ik er aan te denken de periode dat ik deze kamer bij de Spaanse familie heb geboekt,te verlengen. Het is zo fijn in het huis en ik voel me hier ontzettend thuis. En vergeet vooral niet de vijf awesome katten die ze hebben 😉 Het communiceren met de familie gaat ook steeds beter en ik eet steeds vaker samen met ze. Bovendien zie ik de zoektocht naar een andere kamer niet bepaald zitten en is de kans klein dat ik een soortgelijke kamer voor dezelfde of een lagere prijs in de wijk Grácia vind. Toch ben ik wel benieuwd naar hoe het zal zijn in een studentenflat. Gelukkig heb ik nog even om een beslissing te maken!