‘Springbreak deel 1’
MINKE WINK
Na uren plannen en onderzoek doen, een paar weken terug, konden we dan eindelijk vertrekken met een heerlijk vooruitzicht! Na onze Art History les zijn we gelijk met de shuttle vertrokken naar de stad. Hier hebben we onze eerste bus gepakt naar Inebolu, een plaatsje aan de kust van de Zwarte Zee.
Sinop
Op vrijdagochtend kwamen we hier aan. Midden in de stromende regen. Balen. We besloten maar gelijk een minibus naar een ander plaatsje aan de kust te pakken. In dit plaatsje (Catalzeytin) hebben we een beetje rondgekeken op de markt en natuurlijk op het strandje aan de kust. Omdat hier verder niet zoveel te doen was besloten we de bus naar een grotere kustplaats, Sinop, te pakken. Onderweg in de bus hebben we kunnen genieten van de mooie kustlijn en natuur.
In het begin van de middag kwamen we aan in Sinop. Nadat we iets hadden gegeten besloten we de stad een beetje te verkennen. We zijn eerst even naar het strand geweest waar ook de oude stadsmuur te zien was. Daarna liepen we naar de andere kant van de stad om bij het haventje een terrasje te pakken. Hier hebben we lekker op zn Turks een potje backgammen gespeeld onder het genot van een Simit en een Turkse thee.
Die avond hebben we de bus gepakt naar Trabzon.
Trabzon
De volgende ochtend kwamen we aan in Trabzon. Hier hebben we eerst een hotel gezocht, gedoucht en ons klaargemaakt voor de dag. Daarna zijn we met een minibus naar het plaatsje Sumela geweest. Vanuit dit plaatsje konden we het Sumela klooster bezoeken. Dit klooster is gebouwd midden in bos aan de voet van een steile klif. Hierdoor lijkt het alsof het klooster als het ware aan de berg vastgeplakt zit. Heel indrukwekkend om te zien! Na een boswandeling bracht de minibus ons weer terug naar het centrum van Trabzon.
Vanuit het centrum hebben we een taxibusje naar de Boztepe Picnic Place gepakt. Hier konden we chillen en theedrinken, genietend van het uitzicht over de stad. Eenmaal terug in het centrum zijn we een hapje gaan eten waarna we teruggingen naar ons hotel om de nachtrust te pakken.
De volgende ochtend zijn we met de bus naar Atatürk Villa geweest. Atatürk is een belangrijk persoon in de geschiedenis van Turkije die veel heeft betekent voor het land en hij wordt daarom heel erg geëerd en gewaardeerd door de Turken. Deze villa staat bovenop een heuvel en is nu een museum. Rond de villa liggen mooie tuinen waar we onder de zon wederom genoten hebben van het uitzicht en een bakje thee. Na een poosje zijn we weer terug gegaan naar het centrum van Trabzon waar we een beetje rondgestruind hebben op de bazaar en in de ‘shopping area’. Hierna hebben we een terrasje gepakt in het park. ‘s Avonds laat hebben we de bus naar het verre oosten gepakt, bestemming Kars.
Kars
De volgende ochtend kwamen we aan in het stadje Kars. Vergeleken met de westerse steden die ik gezien heb was het toch wel even wat anders. Kars is omringd door bergen en natuur en de stad zelf ziet er een stuk armoediger uit dan de steden die ik in het Westen heb gezien. Nadat we onze spullen gedropt hadden in het hotel gingen we met een taxi naar de ruïnes van Ani.
Ani is een Armeense ruïnestad de grens met Armenië. Naast de ruïnes is de omgeving ontzettend mooi hier en het interessante is dat in dit gebied Armenië en Turkije worden gescheiden door een klein riviertje. Als je over de rivier kijkt zie je dus Armenië liggen.
Eenmaal terug in Kars hebben we nog een kijkje genomen bij het Kars kasteel op een heuvel. Vanaf hier hadden we een mooi uitzicht over de stad. Helaas was het kasteel zelf gesloten. We zijn weer terug naar beneden gegaan om een hapje te gaan eten en terug te keren naar ons hotel.
Van
De volgende ochtend hebben we de bus naar Van gepakt. Deze stad ligt in het Zuid-oosten van Turkije aan een groot meer. Aan het eind van de middag kwamen we aan. We hebben meteen een hotel gezocht om onze spullen te droppen. Daarna hebben we de stad bekeken, een hapje gegeten en zijn we daarna lekker vroeg naar bed gegaan.
De volgende ochtend stonden we extra vroeg op omdat we de minibus naar Akdamar wouden pakken. Akdamar is een klein eilandje in het meer met een oud Armeens kerkje. Helaas was het bewolkt en begon het te regenen. Toen ook de ferrie naar het eiland belachelijk duur bleek te zijn besloten we maar terug te gaan naar Van en ergens anders heen te gaan. We zijn met een andere bus nog meer naar het Oosten gegaan waar het kleine plaatsje Hosap ligt. Een klein truckersdorpje met een kasteel op een heuvel en wederom prachtige uitzichten. Opeens waren we in een compleet ander deel van Turkije. Heel veel bergen, rotsen en kleine stenen huisjes. Heel indrukwekkend om te zien! Nadat we een tijdje hadden rondgekeken zijn we weer terug gegaan naar Van waar we weer een kasteel bezochten. Dit kasteel ligt 3 kilometer buiten Van en vanaf hier heb je een mooi uitzicht op het meer en de stad. Na een tijdje zijn we teruggegaan naar het centrum voor een hapje en een drankje. ‘s Avonds hebben we de bus gepakt naar Diyarbakir.
Diyarbakir
Na weer een nacht in de bus kwamen we ‘s ochtends vroeg aan in Diyarbakir. Vanuit Dyarbakir pakten we een minibus naar het plaatsje Mardin. Dit plaatsje ligt in het Zuiden van Turkije vlakbij de grens met Syrie. In dit dorpje staan heel veel zandkleurige huisjes tegen een heuvel aan met daarbovenop een kasteel, waardoor het lijkt op een soort kroon. Hier hebben we een beetje rondgelopen op de bazaar en een terrasje gepakt in de zon.
Na een paar uren rondgestruind te hebben besloten we de bus weer terug te pakken naar Diyarbakir. Toen we op het busstation uitstapten werden we belaagd door kinderen en andere mensen die ons vroegen waar we heen moesten. Allemaal schreeuwden ze door elkaar heen. Heel irritant. We hadden gauw een bus geregeld voor de volgende dag en we maakten dat we wegkwamen.
Eenmaal terug in het centrum hebben we ons hotel weer opgezocht om ons even om te kleden. De rest van de middag hebben we lekker in het park in Diyarbakir gerelaxt. ‘s Avonds hebben we in het centrum wat gegeten en vervolgens zijn we teruggegaan naar ons hotel voor een warme douche en een fijne nachtrust!
Mt Nemrut
De volgende ochtend begon om half 6 de wekker te rinkelen. Op naar onze volgende bestemming! We hebben de bus gepakt naar het dorpje Siverek om vanuit hier door te gaan naar Kahta. In Siverek moesten we 2 uren op onze bus wachten en dus besloten we een beetje rond te kijken. In dit dorpje waren we echt de enige toeristen en bijna de enige vrouwen op straat. Wel een beetje wennen. We werden dan ook van alle kanten bekeken maar gelukkig niet echt lastiggevallen. We zijn op een bankje in de zon gaan zitten en kregen van een lieve meneer thee en water. Na een tijdje zijn we weer terug gegaan om onze bus naar Kahta te pakken.
Vanuit Kahta hebben we een tour met een taxi geboekt naar de Mt Nemrut berg. Op deze berg liggen grote stenen beelden en hoofden. Ook het uitzicht was hier ontzettend mooi.
Sanliurfa
Eenmaal weer terug in Kahta hebben we de bus naar Sanliurfa gepakt om daar een hotel te gaan zoeken voor de nacht.
De volgende ochtend zijn we vanuit Sanliurfa naar het kleine plaatsje Harran gereist vlakbij de Syrische grens. Het is een historisch dorpje met veel verhalen en ruïnes maar het leukste om te zien was voor ons de huisjes, waar de mensen ook daadwerkelijk in wonen. Deze waren in de vorm van bijenkorven. In Harran werden we rondgeleid door een Turkse student en zijn vriend. We zijn ook nog in een ‘beehive’ huisje geweest en de mensen waren wederom weer supervriendelijk en helemaal onder de indruk van ons. We hebben nog even gezellig met een Arabische familie een paar kopjes thee gedronken waarna we de bus weer terug pakten naar Sanliurfa.
‘s Middags hebben we nog een beetje in Sanliurfa rondgekeken. We hebben eerst wat gegeten in een parkje en zijn daarna in een soort kasteel geweest vanwaar we een mooi uitzicht over de stad hadden. Ook hebben we een kijkje genomen in een moskee met een grote vijver in de tuin. In de vijver zwommen heel veel vissen en er werd ons verteld dat we de vissen niet aan mochten raken omdat er een zogenaamde vloek op zou heersen. We zijn daarna nog even op de bazaar geweest maar omdat het zo druk was en we de ‘Hello’s’ en ‘Where are you from’s’ op een gegeven moment een beetje zat waren, zijn we maar weer terug gegaan naar ons hotel.