‘Sevilla en Lanzarote’
ESTHER WINK
Het is nog niet eens een week geleden dat ik mijn tweede verslag schreef, maar ik heb inmiddels alweer zoveel meegemaakt en nieuwe indrukken opgedaan, dat ik nu wel een verhaal moet schrijven, anders vergeet ik alles meteen weer..
Vorige week dinsdag hoorden we die ochtend van klasgenoten dat er ’s avonds een Erasmusparty zou zijn ergens in een club op Plaza Alfalfa, waar je voor 1 euro entree gratis shots kreeg en je kreeg ook nog eens een uur lang onbeperkt Sangría! Daar konden we natuurlijk geen nee tegen zeggen, ook al moesten we de volgende ochtend weer vroeg naar cursus. Ach, we zijn jong, dat kunnen we wel aan! Dacht ik..
Die dinsdagmiddag heb ik eerst wat geleerd en huiswerk gemaakt en daarna heb ik heerlijk de siësta geslapen. Helemaal fris werd ik wakker maar bedacht ik me ineens dat ik nog helemaal (niet zoveel) geen leuke kleren had gekocht! Dus op naar de winkels, waarna ik na drie uur terugkwam met een lading vol nieuwe kleren, natuurlijk allemaal heel goedkoop!
Daarna ben ik me gaan klaarmaken en ging ik naar Yael. We hadden om 10 uur afgesproken met Lorenzo, een Italiaanse jongen van school, waarmee we eerst nog wat zijn gaan drinken bij een bar. Daarna op naar Santuario club! We maakten flink gebruik van het uurtje gratis Sangría, haha. Ook kreeg je bij de ingang een spelkaart, waarbij je vervolgens binnen degene moest gaan zoeken met dezelfde kaart. Als je hem vond, kreeg je weer een gratis shot (ook bij de entree kreeg je een gratis shot). Ik had geen zin om te gaan zoeken, dus zijn we eerst wat gaan dansen en toen ben ik vanzelf degene tegengekomen met dezelfde kaart. Wel leuk bedacht allemaal :p De rest van de avond hebben we met z’n drieën (en af en toe met onze andere klasgenoten) gedanst. Nadat Lorenzo weg ging, zijn Yael en ik nog even gebleven maar op een gegeven moment werden veel Spanjaarden toch wel wat opdringerig en zelfs toen we 10x aangaven dat we naar huis gingen hielden ze ons nog steeds (letterlijk) tegen, maar uiteindelijk lieten ze ons gelukkig toch gaan, haha. De buitenlandse studenten waren heel leuk, maar die Spanjaarden zijn me toch wat te opdringerig! Maar het was uiteindelijk een hele geslaagde avond! Om 4 uur stipt lag ik weer in m’n bedje.
Vier uren later ging de wekker weer. Op school ging het nog wel redelijk, maar toen ik weer thuis kwam was ik zo moe en ben ik meteen weer m’n bed ingekropen. Vier uren later werd ik weer wakker en ben ik eigenlijk tot de volgende dag in m’n bed gebleven, want ik voelde me niet zo lekker.
Na een nacht (en een dag) goed slapen ging het al een stuk beter. Na de cursus zijn Yael en ik naar het Parque de María Luisa gegaan, waar we wat hebben geleerd en gechild. Daarna zijn we naar het Plaza de Toros de Maestranza gegaan, waar we eigenlijk al de hele tijd in wilden. Het Plaza de Toros is dé stierenvechtarena van Sevilla. We kregen een rondleiding door de arena en door het museum. Het was heel interessant om te weten hoe het er tijdens zo’n wedstrijd aan toe gaat. Maar tegelijk vonden we het ook een hele nare plek, vooral omdat er de volgende dag ook een wedstrijd zou zijn. We mochten die dag niet bij de ruimtes voor de paarden komen, omdat ze daar al met de voorbereidingen bezig waren. De stieren waren ook al onderweg. Zielig.
Na de rondleiding is Yael naar huis gegaan en ben ik (jawel) weer gaan shoppen. Dit keer had ik werkschoenen (en zonnebrillen) gekocht, dus het was wel degelijk belangrijk! 😉 Sevilla staat trouwens bekend om z’n goedkope schoenen. Er is één zijstraat met allemaal schoenenwinkels die schoenen verkopen tussen de 5 en 15 euro, echt ideaal!
We zouden die donderdagavond eigenlijk nog een keer stappen, vooral omdat het mijn laatste avond in Sevilla was, maar omdat ik zo moe was op een gegeven moment en nog steeds niet helemaal fit, hebben Yael, Lorenzo en ik het maar bij een bar gehouden en zijn we rond half 2 naar huis gegaan 😉
Vrijdag kon ik lekker uitslapen, want het was een nationale feestdag in Spanje! Iedereen had dus vrij en liep op straat en dronk en at bij barretjes. Ik ben die dag heel rustig gaan ontbijten, douchen en inpakken. Voor de laatste keer spraken Yael en ik nog af bij een bar om nog even wat tapas te nemen en wat te drinken. Helaas zie ik Yael pas weer in Nederland, omdat zij voor vier maanden in een hotel in Granada gaat werken en ik dus voor zes maanden op Lanzarote.. Maargoed, we hebben elkaar beloofd om contact te houden!
Daarna ben ik naar het vliegveld gegaan, lekker slepen met mijn koffer en twee zware tassen door de smalle straatjes en nog steeds 28 graden, heerlijk :p Ik kwam wel lekker vroeg aan op het vliegveld, dus heb ik gewoon alles heel rustig aan gedaan en voordat ik het doorhad zat ik alweer in het vliegtuig richting Lanzarote! Haha, ik ga trouwens vaker als laatste instappen in het vliegtuig als ik met Ryanair vlieg, ik mocht weer op de gereserveerde (dus extra veel ruimte) stoelen zitten en had ook nog eens een hele rij lekker voor mezelf.
De vlucht ging heel snel. Op Lanzarote pakte ik de taxi en was ik in 10 minuten bij het hotel. Helemaal onder de indruk van alles en omdat alles zo snel ging heb ik de taxichauffeur maar 25 cent fooi gegeven, oeps :p Die was vast niet zo blij met mij.
Bij de receptie heb ik uitgelegd dat ik hier kwam werken en riepen ze meteen de manager voor mij. Half Spaans en half Engels pratend liet hij me mijn kamer zien en ontmoette ik ook nog een andere jongen, een Belg, die tegenover mij een kamer heeft. Hij werkt bij de animatie dus ik zie hem eigenlijk bijna nooit. Mijn kamer is prima, er zit een enorme kast in met enorme spiegels ervoor, dus ik ben tevreden. 😉 De badkamer deel ik met drie anderen, hoewel ik die mensen nog niet heb gezien.
Nadat ik m’n spullen dumpte liet de manager, Juan Carlos, me het hotel zien. Het is echt een enorm hotel! Er zijn twee zwembaden, een restaurant buiten, een groot restaurant binnen (waar ik zelf ontbijt, lunch en diner heb en waar ik zelf ook ga werken), een zwembadbar, een pizzeria, een soort burger king, een orientaals restaurant, een fitnessruimte, een wifi-ruimte, speel- en chillruimtes, een spa, allemaal winkeltjes, entertainmentdingen en nog veel meer. Ik verdwaal nu nog steeds heel snel en kan soms nog steeds niet mijn kamer vinden :p
De manager is echt een hele leuke man. Hij maakte steeds grapjes over van alles en nog wat :p Ook gaf hij me flesjes water en vroeg of ik nog avondeten wilde hebben of misschien nog iets anders. Daarna liet hij me mijn werkrooster voor de komende week zien. Ik begin maandag al om 8 uur ’s ochtends en werk dan tot 12 uur ’s middags, dan heb ik de hele middag vrij en begin ik weer om half 7 tot half 11 ‘s avonds. Op zich wel chille uren! Ik heb vrijdag en zaterdag vrij, en dit schuift elke week weer een dag op. Ik werk dus, op deze week na, elke keer zes dagen achter elkaar en dan heb ik weer twee dagen vrij.
Inmiddels was het al 1 uur en ben ik maar snel m’n bed ingekropen. De volgende dag moest ik bij het restaurant naar Jorge vragen, de baas van het restaurant, die me het hele restaurant zou laten zien. Ik mocht eerst nog even heerlijk ontbijten (oja, het buffet is echt gigantisch, er is echt zoveel keus, er zijn zelfs elke ochtend verse pannenkoeken, jammie!), daarna liet Jorge me het restaurant en alles wat er omheen zit. Ook kreeg ik m’n uniform, echt een heel net uniform: een taillerok, witte blouse en gilet :p Wel zei hij dat ik vanaf maandag echt zoveel mogelijk Spaans moest praten, met collega’s én klanten. Dat wordt vandaag dus nog even goed leren!
Na het ontbijt en de rondleiding heb ik mijn tas uitgepakt en m’n kamer wat ingericht. Ik vind het wel jammer dat ik geen internet of überhaupt een televisie in mijn kamer heb, maarja, ook wel logisch, ik moest ook geen luxe verwachten. Dat wordt dus elke dag m’n laptop naar de wifi-ruimte slepen :p
Omdat het gisteren (zaterdag) wat bewolkt was ben ik eerst maar gaan hardlopen! Het was echt weer wennen na een maand, maar ik heb toch nog mooi drie kwartier kunnen rennen in de hitte (de zon scheen inmiddels weer)! Daarna snel nog even de laatste uurtjes zon meepikken op het strand. Toen was het tijd voor avondeten, wat echt overheerlijk was, maar omdat ik hier werk moest ik hélemaal achteraan alleen aan een tafel zitten, zielig haha :p Ach, de mensen bij het restaurant zijn echt super lief! Ik heb heel veel zin om te gaan werken morgen. Voel ik me tenminste een beetje nuttig 😉 Ik hoop dat ik dan ook wat meer mensen ontmoet want zo alleen als tijdens dit weekend heb ik me volgens mij nog nooit gevoeld :p
Over twee weken komen er alweer twee Nederlandse jongens van de cursus in Sevilla in Puerto Del Carmen, dus dan is het vast al een stuk gezelliger 🙂 Ook komt er over twee weken nog een Nederlands meisje in het restaurant werken. Ik ben benieuwd!