Roadtrip naar het zuiden

TINEKE WINK

Reizen met een camperbusje is een totaal nieuwe ervaring voor me. Ik kies eerder vooral voor tropische bestemmingen waarbij ik moet vliegen om er te komen. De reis ernaartoe is ondergeschikt aan de bestemming, want een vliegreis moet wat mij betreft het liefst zo snel mogelijk voorbij gaan. Ook heb ik nog nooit zo op de bonnefooi gereisd als nu. Ik heb altijd enigszins een plan en weet bijna altijd wel wanneer ik thuis kom. Natuurlijk verandert er altijd wel wat aan het plan, maar er is wel een begin en een eind. En in de tussentijd het plan dat gewijzigd kan worden.

Nu reizen we zonder plan en zonder einddatum. Er is alleen een begin. Oké, er is een klein beetje een plan. We weten dat we naar het zuiden willen rijden. We zouden het heel leuk vinden als we met ons 30 jaar oude Miep Marrokko kunnen halen. We willen in ieder geval naar Spanje en Portugal. Ook willen we zo veel mogelijk langs de kust reizen, want we vinden het heerlijk om de dag te beginnen met een duik in de zee. Maar welke plekken we willen bezichtigen in de tussentijd? Dat bedenken we onderweg. Wanneer komen we terug? Als het geld op is? Als we er genoeg van hebben? Of als Miep pech krijgt? De tijd zal het leren.  

Ochtendroutine

We hebben ondertussen al een aardige routine ontwikkeld. Tussen 7 en 8 uur worden we wakker. Omdat het dan nog donker is doe ik alle lichtjes aan die op batterijen werken. Ik draai de gasfles open en zet de ketel met water op het vuur. Vervolgens maak ik kurkuma thee. Doordat het vuur brandt, wordt het ook warm in de bus. Dat was in Nederland, België en het noorden van Frankrijk ideaal. We merken wel dat hoe meer we naar het zuiden reizen, hoe warmer het wordt in Miep. Niet zo gek met temperaturen van 25 graden of meer. Truien en dekentjes zijn niet eens meer nodig. Dit zal in de wintermaanden wel veranderen. Na het maken van de thee ga ik op de bijrijdersstoel zitten (deze kan draaien) en een paar hoofdstukken van mijn boek lezen, mijn voeten rustend op een van mijn kledingbakken.

Daarna doen we onze surfponcho aan voor een verfrissende duik in de zee. Of bij een meer als we de zee niet in de buurt hebben. We nemen meteen zeep mee om ons daar te wassen, aangezien we geen douche hebben. Als we terug zijn kleden we ons om. Ingrid zet koffie. Na een paar dagen ontwikkelt zich soepeltjes een duidelijke taakverdeling. Ik maak thee, Ingrid koffie, Ingrid rijdt en ik regel de navigatie en parkeer- en overnachtingsplekken (uiteraard wel in samenspraak). Olie peilen en alle handige en technische aspecten laat ik aan Ingrid over. Al hebben we beide van de moter geen verstand, daar hebben we de pechhulp verzekering bij de ANWB voor. Na de koffie maken we Miep weer klaar voor de volgende bestemming. We doen het dak naar beneden en zorgen dat alle kastjes goed dicht zijn en de koelkast op slot. Onze kledingbakken zetten we vast. Alles schuift en beweegt tijdens het rijden dus deze voorbereiding is cruciaal. Al geeft het geen garantie. Soms als Ingrid ergens hard moet remmen of een flinke drempel over moet, vliegt er nog weleens een kastje open. Dan vliegen de wortels en avocado’s in het rond.

België en Frankrijk

Wat wordt onze volgende bestemming? Dit bekijken we per dag. Voor België vind ik een boekje in een kringloopwinkel met leuke plekken aan de Belgische kust. Voor Frankrijk haal ik inspiratie uit de blogs van Sandra en Esther. Uit Sandra haar blog over een roadtrip door Normandië en uit Esther haar blog over een roadtrip door Zuidwest-Frankrijk.

Tijdens het rijden gaat de roadtrip muziek aan en zingen we mee terwijl de zon ons (meestal) door het raam verwarmd. Miep wordt meteen een sauna. Ondertussen genieten we van onze koffie en het mooie heuvelachtige landschap waar we doorheen rijden. We rijden door schattige Franse dorpjes met de vele boulangeries (bakkerijtjes). Ondertussen laden we onze telefoons op via de accu van de motor. Stroom hebben we namelijk niet. Met een beetje geluk rijden we langs een Shell waar we gratis (warm!) kunnen douchen, naar de wc kunnen gaan en waar we de jerrycan met water kunnen vullen. Zelfs onze handwas doen we bij de Shell. Onderweg rijden we altijd wel langs een Lidl waar we voornamelijk wijn, kaas of groenten inslaan. Na een paar uur rijden, gaan we een dorpje of stad verkennen. Terrasjes pakken doen we weinig. We halen daarentegen wat te eten en drinken bij de supermarkt en eten dat ergens buiten op een bankje op. Of bij Miep op de parkeerplaats. Zo geven we nooit meer dan een paar euro per persoon per dag uit aan eten. Soms zijn er uitschieters naar 10 euro en op sommige dagen geven we zelfs helemaal niets uit. Het helpt ook wel mee dat we al een voorraadje aan o.a. pasta, kruiden en oploskoffie in Miep hebben liggen. Fruit eten kan zelfs soms gratis, als we bijvoorbeeld appels uit een appelboom plukken. Of Ingrid maakt er een heerlijke appelmoes van.

Overnachten op parkeerplekken

Halverwege de middag zoeken we via de app Park4night een gratis plek in de buurt om te overnachten. Vooral rustige (parkeer)plekken in de natuur en aan zee doen het goed. Met een beetje geluk hebben we zelfs voorzieningen zoals een openbaar toilet of een water tappunt. Als een plek niet goed voelt rijden we zo door naar een volgende plek. Dat is het voordeel van reizen zonder boekingen. Park4night is ook super handig voor gratis parkeerplekken in de buurt van toeristische attracties. Zo vinden we een parkeerplek in een dorpje in Normandië op 2 kilometer afstand van de Mont Saint-Michel. Vanaf de parkeerplek hebben we er zelfs zicht op. Terwijl we in Miep onze koffie drinken loopt een kudde schapen met herdershond en boer op een quad voorbij. Gelukkiger kun je me op zo’n moment niet maken. Na de koffiepauze lopen we via het schapenveld zo op het indrukwekkende bedevaartsoord af. 14 euro parkeerkosten hebben we hiermee bespaard.

Aan het eind van de middag zetten we de tafel en stoelen buiten en gaan we borrelen tot een uur of 6. Als het slecht weer is blijven we binnen. Daarna maakt Ingrid eten klaar. Vaak een curry of pasta met veel groenten en kruiden. Met een eitje erbij. Met een paar ingrediënten weet ze de lekkerste maaltijden op tafel te toveren.

Na het eten gaan we vaak iets voor onszelf doen. Lezen, social media of schrijven. Of we gaan samen een film kijken. We liggen meestal al vroeg op bed. De eerste dagen moet ik wennen aan het dunne en vrij smalle matras, ik word stijf wakker en kan geen fijne slaaphouding vinden. Maar mijn lichaam is er nu helemaal aan gewend. Het bed voelt al zoveel zachter. De meeste nachten verlopen heerlijk rustig. Doordat we wildkamperen delen we onze plek vaak maar met enkele andere campers. Van onze medeburen hebben we nog nooit last gehad. Wel hebben we weleens last van andere omgevingsfactoren. Als het keihard waait schudt het dak heen en weer en rammelt er vanalles. Ook slapen we een zaterdagnacht op een parkeerplek waar om half 2 ’s nachts een groepje hangjongeren naartoe komt. We hebben zelfs een keer een hele nacht een mauwende stalkerkat die om ons busje heen loopt. Gelukkig bestaan er oordopjes.

Leven in een camperbusje

Voor mij is het leven in een camperbusje nog beter dan verwacht. In het begin is het even zoeken naar een structuur en een vaste plek voor onze spullen, maar na een week zijn we helemaal gewend. Het is zo fijn om je eigen huisje bij te hebben, maar toch steeds in een andere omgeving te slapen. Overal een thuisgevoel creëren. Niet elke keer weer spullen inpakken, uitchecken en met de backpack op de rug op weg naar de volgende accommodatie, maar je eigen accommodatie altijd bij je. Gratis. Met keukentje om je eigen maaltijden te bereiden. We geven nog het meeste geld uit aan diesel, maar dat hebben we nu eenmaal nodig om ons te kunnen verplaatsen.

Dit leven maakt me heel gelukkig. Ik leef mijn gedroomde mix tussen een hippieleven en een nomadenbestaan. Me vrij voelen met elke dag weer nieuwe verrassingen. Een nieuw avontuur. Een eenvoudig bestaan, met oploskoffie in plaats van bonenkoffie. Een ketel in plaats van een waterkoker. Wassen in de zee in plaats van onder een warme douche. Ik besef hier dat ik luxe niet nodig heb in mijn leven. Wat ik wel had verwacht, ik dacht namelijk dat ik dat heel erg zou missen. Natuurlijk is het af en toe echt wel fijn om warm te douchen, maar daar hebben we de Shell voor. Waarom zouden we (dure) campings betalen als we gratis kunnen wildkamperen? Dat vinden we tot nu toe niet nodig. Het kan wel zijn dat we eens wat langer op een plek willen blijven en dan is een camping ook wel fijn.