‘Party party party’
MINKE WINK
We hebben een vrij doelloze maar erg gezellige week gehad, met als hoogtepunt van de week: Mijn 23ste verjaardag!
Apo island
Op de dag voor mijn verjaardag stond de snorkeltrip naar het mini eilandje Apo gepland. Samen met een vijftal jongens werden we per jeepney naar de boot gebracht. In de groep waren 3 Nederlanders, de eersten die we hier hebben ontmoet! Heel vreemd om na zo’n lange tijd weer Nederlands te spreken, aangezien we hier alleen maar Fries tegen elkaar spreken en Engels met de buitenwereld. De enorme bangka (een typische Filipino-boot) bracht ons naar Apo island. Met onze enorme flippers en snorkelset sprongen we het water in. Het koraal zag er echt prachtig uit. Tussen al die kleurrijke vissen en zeesterren spotten we zelfs een aantal zeeschildpadden! Later op de dag kwam de zon erbij, dus we lieten het snorkelen even voor gezien en gingen op het dek chillen. Het was hoog tijd voor een bruin kleurtje! Daar dacht die felle bolle zon wel anders over. Ondanks dat we ons om de 5 minuten insmeerden voelden onze witte huidjes na een uur niet zo goed meer. In de schaduw zagen we het resultaat: van twee witte a4-tjes waren we veranderd in twee knalrode kreeften. Auw..
Birthday party!
Die avond om klokslag 12 uur vierden we het feit dat ik een jaartje ouder werd. Eerder die dag kwamen we nog een aantal bekenden tegen, die we eerder op onze reis al hadden ontmoet. Zij wilden uiteraard ook mijn verjaardag meevieren. Met feesthoedjes, een verjaardagscakeje en drankspelletjes zaten we op het dak van ons hostel te chillen. Twee meiden en zes jongens, erg gezellig! Na een aantal uur te hebben gespendeerd op het dak, besloten we allen om met de tricycle naar de kroeg te gaan. Twee grote kerels achterop, Sandra achterop de motor en de rest in het bakkie. De tricycle wilde wegrijden, maar door het zware gewicht van de mannen kiepte de tricycle met bakkie en al achterover. Dit leverde de nodige lachbuien op, nog dagenlang na het incident. Na vele kroegen en disco’s zijn we weer terug naar ons hostel gegaan. Al met al hebben we een hele geslaagde verjaardag gevierd!
Maar dat was nog niet alles.. De volgende avond kregen we alweer de uitgaanskriebels, dus zijn we weer op pad gegaan. Nadat we gezellig op het balkon hebben gezeten, zijn we talloze kroegjes langsgegaan om vervolgens weer terug te keren naar ons hostel. Wederom een geslaagde avond gehad!
Reizen, reizen en nog meer reizen
De volgende dag voelden we ons kotsberoerd. Twee nachten achterelkaar op stap, weinig slaap en nog steeds twee rode tomatenhuidjes is niet echt gezond voor je lichaam. En dat liet ie ons maar al te goed weten. We zijn nog een dag langer gebleven om uit te zieken en een dag later en een ellendige busreis verder, kwamen we aan in Bacolod. Genoeg gereisd voor vandaag, morgen zouden we wel weer verder. De volgende dag zijn we gelijk door naar Boracay gereisd. Een lange reis die begon met de taxi, daarna de ferrie, weer de taxi, een 6 uur durende busrit, weer een ferrie en tot slot een tricyle. We hebben het hele klokje rond gereisd!
Boracay
Na een 12 uur durende reis, was het nog zeker een uur lang zoeken naar een enigszins betaalbaar hotel. Twee dingen die ons opvielen op het moment dat we de tricycle uitstapten: 1. Wat een toeristen! Echt ongelooflijk druk, dit hebben we beide nog nooit zo extreem gezien. Ook alleen maar groepen Koreanen en Japanners, Filipino families en een enkele Amerikaan. Iedere Filipino sprak ons aan, ‘Room ma’am?’, ‘Massage ma’am?’, ‘Diving ma’am?’, ‘Sailing ma’m?’. Behoorlijk irritant als je 20kg op je rug draagt in de bloedhete zon. En 2: Wat een prijzen! Dit waren we echt niet gewend, en pastte totaal niet in ons budgetplaatje. Doordat het ook nog Pasen was (alle Filipino’s hebben dan ook vakantie), waren alle prijzen verhoogd met 20%. Een leermomentje voor de volgende keer, een betere voorbereiding.. Uiteindelijk vonden we een chill hotel waar gelukkig nog een kamer vrij was voor 4 dagen. De dagen daarop volgend hebben we voornamelijk op het strand doorgebracht. Veel strandwandelingen gemaakt en bijna iedere avond heerlijk uit eten geweest. Hoewel we in eerste instantie een beetje negatief waren over Boracay, kunnen we over 1 ding absoluut niet negatief zijn: het strand. Een 7km lange witte vlakte met kristalhelderblauw water. We begrijpen erg goed waarom juist hier zoveel toeristen zitten.
Party eiland
Iedere avond lagen we vroeg op bed. We kwamen naar Boracay voor het nachtleven toch? De laatste avond moesten we er dan toch aan geloven, we zijn tenslotte maar 1 keer op Boracay. Omdat we overdag alleen maar groepen Koreanen (die honderden lagen kleding dragen op het strand en met zijn tienen midden op de weg gaan staan) en families tegenkwamen, was de verleiding voor ons niet erg groot om hier op stap te gaan. Na een biertje zijn we naar een bekende ‘club’ in de buurt gegaan. We waren niet echt in de mood en dus ook compleet in shock toen we Guilly’s Island inliepen. Een dj! Housemuziek! Dansende mensen! En dat speelde zich allemaal af op het strand! Wow.. Na een drankje hebben we ons bij de dansende mensen gevoegd. Het was een geweldige avond die helaas niet zo goed eindigde. We kregen ruzie over iets onbenulligs en de bom barstte. Alle frustaties en irritaties kwamen eruit. Na een schreeuwpartij hebben we het al vrij snel bijgelegd. Dit was voor ons de eerste keer dat we zo heftig tegen elkaar tekeer gingen, maar ook wel weer een leermoment. We zitten natuurlijk 24/7 op elkaars lip, dus dan zijn ruzies onvermijdelijk.
Nu alles weer bijgelegd en uitgesproken is, reizen we weer vrolijk verder. Vanochtend vlogen we van Boracay naar Manila. Echt raar dat we alweer bijna twee maanden in dit land reizen..