‘Oaxaca, Puebla en Mexico-Stad’

TINEKE WINK

Na de retraite in Zipolite pakken we de 9 uur durende nachtbus naar de stad Oaxaca. Het lukt weer om te slapen, al staat de airco op standje vrieskist dus af en toe worden we wakker van de kou. Ik mis een deken om me heen, maar gelukkig hebben we het vooruitzicht van een comfortabele loft waar we een week gaan verblijven.

We zijn helemaal gedesoriënteerd en overprikkeld als we naar onze Airbnb lopen. Na een maand aan de kust met weinig verkeer zijn we niet meer gewend aan de stad. Wat een stoplichten, mensen en auto’s. Ook al is de stad even wennen, in ons appartement voelen we ons meteen heel erg op ons gemak. Er zijn twee heerlijke comfortabele bedden, een bank, super veel kastruimte, een grote keuken en een fijn terras. De rest van de dag blijven we in deze heerlijke bubbel, een beetje was doen, strijken en op de bank hangen. Het voelt als thuis zijn en na drie maanden backpacken kan ik dit gevoel wel heel erg waarderen.

’s Avonds spreken we met Esther bij een veganistisch restaurant af. Het eten vinden we een beetje saai, maar het chocoladetaartje is hier wel overheerlijk. We praten honderduit met Esther over de retraite en zweven nog een beetje op een roze wolk. Als we het zo vertellen besef ik weer hoe bijzonder het was. Terug in het appartement duiken we vroeg ons bed in. Een groot en comfortabel bed helemaal voor mezelf is ook een luxe waar ik nu extra van geniet.

Souvenir shoppen en wijn drinken

De volgende dag voelen we ons weer mens en hebben we genoeg energie om de stad te verkennen. We zijn op een souvenir shop missie, er zijn hier namelijk ontelbaar leuke winkeltjes. Naast souvenirs shoppen gaan we ook een Levi’s winkel binnen. Het is hier goedkoper dan in Nederland, dus we besluiten ervan te profiteren. Ik koop een broek en een jasje dat ik in Nederland ook goed kan gebruiken. ’s Middags ontdekken we nog een leuke wijnbar. De nachos zijn hier goedkoop, dus we besluiten de gok te wagen. Helaas zijn de nachos smaakloos en het druipt weer van de cheddarkaas. Oeps, geen nachos meer bestellen dus. Dat kunnen we beter in Nederland doen. Aan het eind van de middag spreken we weer met Esther af bij een veganistisch restaurant waar je voor 4 euro een heel menu kunt bestellen. Het is jammer dat het voor Ingrid en mij 45 minuten lopen is vanaf ons appartement, anders hadden we hier wel vaker willen eten.

Street art en polaroid tour

Op zondag ontdekken we een ontbijttentje vlakbij ons appartement waar we de rest van de week gaan ontbijten. Het is binnen heel gezellig en knus en er staan heerlijke en gezonde gerechten op de menukaart. Van brood met avocado en hummus tot wafels met heel veel fruit. We proberen er elke dag iets nieuws uit.

’s Middags spreken we met Esther af in een ijssalon, waar het ijs echt heerlijk is. Om drie uur hebben we een street art tour van Ricardo. Samen met twee andere meisjes lopen we door de mooiste wijk van de stad om daar allerlei mooie street art te bewonderen. Ik kijk mijn ogen uit hier. Naast dat de street art ontzettend kleurrijk is, zijn de gebouwen en de vlaggetjes dat ook. In de prijs van de tour zit ook een polaroid foto inbegrepen. Ik laat er één maken bij een roze muur met een muurschildering van een skelet en hond. Een hele leuke toevoeging van de tour wat mij betreft! Na de tour ontdekken we nog een leuk dakterras waar we drankjes gaan drinken en we eten bij een Marokkaans restaurant. Kan ik eindelijk weer mijn favorieten hier in Mexico bestellen: falafel en hummus 😊 Dat eet ik veel meer dan bijvoorbeeld taco’s. Eigenlijk valt het traditionele Mexicaanse eten helemaal niet zo in de smaak bij ons. Veel te vet en te veel saus.

Monte Alban

Na een dagje chillen in ons appartement, willen we vandaag naar tempelcomplex Monte Alban. Het is echter vrij bewolkt en koud en dat maakt dat we wel even de motivatie moeten zoeken om erop uit te gaan. De locatie van waar de tourbus naar Monte Alban vertrekt is al drie kwartier lopen vanaf het appartement. Gelukkig is het daarna maar een half uurtje rijden naar het tempelcomplex dus dat is wel te doen. Om hier te komen moeten we over een kronkelweggetje omhoog, want Monte Alban ligt 400 meter boven de vallei van Oaxaca. Eenmaal daar hebben we wel een geweldig uitzicht over de vallei en de stad. De bewolking geeft het tempelcomplex een mystieke sfeer.

Hierve el Agua

Na weer een dagje chillen, gaan we de dag erna weer op tour. Zo fijn dat we een hele week in Oaxaca zijn. Zo hebben we genoeg tijd om bij te komen van de retraite en ondertussen ook nog meer van Oaxaca en de omgeving te zien. De toeristische trekpleister Hierve el Agua was steeds een twijfelgeval voor ons, omdat het best een gedoe is om er te komen met het openbaar vervoer. Je kan wel een tour boeken, maar dan moet je ook verplicht naar een mezcal fabriek en naar drie andere dingen waar we eigenlijk niet op zitten te wachten. De heenweg gaat heel soepel. We zijn nog maar net op het busstation In Oaxaca aangekomen, of de bus naar Mietla staat op het punt te vertrekken. Na zo’n 1,5 uur komen we aan in Mietla. Hier stappen we in een volgepakte collectivo naar Hierve el Agua. De uitzichten onderweg zijn geweldig, dit is het echte Mexico wat mij betreft. Een droog woestijnlandschap met veel cactussen. Wel ben ik blij dat we er na een uur eindelijk zijn met al die drempels waarbij we omhoog gelanceerd worden en ik een paar keer mijn hoofd stoot.

Hierve el Agua is een bevroren (of versteende) waterval met een aantal natuurlijke baden waarin je kunt zwemmen. We hadden gehoopt op jacuzzi temperaturen, maar het water is best koud. Het is half bewolkt vandaag, waardoor het af en toe best fris is. We maken nog een wandeling naar boven, waar je verschillende uitzichtpunten kunt vinden. Het is hier zo mooi, het voelt als een heel onrealistische en magische plek. We besluiten redelijk vroeg weer te vertrekken omdat we bij een veganistisch tentje willen eten dat om half 7 dichtgaat. Helaas gaat de terugweg niet zo vlekkeloos. Eerst wachten we een uur tot de collectivo vertrekt en daarna nog een uur in Mietla voor de bus naar Oaxaca. Uiteindelijk zijn we ruim vier uren onderweg, dus we besluiten die avond maar bij de pizzeria te eten. Ook geen straf 😊

Puebla

Na een week verlaten we het mooie appartement weer. We hebben ruim een week voordat we naar Isla Holbox gaan en we willen nog naar Puebla, Tepoztlan en Mexico-Stad. Op elke plek blijven we drie nachten. De eerste nachten zijn we in Puebla, een kleurrijke stad op 2 uurtjes van Mexico-Stad. We verblijven in een prima appartement met twee grote bedden, maar het is er wel koud en dat maakt het al minder gezellig dan ons vorige appartement. Gelukkig heb ik net een warm jasje gekocht in Oaxaca.

Terrasjes en sauna

We zijn twee hele dagen in Puebla en we proberen veel van de stad te zien in die twee dagen. De eerste dag spenderen we eerst een paar uur in een koffietentje. Deze staat zeker in de top 5 van beste koffietentjes die we hebben bezocht in Mexico. Heel veel keuze in zowel zoet als hartig en dat voor een spotprijs (denk aan 2 euro voor een rijkbelegde hummus of avocadotoast). Daarna zijn we  vooral druk met souvenirs shoppen op de Parian Market op het San Roque-plein. Een van de bekendste markten van de stad. Het is de beste plek om souvenirs te kopen, maar ook traditionele producten uit de regio. Vergeet Oaxaca, wat ons betreft heb je in Puebla de mooiste souvenirs van Mexico. We moeten onszelf echt afremmen omdat we met alleen handbagage reizen.

In deze buurt heb je veel kleurrijke gebouwen en een aantal leuke terrasjes. We ploffen neer op een terras in de zon en bestellen een witte wijn. Net alsof we weer in Nederland of een stad in Europa zijn. Het is dit weekend best fris in Puebla, met temperaturen net tegen de 20 graden. Super lekker als je in de zon zit, maar ’s ochtends en ’s avonds koelt het erg af en in veel binnenruimtes heb je geen verwarming. Hierdoor zitten we vaak met een jas aan binnen.

We hebben daarom zin in wat warmte en vinden een sauna in het centrum. Hier kun je ook massages boeken en we besluiten een soort combinatie-vorm te boeken. We hebben eigenlijk geen idee wat we precies hebben geboekt, de uitleg is namelijk best vaag, maar we laten ons verrassen. We beginnen in de sauna, wat eigenlijk meer een stoombad is. Wel een heel fijn stoombad en na tien minuten flink stomen komt de masseuse binnen voor de massage. De massage bevindt zich in dezelfde ruimte en we gaan om en om. Ik dacht een soort lichaamsmassage te krijgen, maar ik word helemaal gescrubd en ingezeept. Daarna gooit de masseuse water over me heen en krijg ik een chocoladepakking op mijn lichaam. Het ruikt heerlijk. Ondertussen kraakt ze mijn gewrichten door aan mijn vingers en tenen te trekken en ze oefent druk uit op verschillende punten. Het is meer strekken dan masseren, maar het is wel heel fijn. De masseuse is een wat oudere vrouw en ze is ontzettend lief en kundig, we zouden haar zo mee naar huis willen nemen. We krijgen nog een schaaltje met komkommer en we mogen nog een aantal minuten in de sauna blijven zitten. Na anderhalf uur stappen we helemaal warm en voldaan de sauna weer uit.

Street art en hop on hop off bus

De dag erna wandelen we naar de wijk Xanenetla waar veel street art te vinden is. We merken dat we wel een beetje verwend zijn wat street art betreft na Oaxaca, maar we genieten wel van de wandeling en een paar muurschilderingen steken er wel echt bovenuit.

’s Middags pakken we de hop on hop off bus wat hier maar een paar euro kost. Deze bustour heb ik in steden als Barcelona en Zagreb ook gedaan en ik vind het een perfecte manier om op een lekker luie manier meer van de stad te zien. De bus gaat in een uur langs een aantal highlights en op een paar plekken kun je uitstappen als je wat langer ergens wil blijven. We blijven lekker zitten en besluiten als we terug zijn nog een rondje te doen. Dit keer gaan we aan de rechterkant zitten, waardoor we weer veel zien wat we de eerste keer hebben gemist.

Aan het eind van de middag hebben we weer een afspraak voor een massage, voor 250 pesos per persoon (iets meer dan 10 euro) hebben we een half uur lang een voet- en gezichtsmassage. De deuren van de salon staan wagenwijd open en er stroomt veel koude lucht naar binnen. Het begrip ventileren wordt hier iets te serieus genomen. Of de eigenaresse vindt het gewoon uitnodigender staan, dat kan ook. De voetmassage vinden we iets te soft en we zitten hier ook midden op de tocht. Daarna krijgen we een gezichtsmassage op een behandeltafel met een dekentje om ons heen. De massage is heerlijk en de warmte hier is een verademing na de tocht.

Tepoztlan

De volgende dag reizen we weer verder, naar het hippiedorp Tepoztlan. We reizen via Mexico-Stad naar dit dorp want het ligt op slechts een uur van deze stad af. We hebben mazzel met de overstap in  Mexico-Stad. Als we een kaartje naar Tepoztlan kopen, blijkt de bus vijf minuten later al te vertrekken. Hierdoor komen we mooi op tijd in Tepoztlan aan en hebben we de hele middag nog voor ons. Het dorp is een verademing na 1,5 week in de stad te hebben doorgebracht. Wakker worden met het geluid van een kraaiende haan en vogels in plaats van toeterende auto’s. Het is ook weer een stuk warmer en we kunnen ’s middags weer luchtigere kleding aan, heel fijn! We bestellen cocktails op een dakterras en omdat het Valentijnsdag is, krijgen we als verrassing nog een aardbeitje met chocola en een gratis drankje dat een beetje naar sangria smaakt.

We doen niet zoveel in Tepoztlan naast ontbijten en avondeten buiten de deur. Overdag zijn we voornamelijk bij ons guesthouse dat een heel leuk tuintje heeft met een temazcal erbij. Helaas kun je die alleen privé afhuren, terwijl wij liever een temazcal ceremonie in een groep doen. Verder wandelen we wat door het leuke dorpje, bekijken street art en pakken terrasjes.

Buiten een heel leuk Marokkaans restaurant waar we twee keer eten, hebben we verder niet zoveel geluk met het vinden van een vegetarisch of veganistisch restaurant dat in de avond nog open is. Een populair falafeltentje is al om half zeven ´s avonds gesloten en als we daar dan rond half zes aankomen is de falafel al op. Op de laatste avond zijn de vier restaurants dat we via Happy Cow hebben gevonden, alle vier gesloten. We hebben er anderhalf uur voor gelopen, dus eindigen we maar weer bij de pizzeria waar we de avond ervoor pasta hebben gegeten.

Mexico-Stad

Na een paar fijne dagen in Tepoztlan hebben we nog drie overnachtingen in Mexico-Stad voor we naar Cancun vliegen. Vanaf hier gaan we naar onze laatste bestemming: Isla Holbox. Voor mij voelt dat alsof de cirkel rond is. Ik begon met twee weken Isla Holbox en ik eindig met twee weken Isla Holbox. We zijn inmiddels ook een beetje reismoe geworden, dus afsluiten met een typische vakantiebestemming is perfect. Het is ook fijn om dan te eindigen met een bestemming die ik al ken, zodat we niks hoeven uit te zoeken.

We hebben op Airbnb een kamer geboekt in Mexico-Stad vlakbij het vliegveld. Zondag moeten we namelijk al om 6.45 vliegen. In eerste instantie zouden we met Fernando afspreken die we tijdens de retraite hebben leren kennen, maar hij is helaas niet in de stad dit weekend. We denken er nog even over na om helemaal niks te doen hier, maar dat vinden we toch wat zonde.

In Mexico-Stad zijn er twee wijken waar we wel interesse in hebben: Coyoacán en Roma. We hebben twee dagen in deze gigantische metropool dus we besluiten per dag één wijk te verkennen. We beginnen met de wijk Roma waar we met de metro naartoe gaan. Reizen met de metro in deze stad is echt ideaal, omdat je voor slechts 5(!) pesos een kaartje hebt inclusief overstappen. De wijk Roma is een van de hipste wijken in Mexico-Stad. Het doet me een beetje aan Barcelona denken. Veel groen, historische gebouwen en hippe restaurants en winkels. We slenteren wat af door deze wijk en besteden natuurlijk ook weer veel tijd aan eten en drinken. We beginnen met een ontbijtje (menu del dia), drinken koffie en chai latte op een terras van een schattig koffietentje, drinken een biertje op het terras terwijl we wegsmelten in de zon en aan het eind van de middag duiken we een soort foodhallen in voor een heerlijke falafelburger en pasta. We drinken er veel te dure chardonnay bij, maar zo lekker. Tussen het eten door lopen we de hele dag en genieten we van street art en de mooie gebouwen.

De volgende dag heb ik een blaar op mijn voet van het vele lopen en zijn we van plan om het iets rustiger aan te doen. We reizen met de metro naar de wijk Coyoacán. Een rustige koloniale wijk vol oude straten, pleinen en huizen. Coyoacán staat vooral bekend om het felblauwe Frida Kahlo museum waar altijd lange rijen voor staan. Wij skippen dit museum. Te druk, duur en te veel covid regels. In Coyoacán pakken we de toeristische tram die in drie kwartier naar de highlights van de wijk rijdt. Een ideale manier om de wijk te verkennen zonder te hoeven lopen. Daarna blijven we zoveel mogelijk in het centrum en we zitten op een bankje in het park wat te lezen. Even de rust opzoeken in de stad. We hebben niet zo’n honger dus als avondeten eten we alleen wat patatjes en gaan daarna met de metro weer terug. 

Terug naar de kust

Op zondag vertrekken we om 5 uur ’s ochtends naar het vliegveld voor onze vlucht naar Cancun. De Airbnb host is zo lief om een taxi voor ons te regelen en staat zelf ook al om 5 uur op om ons uit te zwaaien. Ondanks de gekochte souvenirs blijkt mijn backpack nog steeds onder de 10 kilo te wegen, wat me wel trots maakt. Het scheelt ook dat ik mijn warme kleding heb aangetrokken.

Na een prima vlucht naar Cancun en de bus naar de haven Chiquilá. Ik voel me helemaal gelukkig op het dek van de boot, de frisse zeelucht inademend. Het blijkt maar weer dat ik geen stadsmens ben. Ik had de afgelopen 2,5 week niet willen missen, maar ben heel blij om terug naar het strand te kunnen gaan. In een stad zou ik niet meer kunnen wonen.

We slapen in een comfortabele kamer vlakbij het centrum. Niet middenin de drukte, maar wel vlakbij alle leuke restaurants en het strand. We hebben een gezamenlijke keuken met waterkoker. Na maanden water in een pannetje hebben laten koken voor thee, is dit echt luxe. Een van de leukste dingen aan reizen is dat je simpele dingen weer gaat zien als luxe en dat zo kunt waarderen.

Isla Holbox is een heerlijke overzichtelijke vakantiebestemming. Alles is op minder dan een kilometer loopafstand en dat is zo fijn na die kilometerslange wandelingen in de steden. Ik weet de beste eettentjes nog te vinden van de vorige keer. We eten pizza bij Roots, taco’s bij Barba Negra en veganistische gerechten bij Arte Sano. Ontbijten doen we bij Clandestino en het hippe Instagramplekje Painapol. Hier eten we ook twee keer in de avond. Je betaalt er de hoofdprijs, maar je krijgt er dan wel megaporties voor terug en de saladebowls en hartige pannenkoeken daar zijn zo lekker. Net als in Mazunte en Zipolite voel ik me helemaal in mijn element op Isla Holbox.

De eerste dagen gaan we naar het zwembad bij Spirit, waar je heerlijke ligbedden en een paradijselijk uitzicht over het strand hebt. We maken een hele lange strandwandeling en we huren een golfkarretje om mee over de hobbelige straten van Isla Holbox te crossen. We rijden langs palmbomen en mooie street art en genieten van het touren in ons roze wagentje. Echt een aanrader om te doen als je hier bent. Tegen zonsondergang kopen we een biertje in de supermarkt en genieten van de zonsondergang op het strand. Eén keer zien we een dolfijn langs zwemmen, net als de zon achter de horizon verdwijnt. Een heel bijzonder moment. We lopen een heel stuk met hem mee tot ie ergens een afslag heeft genomen want we zien hem dan niet meer.

Isla Bonita

De tweede helft van de week verhuizen we naar een andere accommodatie. We vonden namelijk nog een accommodatie met een zwembad die alleen deze drie dagen beschikbaar was en veel goedkoper dan normaal. We betalen nu €22,50 per persoon per nacht en normaal is het €30 per persoon. Isla Bonita is echt een pareltje voor Isla Holbox. Niet alleen hebben we een grote kamer met kingsize bed, ook hebben we een eigen keuken en terrasje. Naast het zwembad is het bed een groot pluspunt! Vaak heb ik wel wat aan te merken op een bed (te smal, matras te zacht of te hard, kussen te dik) maar dit is echt het fijnste bed tot nu toe, zo’n bed waarin je helemaal verdwijnt. Omdat we nu een accommodatie met zwembad hebben, liggen we veel bij het zwembad. De laatste dagen doen we niet zo veel meer (we doen sowieso niet zoveel op Holbox) naast honden uitlaten van het dierenasiel, zonsondergangen bewonderen op het strand en genieten van al het lekkere eten hier.

De reis met z’n tweeën zit er helaas bijna op. Ingrid vliegt weer terug naar Nederland. Ik ben dan een paar uurtjes alleen in Cancun totdat Vera aan het eind van de middag weer in Mexico aan komt voor een vakantie van 10 dagen. Met haar ga ik nog een week naar Isla Holbox. Ik kan geen genoeg krijgen van dit eiland 😊