‘Luxeleven in Cuenca’
SANDRA WINK
Na een weekje Guamote stond me de volgende trip alweer te wachten, namelijk de prachtige historische stad Cuenca! Met collega Javier zouden we hier op inspectie trip, samen met een groep andere mensen van verschillende reisbureaus in Quito. Alles gratis en inclusief omdat het georganiseerd was door het ministerie van Toerisme om de stad te promoten. ’s Ochtends vroeg werden we opgehaald met de transfer, om er op het vliegveld achter te komen dat onze vlucht was vertraagd. Vanwege de regen in Cuenca kon er geen een vlucht meer vertrekken. Wat? Regen? Blijkbaar is de landbaan nogal risky als het heeft geregend, en door een ongeluk op de landbaan aantal weken terug werden er geen risico’s genomen. Nu zouden we dus moeten wachten tot het zou stoppen met regenen… Na vele uren wachten mochten we dan eindelijk boarden en eenmaal in het vliegtuig kregen we na een tijdje te horen dat we toch moesten uitstappen. Uiteindelijk werd de vlucht helemaal gecanceld maar we konden wel aan het eind van de middag naar Guayaquil vliegen, om vanuit daar nog 3 uur met de bus te gaan. Tegen de avond stapten we deze bus in, en alsof iemand ons niet in Cuenca wilde hebben, stopte deze er halverwege ook mee. Gelukkig was er al snel een nieuwe transfer en reden we door naar het hotel waar de presentatie en eerste inspectie plaatsvond. Ook kregen we hier een goddelijke maaltijd voordat we doorreden naar ons hotel. Tegen 1 uur ’s nachts lag ik dan eindelijk in mijn eigen, luxe kamertje.
Doordat we een dag hadden gemist was ons programma nog strakker geworden. Elke dag waren we tussen 07.00 tot 01.00 op pad. De dagen begonnen met hotel inspecties, waarbij we een rondleiding kregen in de meest luxe en mooiste hotels van Cuenca. Daarnaast deden we veel activeiten en tours. Zo zijn we op de eerste dag gaan rockclimbing, wat best eng maar wel heel gaaf was.
In de middagen en avonden aten we iedere keer in een ander restaurant. Het eten was altijd 3 of 4 gangen, en zó goddelijk dat ik af en toe met buikpijn het restaurant uitliep. Ik kon het gewoon niet laten staan :P. Gelukkig liepen we de kilo’s er weer af tijdens de stadswandelingen door het historische centrum. Op de eerste avond zijn we gaan paardrijden, en hoewel ik geen fan ben van paarden en het meer dan 10 jaar geleden is dat ik op eentje heb gezeten, besloot ik toch een poging te wagen. Een beetje onwennig in het begin, maar later met meer vertrouwen kon ik echt volop genieten van de geweldig mooie sterrenhemel. Tot in de nacht hebben we daarna bij het kampvuur gezeten met warme alcoholische drankjes en muziek.
Na een aantal uurtjes rust begon de volgende ‘werkdag’ weer. Eerst wat hotels bezoeken, daarna een heerlijke lunch en in de middag bij verschillende ateliers langs, zoals een ijzersmid en een pottenbakker. Hoewel het zo makkelijk leek hoe deze meneer schalen en bekers op een traditionele manier maakte, merkte ik al snel wat voor vakwerk dit is echt is toen ik het zelf mocht proberen.
De kathedraal van Cuenca is hét visitekaartje van de stad. Dit gigantische bouwwerk in het centrum van de stad staat op iedere brochure van Cuenca. Ook hier kregen we een rondleiding en klommen we vele trappen om vanuit de torens van het prachtige uitzicht te genieten. Echt wauw, wat een prachtige stad!
Tijdens deze dagen was er in Cuenca ook een traditioneel feest aan de gang, namelijk Corpus Cristi, la feria de los dulces. Hoewel dit een religieus feest is, staat dit vooral bekend om de markt met alleen maar traditioneel snoep. In de avond was er een speciale kerkdienst en een optocht, waarna er vuurwerk werd afgestoken en gefeest. Heel leuk en bijzonder om dit mee te maken!
Op onze laatste dag kregen we een tour buiten Cuenca, waarbij we een bezoekje brachten aan een traditionele gitaarmaker en de hoedenfabriek, waar de beroemde panama hoeden met de hand worden gemaakt.
Indrukwekkend om te zien hoe deze mensen deze producten maken en zoveel tijd nemen voor dit werk. Daarna bezochten we een orchideeën kwekerij wat een lust was voor mijn camera voordat we doorreden naar een grote markt.
Struinend over de markt kreeg ik toch een lichte shock toen ik de rijen mensen zag die heel nonchalant de ene na de andere naakte cavia op een paal stroopten, om er vervolgens een likje olie op de verven en ze te roosteren boven het vuur.
Ook waren hier de complete varkens niet te ontbreken. Zelf aten we daarna een iets minder wrede lunch, in een bizar luxe restaurant in een soort van hotelpark waar je per golfkarretje van de een naar de andere plek moest. Een geweldige afsluiter van deze slopende maar onvergetelijke trip.
