Lençóis Maranhenses National Park

MINKE WINK

Grenzend aan de Atlantische Oceaan in een wild en afgelegen deel van de kust in de staat Maranhão in het noorden van Brazilië ligt Lençóis Maranhenses National Park. De naam betekent ‘lakens’ in het Portugees vanwege het spectaculaire landschap dat wordt gecreëerd door kilometerslange glooiende zandduinen. Tijdens het regenseizoen veranderen de dalen tussen de toppen in zoetwaterlagunes, waardoor er een prachtig blauw-wit kleurencontrast ontstaat, met name bij mooi weer.

Al met al een bijzonder en relatief onbekend gebied in Brazilië. Je vind hier geen massatoerisme. Lençois Maranhenses is een verborgen paradijs met zijn serene witte zandduinen en oogstrelende blauwe lagunes. Wat mij betreft echt een must-see als je een rondreis door Brazilië maakt. Dit gebied is trouwens goed te combineren met Jericoacoara, dat ook in het noordoosten van Brazilië ligt.

Hoe kom je in Lençóis Maranhenses?

Je kunt Lençóis Maranhenses National Park het beste bereiken vanuit São Luis, een voormalige koloniale stad op ongeveer vier uur rijden. Hier kun je vanuit het hele land naartoe vliegen en je accommodatie in São Luis kan een transfer voor je regelen naar het park. Als je niet in São Luis wilt blijven, kun je ook een transfer of huurauto regelen op de internationale luchthaven. Het is ook mogelijk om met de bus naar Lençóis Maranhenses te gaan. Dit is de goedkoopste optie, maar duurt wel het langst.

Er zijn drie hoofdingangen of uitvalsbasissen naar het park. Barreirinhas is de belangrijkste en meest ontwikkelde plek en hier vind je dan ook de meeste accommodaties. In Barreirinhas kun je via je accommodatie of een lokaal reisbureau heel gemakkelijk een tour regelen naar Lençóis Maranhenses National Park. In Barreirinhas vind je ook een aantal restaurants en barretjes.

Zowel Santo Amaro als Atins, die aan weerszijden van het park liggen, zijn veel minder ontwikkeld, eenvoudiger en vrij rustig. Atins heeft pas sinds kort een betrouwbare elektriciteitsvoorziening gekregen waardoor er een paar guesthouses en restaurants zijn ontstaan. Toch zijn hier nog steeds alleen maar diepe zandpaden als straten en is er ‘s nachts vrijwel geen licht. Kiteboarders maken overdag optimaal gebruik van de lege zee en komen ’s avonds bijeen in Bar.co, een gezonken schip dat is omgetoverd tot bar.

Er zijn geen bussen die je helemaal naar Santo Amaro of Atins brengen, aangezien het einde van de route door een 4×4 Jeep moet worden afgelegd. Je kunt een privébusje boeken en vervolgens een transfer regelen over het stoffige deel van de weg. Deze route kost echter meer en duurt iets meer dan vier en een half uur. De snelste (en misschien wel meest memorabele) manier om Atins te bereiken, is door een kleine boot te nemen vanuit de haven van Barreirinhas, een reis die ongeveer 40 minuten duurt.

Je kunt Lençóis Maranhenses National Park ook vanuit Jericoacoara bereiken. Deze rit duurt ongeveer acht uren. Er is geen rechtstreekse lokale bus tussen deze plaatsen, de enige manier om deze route af te leggen is met een privé transfer of in een gedeelde jeep voor 4-6 personen.

Wat kun je doen in Lençóis Maranhenses?

Als je eenmaal je weg naar het plaatsje Barreirinhas (of één van de andere dorpjes) hebt gevonden, zijn er verschillende opties voor wat je hier kunt doen. Er zijn diverse touroperators die verschillende tours aanbieden, maar de meesten lijken behoorlijk op elkaar. De twee grootste lagunes in de regio zijn Lagoa Azul en Lagoa Bonito en de klassieke tour brengt je hier naartoe. Uiteraard heb je de mogelijkheid om hier te zwemmen en rond te wandelen. Een bijzondere ervaring!

De tours duren ongeveer een halve dag en in een soort jeep word je naar de lagunes gebracht. Je kunt ook een privé tour boeken en met een quad bike de duinen trotseren.

Daarnaast kun je een excursie van een halve dag boeken naar de nabijgelegen rivieren, waar je de regio per boot gaat verkennen. Je bezoekt ook tijdens deze tour een aantal (minder indrukwekkende) zandduinen, een mangrove waar aapjes leven, een klein dorp met vuurtoren en een verlaten strand.

Niet goedkoop, maar als je dit imposante gebied van boven wilt bewonderen kun je er ook voor kiezen om een excursie te maken in een klein vliegtuig. Omdat het weer niet echt meewerkte toen ik er was, heb ik deze excursie zelf niet geboekt. Maar de foto’s die ik heb gezien, vond ik wel adembenemend mooi.

Als je in de juiste reistijd bent (voornamelijk de maanden juli en augustus) dan kun je zelfs een meerdaagse wandeltocht met lokale gids maken van Santo Amaro naar Atins waarbij je ’s nachts kampeert. Houd er wel rekening mee dat het hier het gehele jaar door erg warm kan zijn en er nergens schaduw is in het park. Om de ergste hitte van de dag een beetje te vermijden, begint het wandelen al voor zonsopgang bij maanlicht.

Beste reistijd voor Lençóis Maranhenses

Het weer in Lençóis Maranhenses is super belangrijk omdat dit het hele landschap verandert. De enorme duinen worden tijdens het regenseizoen gevuld met regenwater en veranderen dan in deze sprookjesachtige plek als de regen stopt. Je vraagt ​​je misschien af ​​hoe de duinen zelfs met zoveel water kunnen worden gevuld. Het antwoord is simpel: er zijn ondoordringbare rotsen onder het zand, die niet doorsijpelen. Hierdoor blijft het heldere regenwater in de duinen.

Het is over het algemeen mogelijk om Lençóis Maranhenses te bezoeken van mei tot september, maar de eerste en de laatste maand zijn nogal een risico. In mei is het regenseizoen nog niet helemaal voorbij en als je pech hebt kun je getuige zijn van hevige regenval. Aan de andere kant kunnen de duinen in september al helemaal droog staan.

Ondanks al zijn schoonheid is het park een behoorlijk ruige omgeving. De duinen worden gevormd door de sterke wind die in oktober en november de zee in waait en het waait het hele jaar door vrij constant. De regen valt voornamelijk tussen januari en juni en de rest van de tijd schijnt de zon. Tussen juni en september zijn de meren vol en overvloedig en is de zon minder intens. Juli en augustus worden als de beste reismaanden gezien en dat is tevens het hoogseizoen. In oktober gaat de wind liggen en zijn er veel minder meren om te bezoeken.

Ik was hier zelf in juni en heb de volle lagunes gezien en kon er in zwemmen. Wel heb ik helaas geen helderblauwe, wolkeloze luchten ervaren en regende het zelfs op het moment dat we het park inreden. Toch vond ik het zelfs met regen en minder blauwe luchten meer dan de moeite waard.