‘Kust en (eet)cultuur’

SANDRA WINK

Na een geweldige vakantie in Colombia met Esther was het weer wennen om in het ‘koude’ Quito te zitten en het kantoorleventje weer op te pakken. Ik besefte weer hoe weinig vrije tijd ik over had naast mijn stage!

Na twee dagen op kantoor kreeg ik een aanbod van mijn baas wat mijn toekomstplan zou veranderen. Ze waren tevreden over hoe ik had gewerkt op de Galapagos en boden me een functie aan als General Manager of Me Gusta Galapagos. Wat?! Ik? Manager? Ik kon het amper geloven. Het zou voor minimaal een jaar zijn en ik zou na een week een beslissing maken. Maar ik wist direct al dat ik dit aanbod niet zou kunnen en willen weigeren. De locatie, de functie, het klonk als een droombaan en na een aantal dagen heb ik ja gezegd.

Het eerste weekend dat ik weer terug was in Ecuador ben ik met Flippo meegegaan naar zijn ouders in Ibarra. Ik had stroopwafels voor ze meegenomen waar ze helemaal gek van waren, zo grappig om te zien. We vierden de verjaardagen van twee vrienden in een club waar ze vanalles gratis kregen. Het was een geslaagde avond, met veel drankjes en heel veel dansen. Ook kon een bezoek aan een ‘heladería’ (ijsshop) niet ontbreken in deze stad wat bekend staat om zijn heerlijke schepijs. Ook bij de ouders van Flippo thuis kregen we ontzettend veel lekker eten, ik kon bijna rollend weer terug naar Quito.

Na een week op kantoor besloot ik een weekend in Quito te blijven. Ik wilde nog graag een keer naar de dierentuin hier in de stad, dus heb ik Flippo meegesleept naar de Quito Zoo. Na een heerlijke maar zware lunch vonden we na een tijdje zoeken de dierentuin. Het parkeerterrein was leeg, er stond niemand bij de ticket office en er was geen mens te bekennen. Dit had ik niet verwacht! Gelukkig kwam er na een tijdje iemand ons helpen en liepen we als vrijwel de enige mensen langs alle beren, leeuwen, lama’s en andere diersoorten. Een leuke, maar kleine dierentuin waar we binnen anderhalf uur al doorheen waren.

Op zaterdag ben ik met een vriend die ik nog kende van de trip naar Cuenca meegegaan naar een barbecue op het dak van een hoog gebouw in Quito. Vanaf hier had je een ontzettend mooi uitzicht over de stad en de vulkaan Cotopaxi. Heerlijk gegeten en leuke mensen ontmoet, een geslaagd weekend!

In de loop van de weken kwamen er ook nieuwe stagairs, heel gezellig! Het is rustiger geworden qua taken op stage, en ik merk aan mezelf dat ik langzaam weer naar thuis verlang, hoewel het moeilijk voor te stellen is na zoveel maanden in het buitenland. Maar wetende dat ik over een maand weer terugga, maakt de behoefte om familie en vrienden weer te zien wel groter. Tot die tijd geniet ik nog wel echt van het leventje hier en natuurlijk ook nog van de tijd met Flippo. We gingen samen weer een weekendje naar Ibarra, waar ze de Bevrijdingsdag vierden met parades, muziek, dans en live bands in een van de vele barretjes. Met de familie van Flippo zijn we op zondag naar de ‘Fritadas Amazonas’ gegaan, een populaire plek voor zondagsmensen om een gigantische schaal Ecuadoriaans eten te delen met de hele familie.

Zoals je al wel kan merken uit mijn verhaal, is eten en vooral veel eten hier erg typisch voor het land. Ook hebben we samen massa’s broodjes gemaakt en gebakken, heel gezellig!

Doordeweeks hadden we weer de gebruikelijke cocktail avond op maandag en ladiesnight op woensdag. Hoewel er niet veel mensen in het huis waren, hebben we het wel ontzettend gezellig gehad. De week vloog voorbij want donderdagnacht vertrokken we al naar Tonsupa, een plaatsje aan de kust waar een vriend een appartement heeft. We namen de nachtbus, en zeven uur later kwamen we aan in het bloedhete badplaatsje. Maar wát een heerlijk klimaat. Omdat slapen er toch niet meer van kwam, zijn we naar het strand gegaan om daar te gaan voetballen totdat we bijna neervielen van de warmte en moeheid.

We kochten de nodige spullen (lees: drank) voor het weekend om vervolgens de rest van de dag bij het zwembad te relaxen. Aan het eind van de middag verhuisden we weer naar het strand. Wat een leventje, zo genieten en heel gezellig met de groep.

Naast dat de mensen bij de kust er anders uitzien en onverstaanbaar Spaans spreken, hebben ze zo ook hun eigen specialiteiten in eten. Zo werden we door de Ecuadoriaanse helft van de groep geïntroduceerd aan een gerecht genaamd ‘cocado’, met vis of garnaaltjes in een heerlijke kokos saus. En verder konden de ‘jugos’ (fruitsap) ook niet ontbreken. We bezochten voor een lunch ook het drukker bezochte Atacames, waarna we daarna uitrustten op het strand. Op ons balkon dronken we biertjes, speelden we gitaar en deden we kaartspelletjes. Daarna gingen we dan naar de ‘cobachas’, oftewel de houten strandtenten waar je ‘s avonds een cocktail kan gaan drinken of met je voetjes in het zand de salsa kan gaan dansen. De tijd vloog voorbij en zondag zaten we helaas alweer in de bus terug naar Quito. Maar wát een topweekend was het!