Kampeersafari in Tanzania

SANDRA WINK

Tijd voor de 5-daagse kampeersafari! We gaan naar het Tarangire, Ngorongoro en Serengeti National Park. Bij de entree van het eerste park staan slechts een handjevol jeeps.

Tarangire National Park

We rijden daarna regelrecht een groen paradijs in wat ons doet denken aan de Lion King setting. Na slechts enkele minuten zien we de eerste dieren al. Even later zijn we getuige van een compleet dierenspektakel. We zien antilopen, giraffen, bavianen, knobbelzwijnen en stokstaartjes. Het is muisstil op een enkele brul van een aap na. Er is zoveel te zien, ik weet niet waar ik moet kijken. Ik ben vooral onder de indruk van de giraf die dicht bij onze jeep staat. Wat een mooi dier, sierlijk loopt ze langs. Ik veeg een traan weg van geluk.

In het park zelf komen we maar zelden jeeps tegen. Het moment dat een olifant ons tegemoet loopt houden we onze adem in. Wat een imposant en indrukwekkend dier. De kleine olifanten zijn super schattig en onhandig. Zo leuk om naar te kijken.

We lunchen in het park op een ansichtkaart locatie. Naast een lokale familie zijn wij de enigen bij de picknick spot. Daarna rijden we weer als enige jeep door het reusachtige, onwerkelijke dierenrijk.

We slapen op een camping die ons doet denken aan een soort van glamping. Of nou ja, het ‘luxe’ eraan is dat er bedden in de tenten staan, daar is alles ook mee gezegd. We verlangen naar een ijskoud biertje maar deze hebben ze alleen lauw in het restaurant. We wachten met smart op het diner en kunnen onze ogen nog amper openhouden. Na het eten is ons bier eindelijk koud en krijgen we nog een soort van Afrikaans acobraat-achtige show waar we niet om hebben gevraagd. Daarna duiken we snel onze tent in. Esther en ik krijgen de slappe lach als we op het plastic matras liggen van ons kinderbedje. Mijn benen steken helemaal uit. Dit voelt meer als een slecht hostel. De kapotte klamboe past nog maar net over ons heen. De moeheid is sterker dan onze zorgen over het ongewassen bed en we zijn binnen 5 minuten vertrokken naar dromenland.

Ngorongoro Conservation Area

1,5 uur later dan gepland vertrekken we de volgende ochtend naar de Ngorongoro krater. We rijden alsmaar omhoog en om ons heen zien we alleen maar groen, alsof we in het tropisch regenwoud zijn beland. Bij een uitzichtpunt kijken we uit over een oneindige krater. Er zijn ook toeristen, wat even wennen is. Allemaal dringen ze voor het beste plekje voor de selfie. Wel bijzonder dat er geen Chinezen zijn. Stiekem wel heel fijn.

We rijden verder en het landschap wordt compleet surrealistisch. We zien onze eerste zebra tussen de gnoes. De grote migratie is begonnen, wat betekent dat ze in grote aantallen richting Kenia vertrekken. In de felgroene deken van landschap spotten we hier en daar een kudde vee. De kleurrijke kleden van de Masai steken af tegen het groene landschap en de blauwe lucht. We zien een paar nekken uitsteken in de verte. Als we dichterbij komen zien we de giraffen groter worden en de bomen kleiner. Ze moeten bukken om bij de blaadjes te komen. Wat een betoverend gezicht.

Vol van de adrenaline door alle nieuwe indrukken stoppen we even later bij een Masai dorpje. Normaal is dit een toeristenwalhalla, en ik bereid me dan ook voor op een groot toeristisch toneelstuk waarbij we van alle kanten worden belaagd. We zijn de enige gasten en we worden super leuk ontvangen. Al snel hebben we door dat ze veel humor hebben en kunnen we veel met ze lachen. We liggen in een deuk als we het klaslokaaltje binnenlopen en de gids eerlijk toegeeft dat hij de kinderen er speciaal voor ons heeft neergezet, voor de show.

Het beeld is fantastisch: de combinatie van de Masai, een kudde vee en giraffen op de achtergrond: Ik geloof mijn ogen niet.

Serengeti National Park

Wanneer we aankomen bij het Serengeti National Park zien we alleen maar uitgestrekte vlakte. In de verte loopt een giraf. Zeg je safari, dan zeg je Serengeti. Twee nachten gaan we hier in dit park slapen. Back to basic, in een tent tussen de wilde dieren. Vanwege corona is er maar 1 camping open, en we merken op dat er veel toeristen zijn, vooral Russen. Ook tijdens de safari spotten we veel andere jeeps. We zien zebra’s en een staart van een leeuw. Kapot en voldaan kruipen we na het diner onze tent in. In de nacht horen we de hyena’s en het gebrul van een leeuw, zo gaaf.

De volgende ochtend zijn we super enthousiast om weer op safari te gaan. Na het ontbijt jumpen we de jeep in. We hopen een leeuw en misschien wel een cheeta te spotten. De game drive gaat van start en de zandwegen worden steeds minder goed zichtbaar. Het is uren rijden door het niemandsland en hier en daar spotten we een olifant of giraf. Even later rijden we langs massa’s zebra’s. Overal waar je kijkt zie je de zwart wit gestreepte paarden. In plaats van grinniken, piepen ze als dolfijnen. Zó leuk.

Als we later overal jeeps om een leeuwenrots zien staan weten we: hier zijn leeuwen! Een leeuw ligt al in een mooie pose bovenop te rots te pronken, maar we zien nog veel meer van deze prachtige katachtigen van dichtbij.

We zijn nog maar half bijgekomen van de leeuwen als we opeens getuige zijn van een gevecht om een dode zebra door hyena’s en aasgieren. Alsof je in een natuurfilm bent belandt. De hyena’s zijn helemaal rood van het bloed en staan aan het vel van het laatste stuk zebra te trekken.

Na een tijd toekijken rijden we verder en zien we de dreigende lucht op ons afkomen. We zijn weer afgeleid als we in de verte weer iets zien. Zijn dat.. cheeta’s? We rijden er langzaam naartoe en kijken met grote ogen naar deze ongelooflijk mooie dieren. In een tweetal lopen ze sierlijk maar voorzichtig vooruit. Ze maken zich klaar om te jagen op de kudde gazelles die honderden meters verder rustig staat te grazen.

De dreigende lucht is nu direct boven ons en we besluiten de jacht niet af te kijken. Als snel stort de regen uit de hemel en gooien we het dak dicht. De soort van wegen veranderen in modderpoelen en we hobbelen alle kanten op. Opeens glijden we keihard weg en staan we pas stil als we een kwartslag zijn gedraaid. We schrikken ons kapot. Even dachten we dat we op de kop zouden gaan met de jeep. We zitten vast maar al snel kan de gids ons eruit rijden. Er is verder geen andere jeep te bekennen. Wat een spanning, mijn hart zit in mijn keel. Al hobbelend en glijdend gaan we verder totdat we stoppen onder een boom. In de jeep peuzelen we ons lunchpakket op voordat we weer richting de blauwe lucht rijden. Het klaart langzaam op, gelukkig.

Bij een kudde olifanten stoppen we voor een bushtoilet. We plassen achter de jeep met uitzicht op de olifanten. Niet verkeerd dit. We rijden weer verder en midden op de weg loopt er opeens een gigantische olifant. Deze reus is nog groter dan de jeep zelf en is niet van plan om aan de kant te gaan. Als we hier maar niet ergens vast komen te zitten in de modder… Weer vol spanning rijden we langzaam verder en durven we alleen maar te fluisteren. Wat een avontuur dit.

Bij de camping drinken we een lekker koud biertje om bij te komen. We zijn helemaal ontdaan. Wat een dag. Wat een safari. En we zijn nog maar op de helft. Na een overheerlijk diner, gemaakt door onze kok Tade, maken we ons weer klaar om op bed te gaan. Daddy komt gehaast naar ons toe en vertelt dat hij naar het toiletgebouw wilde lopen toen hij opeens een soort hond zag. Dat kan niet missen, dat moet een hyena zijn geweest. We zijn weer stijf van de adrenaline en het duurt nog een tijdje voordat we echt kunnen slapen.

Om 5 uur zijn we wakker, en het is nog pikdonker buiten. We gaan na een koffie direct op ochtendsafari. Het is helder en de grote bolle gele zon komt langzaam op. De omgeving kleurt langzaam goud en het ziet er magisch uit. Het is bijna een soort jungle-achtige omgeving waar we vandaag doorheen rijden, zo groen! We zien vlak naast de weg twee leeuwen en een welp wakker worden. Mijn hart klopt in mijn keel wanneer er een vlak langs de jeep loopt.

Later zien we een kleinere kat, de caracal. Er zijn twee giraffen in slow motion aan het vechten. Bij een picknick punt zien we tientallen nijlpaarden badderen in het water. We liggen in een deuk wanneer we een groep stokstaartjes tegemoet rijden. Ze trippelen met z’n allen richting de jeep en blijven dan stokstijf staan met hun kop omhoog, en dat herhalen ze een paar keer. Onverwacht zien we na een lange zoektocht toch nog een luipaard in een boom. Ver weg, maar met een verrekijker goed te zien.

We hebben mega trek en eten bij de brunch alles door elkaar. Met een volle buik verlaten we de Serengeti en rijden we terug naar Norongorongo.

Ngorongoro krater

We rijden kilometers lang dwars door de Grote Migratie van zebra’s en gnoes. Het liedje Circle of Life past hier perfect bij. De droge vlakte van de Serengeti verandert weer langzaam in een heuvelachtige, groene oase.

We slapen op een super mooie locatie. Na het heerlijke diner kruipen we weer onze tent in. Van een goede nachtrust komt niet veel terecht, want al snel horen Esther en ik iets vlak naast onze tent grazen. We denken eerst nog dat het zebra’s zijn en sluipen de tent uit om te kijken. In het pikdonker zien we 8 paar ogen naar ons kijken. We zijn helemaal hyper van de spanning. In het tegenlicht zien we een paar hoorns. Oei, dit zijn buffels. Die zijn iets minder schattig.  We duiken direct weer onze tent in. Naar het toiletgebouw lopen durven we bijna niet meer. Ze blijven bijna de hele nacht in de buurt grazen. Dit is écht een kampeersafari.

Nog voor dag en dauw staan we alweer op voor onze laatste safari dag. We rijden in het donker de Norongorongo krater in, waar langzaam de zon opkomt. We zijn vrijwel de enige jeep. Overal waar we kijken zijn dieren te zien. Net een natuurfilm. Het felgroene landschap kleurt geweldig bij de zwart-wit gestreepte zebra’s. Wanneer de zon helemaal op is zien we onze eerste neushoorn op afstand. Zeldzaam, want er zijn slechts 23 in dit gebied. We rijden verder en we zien iets ons tegemoet lopen. Ik kan het bijna niet geloven. Is dit écht? Een familie van leeuwen met vier welpjes. De leeuwen sjokken langs en de welpen huppelen erachteraan. De kleintjes zijn zó schattig. We staan sprakeloos toe te kijken. De mannetjesleeuw blijft nog even bij onze jeep hangen. Wat is dit bizar. En wat bijzonder dat we hier de enige jeep zijn.

Later zijn we nog getuige van een slachtpartij door hyena’s en zien we een pasgeboren gnoe de eerste stapjes zetten. Dit dierenrijk is ongelooflijk. We hebben de Big Five gezien in 5 dagen. De Circle of Life. De Grote Migratie. Een magische omgeving. Wat een avontuur. Dit had ik niet eens durven dromen. Wat een ervaring, eentje die ik van mijn leven nooit zal vergeten.