‘Hippiedorpjes in de bergen’

MINKE WINK

Met een klein busje reizen we vanuit Tupiza naar het grensdorpje Villazon om de grens naar Argentinië over te steken.

We verwachten lange rijen, formulieren invullen, beveiligingschecks en vooral heel veel wachten. Binnen letterlijk drie minuten staan we in Argentinië. We krijgen een exit stempel van Bolivia bij het ene raampje en een entry stempel voor Argentinië bij het volgende. Geen vragen, niks. Wow! Ok, we zijn dus in Argentinië.

We merken al gauw verschil met Bolivia want Argentinië ziet er meteen een stuk welvarender uit en is ook een stuk duurder.

In een wijd uitgestrekt berggebied genaamd Quebrada de Humahuaca liggen verschillende schattige dorpjes en enorm veel bergen in alle kleuren van de regenboog.

Humahuaca

Vanaf de grens reizen we met de lokale bus naar een van de eerste dorpjes in dit gebied. Humahuaca is een klein dorpje met hobbelige straatjes, een klein pleintje met een markt en een aantal souvenirwinkels. We komen hier pas aan het eind van de middag aan en besluiten hier te overnachten. ’s Avonds drinken we eindelijk goeie wijn, want we zijn in Argentinië, en eten we pizza salami in een kleurrijk restaurantje. Wat ons betreft het perfecte begin van onze reis door dit, voor ons, nieuwe land.

Omdat er verder in Humahuaca niet zoveel te doen is reizen we de volgende dag, na een rondje door het dorp verder naar het volgende, iets drukkere en meer toeristische Tilcara.

Tilcara

Wat een schattig en kleurrijk dorpje! Er heerst hier een soort hippiesfeer in combinatie met een we gaan vijftig jaar terug in de tijd sfeer door de jonge hippies en lokale boeren die hier wonen. De kleurrijke restaurantjes en souvenirwinkels spreken ons meteen aan.

We gaan uitgebreid lunchen in een van deze restaurantjes en doen de rest van de dag niet veel meer dan uitbuiken, rondlopen in dit dorpje en chillen bij het hostel.

Purmamarca

De volgende dag maken we een dagtrip naar een ander dorpje in de buurt. We pakken de bus vanuit Tilcara en binnen een half uur staan we in het piepkleine, maar indrukwekkende Purmamarca. Dit dorpje staat vooral bekend om de zogenaamde zeven-kleuren berg die achter de kleine huisjes oprijst.

We maken een wandeling rondom deze berg en belanden in een explosie van kleuren. Overal waar we kijken veranderden het landschap en de bergen van kleur. We lopen door een kleurenpalet van bergen, alsof we in een prachtig schilderij zijn beland. Echt adembenemend mooi!

Na onze spectaculaire wandeling pakken we de bus weer terug naar Tilcara. We maken nog een wandeling door de omgeving van Tilcara en blijven er nog een nachtje slapen voordat we verder reizen naar het koloniale stadje Salta.

In Argentinië is iets raars aan de hand. Het gaat slecht met de economie. De Argentijnse Peso staat al tijden onder druk en is instabiel. De Argentijnen bewaren hun appeltje voor de dorst daarom dus liever in de vorm van contante, stabiele dollars onder hun matras dan op een bankrekening in wispelturige peso’s. Omdat de Argentijnen vrijwel geen toegang hebben tot waardevaste dollars of euro’s, wisselen ze hun waardeloze peso’s maar wat graag tegen contante dollars of euro’s die door reizigers worden meegenomen.

Dit heeft ervoor gezorgd dat er in Argentinië twee verschillende wisselkoersen bestaan. Een officiële en een onofficiële, ook wel de ‘Blue Dollar’ genoemd, in het voordeel van de reiziger. Omdat de Argentijnen zo graag van hun onbetrouwbare peso’s af willen bieden ze veel meer peso’s dan de officiële wisselkoers voor dezelfde dollar. Dit zorgt er weer voor dat, voor iedereen die dollars meeneemt naar Argentinië en deze omwisselt voor peso’s op de zwarte markt, alles bijna de helft goedkoper wordt. Bizar.

Salta

In Salta gaan we onze dollars omwisselen. Op een hoek aan het centrale plein staan een aantal mannetjes met heuptassen ‘cambio’, ‘cambio’ te fluisteren. Ok, hier moeten we dus zijn. Heel stiekem proberen we onze dollars om te wisselen omdat het natuurlijk illegaal is wat we doen. Maar, opvallend genoeg doen de politiemannetjes die rond paraderen op het plein alsof ze niks zien. Ik heb zo’n vermoeden dat ze heus wel weten wat er gebeurt want sommige cambiomannetjes staan bijna letterlijk te zwaaien met pakken paarse peso biljetten, maar deze zogenaamde politie wordt waarschijnlijk ook weer betaald als ze beide ogen dichthouden. Manipulatie en omkoperij, iedereen pikt zo zijn graantje mee in de corrupte Argentijnse economie.

Hoe dan ook, wij pikken ook lekker onze graantjes mee omdat we op deze manier veel meer peso’s krijgen en we natuurlijk ook niet gek zijn. Argentinië is absoluut geen goedkoop land maar op deze manier bespaar je een hoop geld.

Behalve dollars wisselen eten we hier ook de lekkerste empanada’s van Argentinië en gaan we met een kabelbaan naar boven, naar de San Bernardo berg, vanwaar we een schitterend uitzicht over de stad hebben.

Salta lijkt ineens veel groter vanaf hier maar daar merk je weinig van als je door de stad loopt. Alles is vrij compact en het is niet zo druk en hectisch als je van een grote stad zou verwachten. Een prima plek om een paar dagen te vertoeven en wat geld te besparen voordat we verder reizen.

Dat is dan ook precies wat we doen. We hebben een extreem chil hostel gevonden met keuken en zwembad en de zon schijnt dus we vermaken ons prima.

Vanavond reizen we verder naar een van onze volgende hoogtepunten, de watervallen van Iguazu op de grens met Brazilië. Ik ben heel benieuwd!