Het Caribische eilandgevoel op Ilha do Farol in Portugal

TINEKE WINK

Voor een tropisch eilandgevoel hoef je niet naar de andere kant van de wereld te vliegen. Op het eilandje Ilha do Farol in de Algarve waan je je op een Caribisch eiland. Het is zo’n eiland waar je in een slag verliefd op wordt zodra je van de veerboot afstapt. Ik verbleef een middag op dit idyllische eilandje en vertel je in deze blog op welke manier het me betoverde.

De laatste twee nachten van mijn vakantie in de Algarve verblijf ik in het dorp Olhão. Ik overnacht hier in een B&B met zonovergoten dakterras. Dat ik voor Olhão als laatste bestemming heb gekozen is vooral uit praktische overwegingen. Het dorp ligt op slechts 15 minuten rijafstand van het vliegveld. Voor een vlucht van acht uur ’s ochtends is dat wel ideaal. Waar ik niet echt op had gerekend is dat Olhão ook de perfecte uitvalsbasis is om het uitgestrekte natuurgebied Ria Formosa te ontdekken.

Dit natuurreservaat is één van de zeven natuurwonderen in Portugal en een beschermd gebied vol kanalen, zandbanken, vogels en eilanden. Nu ben ik zelf geen vogelspotter, maar van eilanden gaat mijn hart wel sneller kloppen. Omdat ik nog maar één dag in Portugal heb, heb ik geen tijd meer om alle eilandjes te ontdekken. Ik houd het dus bij één eiland. De eigenaresse van de B&B raadt me het eiland Ilha do Farol aan. Het vuurtoreneiland, want Farol betekent ‘vuurtoren’ in het Portugees. Zij is ontzettend enthousiast over dit eiland en brengt er het liefst al haar vrije dagen door. Dat wakkert mijn nieuwsgierigheid wel aan. Na een heerlijk ontbijt op het dakterras haast ik me terug naar mijn studio om daar mijn spullen te pakken zodat ik de veerboot van 11.00 kan pakken.

Een kaartje koop je van tevoren bij het loket in de haven. De overtocht duurt ongeveer 45 minuten en kost ongeveer 5 euro voor een retour. Vergeleken met de veerboten naar de Waddeneilanden is dit geen geld. Daar krijg je dan wel wat minder luxe voor terug, maar je hebt wel een mooi uitzicht en de zon op je gezicht. Meer heb ik niet nodig.

De veerboot zit bijna helemaal vol en als ik 45 minuten later van de veerboot afstap, loop ik schuifelend over het voetpad. Voor en achter me lopen toeristen bezakt en bepakt met parasols en tassen met etenswaren. Het duurt even tot het pad zich opsplitst en alle toeristen langzaam uit mijn blikveld verdwijnen. Net als op de Waddeneilanden struikel je op sommige plekken over de toeristen en lijkt er even later geen toerist meer te zijn. ik blijf het gek vinden hoe dat werkt, maar ik geniet daar wel van. Omdat er op dit eiland ook geen auto’s rijden, ademt het hier rust uit.

Ik ben van plan om eerst even wat over het eiland te wandelen, maar als ik de kleurrijke strandtent Maramais tegenkom, moet ik hier even een tussenstop maken. Het kleurrijke interieur, de bonte mix van tafels en stoelen, de relaxte muziek en het uitzicht op de azuurblauwe zee nodigt uit om plaats te nemen. Ik heb nog zo’n vier uren voordat de veerboot teruggaat en mijn gevoel zegt dat ik nog tijd genoeg zal hebben om wat rond te slenteren. Ik bestel een ijskoude Corona en laat het uitzicht even op me inwerken. Ik was al verliefd op Portugal, maar nu ik dit eilandje ontdek heb ik maar één conclusie: Portugal heeft alles.

Na het drankje loop ik wat over het eiland rond en bewonder de schilderachtige witte huisjes, de 60- meter hoge rood-witte vuurtoren (uit 1851) en het mooie duinlandschap. De vuurtoren en het duinlandschap doen me aan de Nederlandse Waddeneilanden denken. Dit eiland voelt als de perfecte mix tussen een Waddeneiland en een Caribisch eiland. Ik zie alleen geen enkele local, behalve de paar locals die aan het werk zijn in de horeca. Niet zo gek misschien, want de bewoners van de eilanden leven van het toerisme en de visserij. En die zijn nu natuurlijk aan het werk.

Ik neem nog een duik in de zee en lees nog wat. De tijd vliegt voorbij, ik zou hier nog uren kunnen blijven. Een uurtje voordat de boot weer vertrekt ga ik nog even langs bij de leuke strandbar en bestel nog een drankje. Er zijn vast genoeg andere leuke bars, maar deze strandtent is te leuk.

Ilha do Farol is een eiland waar weinig te doen is. Er zijn geen (souvenir)winkels en als je naar de supermarkt wilt gaan, moet je rekening houden met beperkte openingstijden. Maar daar kom je hier als het goed is ook niet voor. Ik krijg zelf geen genoeg van de rust en de relaxte sfeer die op dit eilandje hangt. De volgende keer als ik in de Algarve ben, kom ik hier zeker terug!