‘El ultimo mensaje!’

ESTHER WINK

Het was eigenlijk de bedoeling dat ik in december een reisverslag zou schrijven, maar door alle werkdrukte met kerst en oud & nieuw en daarna nog de komst van mijn familie kwam er niet veel van. Maar nu is het eindelijk weer tijd voor een! Inmiddels heb ik weer zoveel dingen meegemaakt, dus maak je maar klaar voor een extreem lang verslag 😉

De dag voor het personeelsfeestje waren Delia en ik vrij en zijn we naar Playa Grande in Puerto del Carmen gegaan. Het was een van de weinige mooie dagen in november, de rest van de dagen in was het weer erg slecht vergeleken met hoe het in december was en hoe het nu is. Maargoed, ik mag natuurlijk niet klagen want in Nederland is het weer veel slechter!

Na het strand zijn we nog even gaan shoppen in de shopping mall en dat was en is meestal zo’n beetje alles wat ik op een vrije dag doe :p Het fijne aan alleen werken is dat als je klaar bent, je ook echt klaar bent, en je op vrije dagen gewoon dingen kunt doen die je het liefst doet. Dus die vrije dagen voelen hier dan ook echt als vakantie!

Die zaterdag moest ik nog even ’s ochtends en ’s avonds werken en daarna hadden we het personeelsfeestje! We werden om 11 uur opgehaald door een collega en reden daarna naar Arrecife, waar we met z’n allen zouden eten. We stopten bij een afgelegen maar leuk restaurant en zagen dat de rest al binnen aan tafel zat. Ook al verstond ik het meeste niet van wat iedereen zei, het was toch erg gezellig en het eten was ook super lekker! We aten allemaal typische Canarische dingen, zoals: ongeschilde aardappelen gekookt in zout water met mojo-saus (mijn favoriet!) en vis en vleesgerechten. Ook hadden we nog een overheerlijk dessert maar ik ben helaas vergeten wat de naam ervan is en heb het sindsdien ook niet meer gegeten 🙁 Onder het eten werd er nog muziek gespeeld en karaoke gedaan en een aantal collega’s begonnen gewoon te dansen in het restaurant, echt super grappig om te zien :p
Rond half 2 (jaa, we aten erg laat) gingen we door naar Tangara, een van de grootste discotheken hier op Lanzarote. Bijna iedereen ging mee op stap, zelfs de oudere mensen (en daarmee bedoel ik mensen van rond de 50) van het werk! Het was een hele gezellige avond die tot maar liefst 6 uur duurde en na iets meer dan één uurtje geslapen te hebben moest ik weer beginnen met werken 🙁 Inmiddels vind ik het niet zo erg meer om zo vroeg te beginnen als ik uit ben geweest maar ik kan dit niet vaak doen, vandaar dat ik hier ook niet zo heel veel uitga (ongeveer één keer in de twee weken), maar dat vind ik wel genoeg omdat het uitgaan hier best wel duur is :p

In november was hier ook nog een Spaanse jongen, Luis, waar ik vaak mee ontbeet en ’s avonds mee at. Het is echt een geweldige en super grappige jongen, helemaal gestoord, valt op jongens en meisjes (geloof ik) en doet shows waar hij zich verkleed als bijv. Lady Gaga, een travestiet dus :p Helaas moest hij begin december hier weg.. Maar de laatste avond gingen we nog even naar een bar met z’n allen en namen daarna afscheid. Mensen komen en gaan hier, je moet steeds weer afscheid nemen maar er komen gelukkig ook steeds weer nieuwe mensen 🙂

De laatste weken van november en de eerste weken van december waren er gelukkig niet zo veel mensen in het hotel dus we hadden het rustig op het werk en waren steeds lekker vroeg klaar! Ook had ik wat meer dagen vrij dan normaal. Ik had ook weer een aantal dagen samen met Delia vrij dus we huurden voor een dag een auto (dit keer hadden we weer een fijne Opel Corsa!) en ik liet haar het Mirador del Rio (het geweldige uitzicht op La Graciosa) zien, wat ze natuurlijk geweldig vond 🙂 Daarna reden we door naar Cueva de los Verdes, waar ik zelf ook nog nooit geweest was. Het is een hele grote grot maar het is eigenlijk niet zo interessant voor de 8 euro entree die je ervoor moet betalen :p Daarna reden we weer terug naar het hotel om David en Zakaria op te halen, die toen net klaar waren met werken. We reden nu naar het zuiden, naar Papagayo, waar we nog wat rondliepen en foto’s maakten. Het was trouwens erg koud begin december voor de tijd van het jaar! Ik had ook helemaal geen warme kleren bij me dus moest hier alles weer kopen maar dat vond ik helemaal geen probleem 😉 Daarna werd het weer warmer en mooier weer en moest ik ook weer meer werken 🙁

Ik had inmiddels ook al gehoord dat ik vanaf 7 januari bij de receptie mocht werken (waar ik heeel erg blij mee was!) en had ook nog 3 extra vrije dagen aan mijn baas gevraagd voor als mijn familie langs zou komen begin januari. Helaas moest ik dus nog wel even de kerstvakantie door zien te komen. Door de drukte heb ik namelijk werkweken van 56 uur moeten maken. ’s Ochtends werkte ik, ’s middags sliep ik bij op het strand en ’s avonds werkte ik weer. Eerste en tweede kerstdag heb ik alleen maar gewerkt, met oud en nieuw ook maar dat heb ik wel gevierd hoor! Oja, en op 23 december ging Delia alweer terug naar Italië, wat ik echt heel erg jammer vond. Maar het lijkt me super leuk om haar in de lente of zomer op te zoeken dus ik ga ook echt kijken of het lukt 🙂

Eerste en tweede kerstdag vond ik hier dus echt vreselijk. Ik miste iedereen thuis verschrikkelijk, omdat ik ook nog moest werken en al die families samen zag eten en het hele restaurant was zó mooi versierd en er lag zoveel en zulk lekker eten bij het buffet.

Kenny vroeg me nog of ik nog mee uit wilde op tweede kerstdag, maar ik was echt kapot van het werken. Op tweede kerstdag werkte ik in het kleine Oriëntaalse restaurant met nog een collega, wat wel leuker was want daarna aten we (die collega en mijn baas Jorge) samen in het restaurant en het eten was héérlijk. Trouwens, voor de Spanjaarden bestaat er helemaal geen tweede kerstdag! Voor hen is de 24ste juist heel belangrijk, wat ik helemaal niet wist.

Ik geloof dat ik tussen kerst en oud & nieuw nog een dag vrij had en weer naar het strand ben geweest en daarna gaan shoppen. Het is wel jammer dat je bijna altijd alleen vrij bent omdat de anderen werken en dus je vrije dagen alleen moet besteden 🙁 Ik heb op die dagen ook de meeste heimwee. Maar het was nog maar iets minder dan een weekje en dan zou mijn familie al komen!

Op oudejaarsdag ben ik na het werk als een gek de badkamer gaan schoonmaken want die was nog nooit schoongemaakt en dus ongelofelijk smerig. Ik was supertrots op mezelf daarna, want de badkamer blonk weer helemaal! 🙂 Daarna weer ’s avonds aan het werk en wederom was het restaurant supermooi versierd, alle drankjes en flessen wijn waren gratis en er lag overal zoveel en lekker eten! Wat baalde ik dat ik die dag niet vrij had, zodat ik ook in het restaurant kon eten. Gelukkig mocht ik later wel voor mezelf opscheppen zodat ik het na het werk lekker kon opeten. Toen we klaar waren met werken gingen we nog met alle collega’s, Jorge en Juan Carlos (de manager) proosten en elkaar Feliz Año (gelukkig Nieuwjaar) wensen en kussen geven etc. etc. Veel tijd had ik daarna niet, het was inmiddels al 11 uur en moest me nog omkleden, opmaken en voor twaalven beneden bij de bar zijn, waar we (David, Zakaria, Eric en een hele hoop dronken vakantiegangers) met z’n allen zouden gaan aftellen. We pakten de gratis champagne en ook kregen we elk nog een zakje met 12 druiven erin. Eric, een andere ‘baas’ van het hotel, legde me uit dat dit een typische Canarische of Spaanse traditie (ik weet het niet meer precies :p) was en dat je om precies 12 uur twaalf keer een soort ‘bong’ krijgt te horen en bij elke bong een druif moet eten. De twaalf druiven staan voor de twaalf maanden in het komende jaar, en het eten van elke druif zou een soort van geluk geven voor elke maand van het jaar 2013. Helaas gaan die ‘bongs’ erg snel achter elkaar dus heb je op een gegeven moment je mond propvol met druiven :p Dan is het tijd om iedereen gelukkig Nieuwjaar te wensen en natuurlijk draaiden ze hierbij Gangnam Style (nog steeds superpopulair hier) en alle toeristen gingen helemaal los :p Zakaria, David en ik gingen daarna naar David z’n kamer om nog wat drankspelletjes te spelen. Rond 3 uur stapten we eindelijk in de taxi naar Puerto del Carmen. We hadden gehoord dat er een of ander feest zou zijn, maar ik had niet verwacht dat er buiten op het plein een podium stond met house muziek! David en ik waren zó blij dat we dat eindelijk weer konden luisteren hier en gingen helemaal los. Maar om 5 uur stopte de muziek alweer! We waren nog lang niet uitgefeest en stapten weer in de taxi naar Arrecife, waar discotheken waren die nog wel open waren. Maar we hadden nog zo van te voren tegen elkaar gezegd dat we dat niet zouden doen, omdat de taxi zo duur is naar Arrecife.. Maarja, met wat drankjes op denk je dan niet zo helder meer na :p We stapten uit bij een discotheek genaamd Aqua wat ik niet kende en de entree bleek 25 euro te zijn! Najaa, belachelijk dachten we. Dus stapten we weer in de taxi naar het hotel.. beetje zonde maar ach, het was al met al een geweldige avond en ik moest toch weer om 8 uur op om te werken..

Ik was helaas echt nog heel erg dronken en draaierig op het werk :p Gelukkig waren er super weinig mensen bij het ontbijt dus heb ik onder het werk nog lekker ontbeten en hebben we alles héél rustig aan gedaan 🙂 Na het werk ben ik m’n bedje maar weer ingekropen om de hele middag bij te slapen, want ’s avonds moest ik weer werken..

Die donderdag, twee dagen na nieuwjaarsdag, was alweer mijn laatste werkdag bij het restaurant! Ik had heel erg blij moeten zijn maar ik was juist vet droevig omdat ik het de laatste weken zo leuk vond met mijn collega’s! Maargoed, ik zou ze natuurlijk nog wel elke dag blijven zien als ik bij de receptie zou gaan werken. Jorge bracht me die ochtend naar Miguel, de baas van de receptie, zodat ik me aan hem kon voorstellen. Ik was natuurlijk ongelofelijk zenuwachtig en bang dat ik ‘m niet zou begrijpen en alles maar gelukkig was ‘ie echt heel aardig! En het is zo fijn dat ze bij de receptie ook goed Engels kunnen zodat ze me, als ik iets in het Spaans niet begrijp, het in het Engels kunnen uitleggen 🙂 En mijn uren zijn ook super fijn! Ik werk steeds twee of drie dagen achter elkaar en dan heb ik weer een dag vrij. En ik werk elke dag van 12 uur ’s middags tot 8 uur ‘s avonds 😉

Die maandag zou mijn eerste dag op de receptie beginnen, maar Miguel zei dat ik nog even een half uur eerder moest komen om mijn oh zo mooie en nette uniform te passen 😉

Maar eerst dus nog die avond voor de laatste keer in het restaurant werken! Hoewel ik helemaal niet normaal kon werken, omdat mijn familie rond half 10 aan zou komen! Ik was super zenuwachtig en stond de hele tijd te kijken of ze er al aan kwamen. Toen ik ze eindelijk zag, rende ik door het restaurant (en iedereen keek me raar aan, haha) en rende naar ze toe om ze te knuffelen. Ik was superhyper en vond het zo raar om ineens ook weer Fries te praten (het lukte ook amper in het begin) :p Ik mocht het laatste half uur nog even op het terras werken waar mijn vader en zussen zaten 🙂 Ik had iedereen verteld over dat mijn familie zou komen en dat ik drie zussen had dus al die koks werden helemaal gek en keken maar, maar durfden niks te zeggen, haha :p Ik had Jorge verteld hoe mijn vader heette en had hem geleerd om ‘hoe gaat het’ te zeggen dus het eerste wat ‘ie tegen mijn vader zei was: Hallo Pieter-Jan, hoe gaat het met een duidelijk Spaans accent en iedereen vond het helemaal geweldig en hij heeft het de hele week nog elke dag tegen hem gezegd :p en t zijn echt dikke maten geworden haha. Na het werk die avond ging ik snel naar mijn familie toe om bij te praten! Maar iedereen was ongelofelijk moe dus gingen we al snel slapen.

De volgende drie dagen huurden we een auto en bekeken zowat heel Lanzarote! Vrijdag gingen we naar Papagayo en reden door het Parque Nacional Timanfaya. ’s Avonds gingen we met z’n allen stappen wat heel gezellig was 🙂 Mijn zussen vonden de salsamuziek helemaal geweldig terwijl ik juist de housemuziek nu heel erg mis :p Rond half 5 kropen we weer ons bed in, want de volgende dag zouden we weer gaan toeren!

Die zaterdag reden we een hele mooie route door het noorden, langs Mirador del Rio, Haría, Playa de Famara en Jardin de Cactus en ’s avonds aten we heerlijk bij de pizzeria!

De dag daarna gingen we naar de zondagsmarkt in Teguise, lunchten daarna uitgebreid in het hotel en gingen daarna nog naar het Parque Nacional de Timanfaya. En toen waren mijn drie vrije dagen alweer voorbij!

De volgende dag moest ik om half 12 naar Miguel om eerst een uniform te passen, en om 12 uur begon dan echt mijn eerste werkdag bij de receptie 🙂 Die dag bestond eigenlijk alleen maar uit meekijken en heel goed luisteren. Om 8 uur ’s avonds had ik het gevoel dat ik acht uur lang een luistertoets had gedaan, zo’n hoofdpijn had ik 🙁 Gelukkig ging het de volgende dag al beter en begreep ik steeds meer en kon ik ook meer dingen zelfstandig doen. Het waren nog wel simpele dingen, zoals mensen naar de bagageruimte brengen om hun koffers op te halen, midgetgolf- en pingpong- spullen uitgeven en pasjes maken voor de kamers (via een computer). Check-in’s deed ik nog niet zelfstandig, en de telefoon opnemen durfde ik ook nog niet :p Die donderdag, op mijn derde werkdag, deed ik die dingen wel voor het eerst en vooral de check-in’s vind ik heel leuk om te doen! De telefoon opnemen (er zijn er drie en er wordt voortdurend naar de receptie gebeld) vind ik het minst leuk omdat ik de meeste keren niks begrijp van wat er wordt gezegd en de telefoon dan snel aan een collega doorgeef :p

Andere dingen die ik nu ook doe zijn bijvoorbeeld: bonnen voor handdoeken uitgeven, kluizen verhuren, klanten bellen om te vragen of alles naar wens is.. en nog veel meer 🙂 Ik ben er nu wel achter gekomen dat ik dit werk echt super leuk vind en hopelijk net zoiets in Nederland kan vinden. Ik ben ook echt superblij als er Nederlanders komen inchecken en ik dat dan kan doen en ze later dan weer bij mij komen met vragen 🙂 De meeste vakantiegangers hier zijn zo vrolijk! Spaanse check-in’s vind ik nog wel eng om te doen, omdat ik ze lang niet altijd begrijp en sommigen dan boos en gefrustreerd worden en een collega dan weer moet uitleggen dat ik hier ben om Spaans te leren.. Maar ik merk wel dat ik ze nu steeds beter dingen kan uitleggen in het Spaans 🙂 Oja, en Duitsers laat ik over aan collega’s :p Het wordt toch maar eens tijd om wat meer Duits te gaan leren denk ik..

Hoe leuk ik het werk ook vind bij de receptie, ik heb toch steeds meer de neiging om naar huis te gaan.. mijn Spaans gaat nu namelijk goed en ik weet hoe ik in een restaurant en bij de receptie moet werken. Omdat ik slechts practicas ben hier, verdien ik maar 250 euro per maand. Ik kan dus bijna niets opsparen. Ook zijn Delia en Zakaria al weg, en ook moest Kenny onverwachts weg en werkt nu ergens anders op Lanzarote, dus heb ik geen gezellige buurjongen meer 🙁 Doordat al die mensen weg zijn nu heb ik nu wel zoiets van: ik heb een geweldige tijd gehad hier maar ik denk dat vier maanden op Lanzarote wel genoeg zijn. En ik ben ook nog eens zo’n persoon die niet lang op één plek kan blijven en veel wil reizen, maar door het weinige geld wat ik hier verdien, is dat niet echt mogelijk.. En waar ze me al voor gewaarschuwd hadden: sinds mijn familie weg is, heb ik nog meer heimwee.. Ook door nog meer redenen heb ik besloten om eerder naar huis te gaan. Maar ik heb inmiddels al allemaal nieuwe plannen voor het komende halfjaar! Ik wil heel graag doorgaan met Spaans leren, daarbij ook nog meer Frans en Duits leren, tripjes naar het buitenland maken, én ik mag zelfs in de zomer terugkomen om nog een maandje (of meer) extra te werken als ik dat wil! Genoeg mogelijkheden dus 🙂