‘Dos meses en España’

ESTHER WINK

Het is alweer meer dan een maand geleden dat ik mijn laatste reisverslag heb geschreven.. er is veel gebeurd en veranderd in die vier weken, dus tijd voor een nieuw verhaal!

Eind oktober had ik vier dagen vrij van het werk! Ik dacht eerst dat het maar twee dagen zou zijn, zoals altijd, maar ik vond het al apart dat ik altijd zes dagen achter elkaar werk terwijl afgesproken is dat ik maar vijf dagen in de week zou werken, en daarbij dus twee dagen vrij heb. Maar ongeveer één keer in de maand heb ik vier dagen achter elkaar vrij, namelijk zaterdag, zondag, maandag, dinsdag. Dit heb ik nu één keer gehad en die dagen zijn heerlijk, voelt echt als vakantie 🙂 Ook de twee dagen vrij hoor, maar die gaan altijd zo snel voorbij..

Maargoed, ik had dus vier dagen vrij en ik vond het wel tijd om wat meer van Lanzarote te zien. Die zaterdag heb ik na het ontbijt (ik ontbijt erg laat hoor als ik vrij ben, rond 10 uur/11 uur) meteen een bus gepakt naar Playa Blanca, een toeristische plaats in het zuiden van Lanzarote. Ongeveer 6 km verderop liggen de Papagayo stranden, wat echt super mooie witte stranden zijn. De mensen van de receptie vertelden me dat er geen bus naar Papagayo gaat, dus moest ik een taxi nemen zeiden ze. Nou dat deed ik dus echt niet, dus ben ik gaan lopen. Ik dacht dat het wel meeviel qua afstand maar het bleek toch behoorlijk lang te zijn. Maar het was wel een super mooie route! Bij het eerste strand ben ik even gaan zwemmen en liggen. Daarna ben ik doorgelopen naar Punto de Papagayo, hét uitzichtpunt eigenlijk. Hier had je een heel mooi uitzicht op Fuerteventura 🙂 Rond vijf uur ben ik maar weer terug gaan lopen, om de bus van zeven uur te halen.

Die avond zou ik gaan stappen met Kenny, de Belgische jongen die tegenover me een kamer heeft. Om 12 uur was hij eindelijk klaar met werken en pakten we de taxi naar de haven van Puerto del Carmen. Daar hebben we wat gedronken en gedanst in de Heineken bar, een hele gezellige bar waar eigenlijk vooral locals komen. Ook zouden er nog meer mensen komen, maar die hebben (typisch Spanjaarden) niet meer van zich laten horen. Ach, wij vermaakten ons prima! We besloten om rond 3 uur weer terug naar het hotel te gaan omdat we de volgende dag de hele dag zouden toeren!

Rond 11 uur de volgende dag huurden we een auto en liet Kenny me een paar geweldige uitzichtpunten zien op Lanzarote, die eigenlijk helemaal niet bekend zijn. Kenny komt al meer dan 12 jaar op Lanzarote en woont hier nu zelfs definitief dus hij weet eigenlijk alle mooie plekken op Lanzarote wel. Maar toen mocht ik rijden! Ik was echt super zenuwachtig in het begin :p Maar ik pas volgens mij wel goed tussen alle andere autorijders hier omdat ik echt als een gek rij haha. We reden richting Teguise waar we even op de zondagsmarkt zijn geweest. Daarna zijn we door het Nationale Park Timanfaya gereden, wat echt heel erg apart is om voor het eerst te zien allemaal. Alles is namelijk vulkanisch en overal waar je dus om je heen kijkt is het gewoon helemaal zwart. Na Timanfaya reden we richting het noorden, naar Playa de Famara. Dit is hét surfersstrand van Lanzarote en vanaf hier heb je ook nog eens een geweldig uitzicht op La Graciosa, een klein eiland naast Lanzarote. Dit is voor mij het mooiste strand van Lanzarote en ik kom hier zeker nog vaker terug, misschien zelfs voor surflessen! 🙂

We hadden nog zoveel meer te bekijken dus zijn we nog meer richting het noorden gereden, waar het inmiddels steeds groener werd en we uiteindelijk midden en heel hoog in de bergen reden. We zijn een paar keer gestopt voor wat uitzichten en daarna reden we weer meer door naar het noorden, uiteindelijk tot aan het Mirador del Rio, wat geloof ik het noordelijkste puntje van Lanzarote is. Vanaf hier heb je een echt een super uitzicht op La Graciosa. Inmiddels was het alweer zes uur dus reden we weer richting het hotel. Ik weet niet wat het is, maar als ik zo lang met iemand in een auto zit en tegelijk ook nog eens moe ben door het niet zo vele slaap van de vorige nacht krijg ik altijd lachbuien dus uiteindelijk hadden we echt ongelofelijke lol om de domste dingen :p

We hadden de auto tot de volgende ochtend dus zijn we die avond nog even naar Puerto del Carmen gegaan voor een drankje samen met een Duitse jongen, David, die hier net als ik practicas is maar dan bij de receptie werkt. Uiteindelijk was ik zo moe van de hele dag dat we weer terug zijn gegaan en toen ben gaan slapen. Gelukkig had ik nog twee vrije dagen! Die vrije dagen heb ik ingevuld met uitrusten, naar het strand gaan, winkelen, etcetera etcetera..

Oja, ik vertelde dat er een Nederlands meisje in het restaurant zou komen werken. Dat was dus niet waar, het bleek een Italiaans meisje te zijn. Ik had haar die zondagavond ontmoet en die maandagavond zijn we meteen met twee jongens van het werk naar een bar gegaan om te poolen, praten en wat te gaan drinken, wat heel gezellig was 🙂 Het communiceren ging toen nog wel erg lastig omdat het Italiaanse meisje, Delia, geen Engels spreekt en mijn Spaans ook nog niet top was, maar nu, drie weken later, gaat het al een stuk beter 🙂

Twee dagen later, met Halloween, ben ik met hetzelfde groepje weer op stap geweest. Dit keer gingen we naar Playa Blanca, want de jongens vertelden ons dat op woensdag daar de meeste mensen op stap gaan. Nog wel iets aparts, want er zijn altijd enorme politie/drugscontroles hier. Er proberen namelijk heel veel mensen uit Afrika met een bootje naar Lanzarote te komen. Ook wordt er heel veel drugs gesmokkeld. En er worden ook nog eens veel auto’s gestolen hier, ook huurauto’s. Er was dus een enorme controle en ook wij werden gecontroleerd, maar toen ze Delia en mij achterin zagen mochten we weer doorrijden 🙂 Ze controleerden alleen even of de auto niet gestolen was.

Daarna zijn we naar een bar en een discotheek gegaan en het was uiteindelijk een hele gezellige avond maar uiteindelijk moest ik echt weer terug naar het hotel omdat ik de volgende dag om 8 uur moest beginnen. Met twee uurtjes slaap kwam ik aan in het restaurant, maar ik moet zeggen, ik heb ergere ochtenden gehad 😉 Jorge, mijn baas, wist dat ik op stap was geweest, maar hij kon er alleen maar heel erg om lachen dat ik maar twee uurtjes had geslapen :p Ik beschouw hem totaal niet als mijn baas eigenlijk, hij is heel erg relaxt en is letterlijk altijd grappen aan het maken 😉

Natuurlijk heb ik na het werk de hele middag geslapen en was ik ’s avonds weer helemaal fit en klaar voor de komende werkdagen.

Ik merk wel dat ik het werk steeds zwaarder vind worden. Wel gek eigenlijk, want dat had ik in het begin al maar het is nu eigenlijk nog zwaarder geworden. Dat komt denk ik ook omdat ik de laatste weken alleen maar bij het Buffet werk. Buffet betekent dat ik elke dag om half 1 ’s middags begin, dan tot 4 uur/half 5 werk, dan twee uurtjes vrij ben en dan weer om kwart voor 7 begin tot half 11 ’s avonds. Dit is voor mij veel zwaarder dan ’s ochtends en ’s avonds werken, omdat ik geen tijd heb om een siësta te houden. Ja, ik kan even twee uurtjes liggen, maar het is niet genoeg om weer helemaal uitgerust te zijn voor het werk ’s avonds. Daar komt nog bij dat ik nu ook veel meer sport omdat ik het idee heb dat ik hier veel meer eet dan normaal, en ook veel ongezonder. Maar aan de andere kant krijg je ook ongelofelijk honger door al dat werken. Ik hardloop altijd na het werk, om half 11 ’s avonds, zodat ik de nacht heb om mijn benen te laten rusten. Maar dit heeft niet zo veel zin, omdat ik dan weer wakker word en dan toch weer erg last heb van mijn voeten. En dan weer acht uren lang lopen.. Ik denk eigenlijk nog steeds dat ik er nog wel aan ga wennen maar ik denk wel dat het wat teveel is.. Iedereen verklaart me ook voor gek op het werk dat ik zoveel loop naast het werk :p Maarja, ik wil wel blijven hardlopen, omdat ik van één week niet sporten al ongelofelijk depri word :p

Vorige week ben ik zelfs ziek geworden.. ik denk dat het door alles bij elkaar kwam. Ik had twee dagen griep en heb in die twee dagen twee keer vier uren gewerkt, dus niet de hele dag. Jorge deed gelukkig helemaal niet moeilijk en zei dat ik het moest zeggen wanneer ik weer kon werken. Twee dagen later voelde ik me al een stuk beter maar ik wilde ook heel graag weer werken omdat ik zo depressief werd van de hele dag in m’n bed liggen. Ik wilde in die week zo graag weer naar huis.. Maar dat heb ik nu niet meer hoor 🙂 Ik heb er natuurlijk nog wel af en toe last van, vooral als ik weer eens helemaal kapot ben van een dag werken en er dan aan denk hoe makkelijk ik het eigenlijk had met werken in Nederland.. En dan ook nog eens zo’n kleine beloning van 250 euro in de maand.. en een mini kamer terwijl andere practicas een enorme klantenkamer hebben, dan voelt het af en toe wel als slavernij :p Maar dan maken die twee dagen vrij alles weer goed! Dat voelt echt als vakantie. Uitslapen, de hele middag op het strand liggen, extra lang aan tafel blijven eten en praten.. heerlijk 🙂 Dan hoef ik echt niet terug naar het koude Nederland!

Die week daarna was ik weer (bijna) helemaal fit aan het werk. Ik werk nog steeds vooral van half 1-half 11 ’s avonds, maar dit gaat gelukkig aan het eind van deze week weer veranderen 🙂 Ik word namelijk ook helemaal gek van één collega van het werk, een man van 35 denk ik, single, en helemaal gestoord.. Hij werkt bijna altijd ’s middags, maar ’s middags is Jorge er nooit, dus denkt hij dat hij even het restaurant kan runnen en mij bevelen kan geven :p Ik vind het prima dat ie gewoon zegt wat ik moet doen, maar hij zegt het op zo’n manier van ‘Doe dat nu! Nee dat is niet goed! Neeeee Esther nee..’ en als ik hem niet begrijp (want dat doe ik heel vaak niet omdat hij heel erg binnensmonds praat) begint hij te zuchten en te steunen, echt heel irritant. Wanneer het even druk is in het restaurant wordt hij helemaal gestoord en begint te schreeuwen en alles. Ik had het een keer zo druk op een middag en werkte zó hard dat ik letterlijk overal zweette. En nog zei die collega dat ik niet snel genoeg werkte. Dat is het allerergste, als iemand zegt dat je nóg sneller moet werken terwijl je dat gewoon niet kunt. Ik kon soms wel in huilen uitbarsten :p Ik ben zo blij wanneer hij zijn twee vrije dagen heeft, want dan zijn de middagen veel relaxter :p Bovendien is hij ongelofelijk achterdochtig, want hij doet altijd superlief tegen klanten en aast altijd naar fooi. Wanneer die klanten dus naar hem toe komen en hem die fooi willen geven doet hij van: nee, nee, dat kan niet.. maar dan neemt ie het toch aan, terwijl eigenlijk alle fooi in een pot hoort te komen en elke maand wordt verdeeld onder alle werknemers. Vervolgens zet ie mij weer even aan het werk zodat hij weer vrolijk verder kan praten met klanten.

Ik ben er wel achter gekomen dat ik toch liever iets anders wil doen dan het restaurant. Het is zo vermoeiend, en ik sta eigenlijk meer dan de helft van de tijd in de afwas, wat ik best wel zonde vind omdat ik daar gewoon niks leer en ook niet echt kan praten en dus Spaans kan leren. Het restaurant van het hotel is zó groot, ik hou daar gewoon niet van. Gisteravond mocht ik even in de pizzeria werken en dat vond ik wel heel leuk! De pizzeria is namelijk heel klein en gezellig. Werken in een restaurant vind ik wel leuk, maar dan als bijbaantje en niet voor 48 uur in de week. Daarom ga ik maandag met de baas van het hotel praten of ik binnenkort ook bij de receptie mag werken. Daarvoor moet ik denk ik nog wel wat beter Spaans kunnen dus ik denk dat als het doorgaat, ik daar vanaf januari aan het werk kan. Als ik tot maart/april in het restaurant moet werken, weet ik niet of ik dat volhoud..

Gelukkig had ik woensdag en donderdag weer heerlijk twee dagen vrij! Ik was die woensdag nog zo moe dat ik de hele middag heb geslapen. Daarna ben ik naar het winkelcentrum Biosfera Plaza in Puerto del Carmen geweest, waar ik natuurlijk weer wat kleding heb gekocht :p ’s Avonds gingen David, Delia en ik op stap in Puerto del Carmen. Ik had gehoord dat je hier eigenlijk elke avond wel uit kan gaan, en dat kan ook wel, er zijn alleen geen mensen :p dus wij kwamen aan bij de Heineken bar waar de hele dansvloer volstond met tafeltjes en alles 🙁 De barman vertelde ons dat het eigenlijk alleen op vrijdag en zaterdag druk is hier. Tja, dat heb je met zo’n klein eiland. We zijn dus even wat gaan drinken en Delia en ik dansten nog even wat. Daarna zijn we naar Centro Atlántico geweest, maar het bleek een heel erg toeristisch uitgaanscentrum (en ook heel rustig, op een paar dronken Engelsen na) te zijn, want zodra ik uit de taxi stapte werd ik meteen al bij de hand genomen door een propper en naar een of andere bar gebracht waar ze meteen van ons verwachtten dat we daar drankjes bestelden :p Daar zijn we dus ook weer weggegaan en toen vonden we het wel tijd om terug naar het hotel te gaan (het was inmiddels ook alweer half 4).

De volgende dag zouden we gaan toeren! David was erg laat (hij had een kater), dus Delia en ik huurden alvast een auto bij de receptie. We hadden geen verstand van auto’s dus toen de vrouw van autoverhuurbedrijf ons vertelde wat voor auto kregen vonden we het wel prima. Maar het bleek echt een verrotte auto te zijn, een hele lelijke kleine blauwe auto :p Het was zelfs te klein voor David en hij vond het ongelofelijk gênant. Maar uiteindelijk konden we er allemaal wel heel erg om lachen. Ik reed eerst een stuk maar ik reed zo belabberd en we waren uiteindelijk zo verdwaald dat ik David maar liet rijden. Toen zijn we naar het park Timanfaya gegaan. Daar moesten we eerst entree betalen en toen kon je nog een stuk verder door het nationale park rijden. Uiteindelijk moesten we de auto ergens parkeren en hadden we een super mooi uitzicht op de vulkanen. Maar het werd nog mooier, we moesten daarna in een bus stappen en die reed een nog mooiere route door het park. Ik keek mijn ogen uit 😀 We waren allemaal best wel brak dus na Timanfaya zijn we naar een supermarkt gegaan in een dorpje in de buurt en hebben zowat de hele supermarkt leeg gekocht :p Daarna reden we door naar El Golfo, een echt chilldorpje aan zee aan de oostkant van Lanzarote, weer met hele mooie uitzichten 🙂

Rond 4 uur reden we weer even terug naar het hotel, om een Franse jongen, die hier ook practicas is en hier net een week werkt, op te halen. We hadden niet zo heel veel tijd omdat hij weer om 7 uur moest werken, dus zouden we niet te ver rijden. Ik wilde eerst naar het huis van César Manrique, maar we reden (doordat ik zo geweldig kan kaartlezen) helemaal verkeerd en uiteindelijk zijn we weer naar Playa de Famara geweest. Voor de anderen was het de eerste keer dat ze er waren en ze waren helemaal onder de indruk 🙂 De route naar Playa de Famara vind ik ook de mooiste route die er is. We zijn even op het strand gebleven en toen was het weer tijd om terug te gaan.

Helaas ben ik nu weer zes dagen aan het werk, maar er staan wel weer hele leuke dingen in het vooruitzicht! Vrijdag hebben Delia en ik weer samen een dag vrij dus waarschijnlijk gaan we weer een auto huren en nog meer van Lanzarote bekijken 🙂 En zaterdagavond hebben we een personeelsfeest met alle mensen van het restaurant! 🙂