‘De eerste dagen in Rio de Janeiro’

MINKE WINK

Na anderhalve dag reizen kom ik dan eindelijk aan op mijn bestemming. Ik ben in Rio de Janeiro. Hier begint mijn reis door Brazilië samen met Vera.

Wát heb ik hier naar uitgekeken! Een paar maanden weg uit Nederland en voor het eerst sinds lange tijd weer een echt lange backpackreis maken. Het plan is 2 maanden Brazilië en 2 maanden Colombia, maar vanwege de corona situatie in Brazilië is het nog maar de vraag of het straks mogelijk is om vanuit hier naar Colombia te reizen. We zullen zien. Eerst maar eens Brazilië ontdekken!

En een reis door Brazilië kan natuurlijk niet beter beginnen dan in Rio de Janeiro. Na een nachtvlucht vanuit Lissabon kom ik om half 6 in de ochtend lokale tijd aan op de luchthaven van Rio. Omdat Vera pas in de avond aankomt vanuit Amerika, heb ik alvast een transfer geregeld naar ons hostel vlakbij Copacabana Beach, het bekendste strand in Rio de Janeiro. Ik check in bij Bamboo Rio Hostel en pak gelijk nog even een paar uurtjes slaap. De rest van de dag hang ik rond in dit gezellige en kleurrijke hostel. ’s Avonds reis ik weer terug naar de luchthaven om Vera op te halen. Super leuk!

Copacabana Beach, Urca en de Suikerbroodberg

De volgende ochtend worden we hyper wakker. We zijn gewoon samen in Rio de Janeiro! Na een uitgebreid ontbijtje in het hostel gaan we meteen op pad. Ons hostel ligt op 10 minuten lopen van Copacabana Beach, het beroemdste strand van Rio. Hier gaan we eerst naartoe. Het strand zelf is niet mega indrukwekkend, maar wel heel erg leuk om te zien met alle strandtentjes en schaars geklede Brazilianen. Vooral de vele zongebruinde, gespierde mannen zijn een lust voor de ogen. We kopen een kokosnoot en genieten van het warme weer en strandleven.

Daarna lopen we verder naar de wijk Urca. Deze wijk ligt rondom de bekende Suikerbroodberg en is omringd door haventjes waar kleine bootjes in drijven. Een hele fijne en veilige wijk om doorheen te wandelen. Na een ananas (abacaxi) drankje en een leuk gesprek met een toevallig langsfietsende Nederlander wandelen we naar Praia Vermelha, een prachtig strandje naast de iconische Suikerbroodberg (Pão de Açucar). Echt, wat is het hier mooi!

Natuurlijk willen we ook naar de top van deze berg. Normaal is dit één van de drukstbezochte toeristische attracties in Rio. Als je geen kaartje vooraf koopt, sta je zo een half uur in de rij. De rijen zijn er wel, maar ze zijn allemaal leeg. Er is geen toerist te bekennen hier. We kopen alvast onze kaartjes en lopen het eerste gedeelte via een wandelpad naar boven. Een flinke klim van ongeveer een half uur en na 5 minuten zijn we al compleet bezweet en uitgedroogd. Niks meer gewend, dat is wel duidelijk. Onderweg komen we ontzettend schattige mini aapjes tegen. Zo leuk!

Wanneer we de eerste etappe bereiken, stappen we in de kabelbaan naar de volgende etappe. Het bakje sjeest naar boven en in 3 minuten staan we ons te vergapen aan, ik denk serieus, één van de mooiste uitzichten die ik in mijn leven heb gezien. De lucht verandert in elke tint oranje die je maar kunt bedenken en de stad licht langzaam op als de zon ondergaat. Een adembenemend gezicht.

Cristo Redentor, Santa Teresa en Escadaria Selarón

De volgende dag staan we vroeg op omdat we als eerste bij het beroemde Jezus beeld bovenop de Corcovado berg willen zijn. Een Uber brengt ons naar het beginpunt van de berg vanwaar je met een treintje naar boven kunt gaan. Er zijn wel wat andere toeristen, maar ik kan me voorstellen dat bij zo’n toeristisch hoogtepunt normaal gesproken véél meer toeristen zijn. In een kwartiertje staan we boven naast de indrukwekkende Cristo Redentor. Het is méga bewolkt en we zien behalve een wolkendeken niks van het uitzicht.

We ploffen neer op het terras en wachten af. Ondertussen doen we een spelletje en hebben we amper door dat de lucht boven ons blauwer en blauwer wordt. Poging 2! We lopen weer naar Jezus en wauw, het uitzicht is een stuk beter en de lucht is echt strakblauw. We gaan helemaal los met foto’s maken en we zijn niet de enige.

Na een tijdje pakken we het treintje weer terug naar beneden en brengt een Uber ons weer terug naar het hostel. Na een simpele lunch in het hostel gaan we naar de wijk Lapa en Santa Teresa. Hier bezoeken we een hele bijzondere kathedraal (Catedral Metropolitana de São Sebastião) en de kleurrijke trappen (Escadaria Selarón) die de wijk Lapa met Santa Teresa verbinden.

De trappen zijn ontworpen door de Chileense kunstenaar Jorge Selarón. Hij verzamelde de tegels van de trappen uit de straten van Rio de Janeiro en ontving tegels die door bezoekers van over de hele wereld werden geschonken.

Selarón begon in 1990 met de renovatie van een vervallen trap bij zijn woning in Rio. Hij verfde de trappen in blauw, groen en geel, de kleuren van de Braziliaanse vlag, als eerbetoon aan het Braziliaanse volk. Het kleuren van de traptreden werd zijn passie. In 2013 werd Selarón vermoord toen hij op de trap aan het werk was. Zijn kunstproject is inmiddels één van de populairste toeristische attracties in heel Brazilië. En dat verbaast me echt niks. Ik kijk m’n ogen uit.

Bovenaan de trap zit Hendrik een sigaretje te roken. Hij komt uit Duitsland, maar woont al meer dan 15 jaar in Rio de Janeiro. Hij is gids, maar zit nu vanwege corona zonder werk. We maken een praatje met hem en hij vertelt ons over de wijk Santa Teresa die bovenaan de trap begint. Hij wil ons wel rondleiden door deze wijk. Leuk! Santa Teresa is echt een hele gezellige en kleurrijke wijk met schattige barretjes, restaurants en galerieën. Ondanks dat het er op dit moment heel erg rustig is vanwege corona voelen we de charme van deze wijk.

Na een uurtje rondwandelen brengt Hendrik ons weer terug naar de trappen van Selarón. Bij een klein winkeltje halen we een bekertje Açaí. Typerend voor Brazilië en super lekker! Daarna pakken we weer een Uber terug naar het hostel. ’s Avonds eten we voor 3 euro per persoon een uitgebreide maaltijd met rijst, bonen, vis en salade in een simpel restaurantje op de hoek. Moe en voldaan duiken we daarna ons bed in.

Street art tour

Na een regenachtige dag die we besteden met dingen uitzoeken en hangen in het hostel gaan we weer op pad. We hebben een street art tour geboekt en ontmoeten Nina in het noorden van de stad. Nina is een super aardige en mega enthousiaste gids die ons alle street art in de buurt laat zien. We lopen over de Olympic Boulevard waar de mooiste en grootste street art te vinden is. Deze buurt is vanwege de Olympische Spelen in 2016 door de overheid helemaal opgeknapt en de kunstenaars zijn ingehuurd om de straten op te fleuren. Helaas is na het hele gebeuren de buurt weer aan zijn lot overgelaten en vind je hier inmiddels alleen maar vervallen (pak)huizen.

In veel street art zit een politieke en/of culturele boodschap verstopt. Als je deze meekrijgt, maakt dat de kunst voor mij vaak nog mooier en indrukwekkender. Nina kent bijna alle kunstenaars persoonlijk en vertelt met heel veel passie over de kunstenaars en hun street art. Op een gegeven moment beginnen we zelf ook bepaalde stijlen te herkennen, echt leuk!

Na deze geweldige tour pakken we weer een Uber terug naar het hostel. Die avond eten we de lekkerste pizza ooit en spreken we af met een jongen uit Nederland voor drankjes in de uitgaansbuurt Batofogo. Het is gezellig druk en het voelt echt goed om weer even van het uitgaansleven te kunnen proeven. Er is zogenaamd een avondklok, maar we krijgen bij de entree te horen dat de bar tot 5 uur ’s ochtends open blijft. Het is dan ook pas na middennacht dat we weer in ons bedje kruipen.

Bewolkte zondag in Copacabana en Ipanema

De twee bekendste stranden in Rio de Janeiro zijn Copacabana Beach en het aangrenzende Ipanema Beach. Langs deze stranden loopt een fijne boulevard en op zondag is de weg die het dichtste langs het strand loopt afgesloten. Ondanks dat het een bewolkte zondag is, zijn er heel wat Cariocas (inwoners van Rio) op de been. Hardlopers, fietsers, families, surfers, volleyballers op het strand, en zelfs mensen die op het strand liggen. echt zoveel gezelligheid! We maken een lange wandeling over de boulevard langs beide stranden. Bij alles wat ik zie denk ik, dit is zó typisch Brazilië. De dienbladen met caipirinha’s, verse kokosnoten, zongebruinde mannen in speedo’s en vrouwen met bolle konten in een string bikini. Copacabana en Ipanema zijn plekken die zo typerend zijn voor de Braziliaanse cultuur.

Diezelfde avond zitten we alweer in een nachtbus naar onze volgende bestemming, het oude mijnstadje Ouro Preto. Maar gelukkig komen we aan het einde van onze reis weer terug in Rio de Janeiro want we zijn hier nog lang niet uitgekeken 😉