‘Danki Aruba’
SANDRA WINK
Wonder boven wonder pasten al mijn spullen in mijn backpacks, toen ik op de laatste dag alles zorgvuldig inpakte. Het vrijwilligershuis was gek genoeg helemaal leeg op het moment dat ik vertrok. De laatste avond was ik bij Felipe en vrienden kwamen nog even langs om afscheid te nemen. Om 2 uur ’s nachts ging de wekker alweer en bracht Felipe me naar het vliegveld. Half slapend namen we afscheid van elkaar en viel ik als een blok in slaap zodra ik mijn plek vond in het half lege vliegtuig. Ik werd wakker in Aruba, waar een goudbruine Esther me al blij en springend opwachtte. Het was zó leuk om haar weer te zien. Nadat we mijn spullen naar Esther haar studio hadden gebracht, reden we gelijk door naar het strand. Echt heerlijk om weer op de Caraïben te zijn!
De volgende dag stond er een all-inclusive daguitje gepland naar Palm eiland. Hier mochten we onbeperkt eten, drinken en activiteiten doen als snorkelen, ziplining en op de bananenboot. We hebben vooral op een bedje gelegen in het water en veel gebruik gemaakt van de gratis drankjes en al het lekkere eten.
Op zondag hielpen we mee met de open dag bij het dierenasiel. Esther helpt nu al een paar maanden mee hier als vrijwilligster, en uiteraard was ik na al haar verhalen heel erg benieuwd hoe het er hier aan toe ging. Er kwamen ongelooflijk veel mensen langs en er waren veel honden en katten geadopteerd deze dag. Een drukke maar hele geslaagde dag!
De dag erna zijn we weer met de auto op pad gegaan zijn we langs de kust naar het Noorden gereden. Ik merkte direct al dat het hier een stuk mooier en rustiger was. Aruba heeft namelijk prachtige stranden, maar die gigantische flatgebouwen van een hotels maken het eiland er niet echt mooier op. Alles is ook erg Amerikaans ingericht, langs de weg zijn talloze fastfood restaurants, allemaal met drive-in, te vinden. Pas toen ik in de supermarkt stond, voelde het alsof ik in Nederland was. Na 9 maanden zonder de bekende Nederlandse producten, werd ik helemaal gelukkig toen ik weer normaal brood, Hollandse kaas, hagelslag en zelfs pepernoten zag! Als een kind zo blij kochten we een voorraad voor de hele vakantie.
We hielpen de dagen daarop mee in het dierenasiel, wat heel erg leuk en dankbaar werk was. Hoewel het poepscheppen niet het leukste klusje was, maakte de liefde van de puppies en honden heel veel goed. Ze waren zo blij met de aandacht en andersom was het geweldig om omringd te zijn door blije puppies. Een geweldig asiel die het erg goed doet, en fijn dat er op deze manier hoop is voor de straathonden om toch bij een liefdevol gezin terecht te komen. Na de werkochtenden waren we meestal kapot en gingen we bij het zwembad liggen, rondlopen door Oranjestad of een cocktail drinken op het strand. Bijna iedere avond kookten we of aten we fastfood en sloten de dag af met een filmpje thuis.
Op onze vrije dag zijn we weer met de auto gaan touren, deze keer meer naar het Oosten van het eiland. We begonnen bij een bezoekje aan het ‘donkey sanctuary’, oftewel een ezel opvang. Lieve dieren, maar we kwamen we er snel achter dat we niet heel erg fan waren van ezels. Op het moment dat we ze eten wilden geven, aten ze bijna je vingers er af. We hielden het dus snel voor gezien.
Onze tweede stop was de Casibari Rock formations, wat op foto erg indrukwekkend leek totdat we de op locatie de vele tourbussen en massas Amerikaanse toeristen zagen. Na een paar foto’s zijn we er weer snel vandoor gegaan, op naar het strand! Andicuri beach was echt een plaatje maar zwemmen was lastig met de ruige zee, dus zijn we na een tijdje rondlopen doorgegaan naar surfside beach. Een mooi strand met nog een betere beachbar! Hier genoten we aan het eind van de dag van een biertje bij het zwembad aan de zee.
Het was alweer vrijdag en deze dag gingen we samen met twee vriendinnen van Esther naar de stranden in het Zuiden van het eiland. Hier waaide het een stuk harder en na twee stops bleven we de rest van de dag op Baby Beach.
Niet ver hiervandaan was ook een vis restaurant de Zeerover, een favoriet onder velen die dit al eerder hadden ontdekt. Het eten was inderdaad echt heerlijk voor een goede prijs!
Die avond gingen we met de auto naar het strand waar we wat dronken voordat we op stap gingen. Met een groepje zijn we gaan dansen in verschillende (buiten)clubs, totdat het laat genoeg was om weer terug te gaan naar huis. We werden naar huis gebracht, maar nog voordat we de studio in gingen om te slapen, zaten we nog even bij andere vrienden van Esther in hun studio. De volgende ochtend werd ik wakker door Esther die in paniek was: waar de autosleutels waren? We liepen alle scenarios na, verloren tijdens het stappen of toch per ongeluk in de auto gelaten? Het werd een complete missie die pas aan het eind van de dag werd opgelost. Tegen die tijd was de auto al bij de garage en stond op het punt om nieuwe sloten te krijgen. Gelukkig waren we net op tijd en vonden we de sleutels dus terug in de studio van die vrienden.
‘Save the best for last’. Deze uitdrukking kwam aardig van pas toen we naar Eagle Beach gingen, volgens Esther het mooiste strand van Aruba. En wauw, wat was dit fel aan je ogen zonder zonnebril. Spierwit zand en kristalhelder water, echt een plaatje dit lange strand.
We zijn het hele strand afgelopen en hebben een aantal uurtjes in de zon gelegen. Daarna zijn we gaan lunchen bij Taco Bell voordat we weer terugliepen naar huis. De volgende dag begon actief met het ‘beklimmen’ van de Hooiberg, de hoogste berg (heuvel) op Aruba. Hoewel we dachten dat de klim wel mee zou vallen, was dit in werkelijkheid behoorlijk zwaar doordat het vandaag erg benauwd was en er vrijwel geen wind was. Binnen een half uur stonden we als watervallen bovenaan en na een paar foto’s zijn we weer terug naar beneden gegaan. We aten lunch bij een Colombiaan waar we het ‘almuerzo del dia’ namen, een ideale en goedkope manier om van een gezonde en complete lunch te genieten. De rest van de dag hebben we bij het zwembad van surfsidebeach gelegen totdat het begon te onweren.
Na nog een dagje werken bij het dierenasiel was mijn vakantie alweer afgelopen. Op de laatste avond gingen we naar het casino, wat voor Esther de eerste keer was. Een leuke avond en we gingen zelfs met een kleine winst weer terug naar huis! De volgende dag was het tijd om mijn spullen in te pakken en nog even bij het zwembad te gaan liggen. Esther bracht me naar het vliegveld en hier namen we afscheid voor de komende maanden. Wanneer we elkaar weer gaan zien? Het plan is in ieder geval om elkaar weer op te zoeken en waarschijnlijk wordt dat een rondreis door Cuba!