Daghike naar vulkaan La Malinche

ESTHER WINK

Vulkanen beklimmen in Mexico, het komt niet als eerste op bij de meeste reizigers in dit land. Verrassend genoeg kent Mexico een groot aanbod aan vulkanen die goed in een dag te beklimmen zijn, ook zonder gids en auto! Zoals de slapende vulkaan La Malinche bij de stad Puebla. Je beklimt deze vulkaan in totaal in 5 tot 8 uren, heen en terug. Als je niet gewend bent aan de hoogte kan het een pittige klim zijn, maar de uitzichten op de top van 4462 meter maken het zo de moeite waard. In deze blog vertel ik over mijn ervaring met het beklimmen van vulkaan La Malinche. Ook geef ik praktische tips over hoe je deze wandeling zelf kunt ondernemen!

Vulkanen in Mexico

Dwars door Mexico loopt een vulkanengordel en gebergte dat ook wel de Sierra Nevada genoemd wordt. Meer dan 3000 vulkanen zijn in deze gordel te vinden, waarvan er 14 momenteel actief zijn. De Pico de Orizaba piekt met 5636 meter hoog boven de wolken uit en is daarmee de hoogste vulkaan van het land. Op een heldere dag vanuit de stad Puebla zijn drie imposante vulkanen te bewonderen: de op één na hoogste actieve stratovulkaan Popocatépetl, de slapende vulkaan Iztaccihuatl en de inactieve vulkaan Matlalcueitl.

Toen de Spanjaarden Mexico veroverden, veranderden ze de naam Matlalcueitl in La Malinche, vernoemd naar de vrouw Malinalli. Het verhaal doet de ronde dat ze als slaaf verkocht werd aan de Spaanse veroveraar Hernán Cortés. Ze werd zijn tolk, geliefde en speelde uiteindelijk een belangrijke rol in de Spaanse verovering van Mexico. Een toepasselijke naam, want La Malinche is met 4462 meter de op vijf na hoogste vulkaan. Al 3100 jaar is de vulkaan inactief en deze vulkaan is te vinden tussen Puebla en Tlaxcala. Rondom La Malinche is een beschermd nationaal park gecreëerd waar honderden verschillende soorten dieren leven, waaronder coyotes en poema’s. De klim naar de top is niet alleen een flinke work out, maar ook een geweldige manier om de hectiek van de grote Mexicaanse steden te ontvluchten en midden in de natuur te zijn.

De route naar het startpunt

Ik ben nog maar een aantal dagen in Mexico en nog niet echt gewend aan de hoogte, maar ik heb enorm veel zin om te hiken. In mijn hostel in Puebla raak ik aan de praat met een Amerikaans meisje en Israëlische jongen die de klim naar La Malinche de volgende dag willen maken. En ze hebben vrijwel alle voorbereidingen al gedaan. Hiken in mijn eentje doe ik vrijwel nooit, dus besluit ik deze kans te grijpen en pak ook ik mijn spullen in om de volgende ochtend vroeg te vertrekken. In principe is het park binnen 3 uur per openbaar vervoer te bereiken maar via andere reizigers horen we dat het veel makkelijker en sneller is om een taxi te pakken naar het beginpunt van de hike.

Om half zes ‘s ochtends bestellen we een Uber naar het startpunt van de hike. De rit wordt geaccepteerd door een chauffeur, maar wanneer hij me opbelt en vraagt waar ik naartoe moet, annuleert hij de rit weer. Begrijpelijk, voor sommige taxichauffeurs is het te ver weg en verliezen ze mogelijk veel tijd op de terugweg. De tweede keer is het raak en vinden we een chauffeur die ons in 1,5 uur naar het startpunt wil brengen. De rit kost zo’n 400 peso (ongeveer 17 euro), wat goed te doen is wanneer je dit met drie mensen deelt. We gooien er nog wat fooi bovenop voor de moeite die hij voor ons doet. Na een tijdje komen we bij een checkpoint van het park waar onze namen worden geregistreerd. De entree is verder gratis. Het is half 8 wanneer de chauffeur ons bij het startpunt van de hike dropt. Het is dinsdag en opmerkelijk rustig. De winkeltjes, restaurants en toiletten zijn nog niet eens geopend. Gelukkig hebben we alles wat we nodig hebben al bij ons.

De klim naar de top van La Malinche

Met behulp van de apps Alltrails en Maps.me vinden we onze weg naar boven. We verwachten minimaal 6 uren bezig te zijn met de hike, heen en terug. Omdat we al op een hoogte van zo’n 3100 meter beginnen, is het klimmen zwaarder dan normaal en sluipt bij mij de hoofdpijn er langzaam in. Ook heb ik niet enorm veel wandelervaring, maar door regelmatig te stoppen en veel water te drinken kan ik redelijk aan de hoogte wennen. Het eerste deel wandelen we midden door de bossen en langs prachtige bloemen en planten. Wanneer we de boomgrens bereiken, nemen we een langere pauze en genieten van het eerste fenomenale uitzicht over de wolken.

Het tweede deel brengt ons over prachtige vlakten met de mooiste uitzichten, maar dit deel vond ik ook het zwaarst. Eerst is het nog redelijk vlak, daarna wordt het steil en hebben we nog weinig grip. We hebben steeds meer korte pauzes nodig om op adem te komen. Het Amerikaanse meisje loopt op normale sneakers en glijdt door de vulkanische grond regelmatig uit. Op mijn Salomon wandelschoenen gaat het klimmen nog best goed.

Na 3,5 uur (inclusief lange pauze) bijna constant klimmen zijn we al 1275 meter gestegen. Zodra we de bergkam bereiken, vergeten we alles en kunnen alleen maar genieten van de uitzichten. Naast de stad Puebla en de vulkanen Popocatépetl en Iztaccíhuatl, zien we zelfs de besneeuwde Pico de Orizaba, de hoogste vulkaan van Noord-Amerika. Drie kwartier lang rusten we uit, maken foto’s en praten met twee locals die de wandeling met een gids maken.

De echte top van 4462 meter bevindt zich op zo’n half uur klimmen van de bergkam. We besluiten niet te lang bij de bergkam te blijven en de laatste meters af te leggen. Op de hoogte na is deze klim makkelijker, omdat we goed uitgerust zijn. Er is hier meer grip vanwege de vele (grote) rotsen.

Wanneer we eindelijk bij de top zijn, juichen we. Voor mij is dit het hoogste punt wat ik ooit beklommen heb. Het zonnetje verwarmt ons en we eten onze lunch op met panoramisch uitzichten. Ondertussen worden we vergezeld door meer wandelaars, die later gestart zijn. Na zo’n 20 minuten pauze wandelen we weer dezelfde route naar beneden.

Van wandelen blijkt niet veel terecht te komen. Het gedeelte na de bergkam glijden we zowat naar beneden. Het Amerikaanse meisje valt continu op haar bips. Mijn Salomon schoenen houden me gelukkig nog net overeind. Bij de boomgrens zien we de Mexicanen met hun gids weer. Blijkbaar hebben ze lang op ons gewacht om ons een lift naar het busstation in Tlaxcala aan te bieden. We zijn zo verbijsterd door hun gastvrijheid dat we geen nee kunnen zeggen. De wandeling terug naar het startpunt gaat twee keer zo snel omdat we alleen maar naar beneden dalen en vrijwel geen pauzes nemen. Ik voel de spierpijn in mijn benen opkomen, maar geniet ondertussen nog volop van de weelderige omgeving. Rond 3 uur ’s middags komen we aan bij de parkeerplaats bij het startpunt en bereiken Tlaxcala binnen een uur, waar de locals ons afzetten. Daar vertrekt een lokale bus die ons in nog eens 1,5 uur naar het busstation van Puebla brengt. Een lange reis terug, maar zo de moeite waard!

Praktische tips

Download de apps Alltrails en Maps.me op je telefoon. Houd in ieder geval de trail “La Malinche” in Alltrails bij je tijdens de hike.
Vul in de app Uber (of het soms goedkopere Didi) als eindpunt: “Resort IMSS Malintzi” of “Centro Vacacional IMSS Malintzi”. Bevestig nogmaals met de chauffeur dat je naar La Malinche wilt.
Bestel een taxi op tijd, het kan even duren voordat je rit geaccepteerd wordt door een chauffeur en hij ter plekke is.
Vertrek vanuit Puebla tussen 5 en 6 uur ’s ochtends. Zo houdt je genoeg tijd over voor een lange lunchpauze op de top, en voor het vinden van een lift of het nemen van het openbaar vervoer terug naar Puebla.
Neem minimaal 2 liter water mee en voldoende voedzame snacks voor een hele dag.
Neem zonnebrand mee en draag meerdere lagen kleding.
Draag je beste wandelschoenen (in sneakers glijd je geheid uit op de vulkanische stenen).
Neem elke 20 minuten een korte rust- en drinkpauze en om aan de hoogte te wennen.
Doe de hike bij voorkeur in het weekend, dit vergroot je kansen op het vinden van een lift terug naar Puebla (wanneer je niet of deels het openbaar vervoer gaat gebruiken).
Zorg dat je een woordje Spaans spreekt om makkelijker een lift te regelen of het openbaar vervoer terug naar Puebla uit te zoeken.
Voor een uitgebreide beschrijving over hoe het openbaar vervoer terug naar Puebla te nemen, raad ik aan een kijkje te nemen op deze blog.