‘Chiang Mai’

TINEKE WINK

Op 2 januari reisden we verder, op naar het Noorden! De boot vertrok bijna 2 uur later dan gepland. En de bus naar Bangkok bleek in werkelijkheid een bus te zijn die ons dropte bij een verlaten busstop. Hier moesten we nog 2 uur wachten op de bus die ons wel naar Bangkok zou brengen. Toen we eenmaal in die bus zaten ging de reis heel voorspoedig, mede doordat ik het grootste deel van de reis knock-out was door een slaappil (best wel raar dat je die hier overal zonder recept kan kopen). Dus toen de buschauffeur ons om 5 uur ‘snachts in Koh San Road (backpackerswijk in Bangkok) afzette, was ik nog half aan het slapen en liep ik als een zombie over straat.

In Koh San Road kenden we redelijk de weg maar het was wel even zoeken naar een reisbureau dat wel open was. Het leek ons wel handig om daar de reis naar Chiang Mai te regelen. Eenmaal een gevonden meldde de medewerker doodleuk dat de bus van 9 uur vol zat en dat we die van 6 uur konden pakken. Oh no.. Dat is meer dan 12 uur met onze backpack door Bangkok zwerven. Ik wilde met eigen ogen zien of alle bussen echt vol zaten dus we pakten de tuktuk naar het busstation. Eenmaal daar bleek er alleen nog een paar plekken over te zijn in de VIP-bus. Klinkt duur, maar het was alsnog niet meer dan 20 euro voor een ritje van 10 uren. Dus ik was helemaal happy! We hadden allebei een heerlijke brede stoel met veel beenruimte, die busreis konden we helemaal aan.

Pai i.p.v. Chiang Mai

We boekten hetzelfde hostel als Alex en Abbi (de Amerikanen die we in Koh Tao hadden ontmoet) en onder het genot van een aantal biertjes bespraken we elkaars plannen. Ze waren al best wel lang in Chiang Mai en wilden graag een 2-daagse trip naar Pai doen. We wilden mee! Alleen…we hadden net voor drie dagen in het hostel geboekt. Gelukkig bleek dat vrij eenvoudig op te lossen, gewoon de geboekte nachten een paar dagen opschuiven, was geen enkel probleem. En de backpack mochten we in de locker achterlaten zodat we lekker licht bepakt naar Pai konden reizen!

Pai is een schattig bergdorpje 3 uren van Chiang Mai vandaan. Er hing een echt hippiesfeertje, de restaurants en winkels oogden vrolijk en kleurrijk, er was veel minder verkeer dan in Chiang Mai en alles was op loopafstand, heel fijn! Omdat het hoog in de bergen ligt, koelde het er ‘s nachts flink af. Overdag was het er 30 graden maar ‘s avonds kouder dan 10 graden (geen idee hoe koud precies). Wat voelde dat opeens koud aan! Hier was ik helemaal niet op ingesteld. In ons guesthouse hadden we gelukkig drie dekens, waar we optimaal gebruik van hebben gemaakt. ik ben denk ik al te erg gewend aan de warmte. Hoe moet dat straks in Nederland? Gelukkig kom ik niet midden in de winter terug.

Scooter en tattoo

Jaa we gingen er weer voor, een scooter huren! Bij de verhuurshop zag ik de perfecte voor ons al staan: een lichtroze scooter met een flink aantal krassen. Mochten we weer vallen, dan vallen de eventuele krassen in ieder geval niet op! Pai is echt een fantastisch gebied om op de scooter te verkennen. Het was een van de leukste dagen tot nu toe. De omgeving was zoo mooi. We zijn naar super leuke plekjes gereden, o.a. Love Strawberry Pai (waar alles in het teken stond van de…tromgeroffel…aardbei!), de hot springs (badderen in water van 37 graden), een lunch in een restaurant met een super mooie tuin en dito uitzicht, een bezoekje aan een tempel en de watervallen.

‘s avonds gingen Alex, Ingrid en ik voor een echte bamboe tattoo. In plaats van de reguliere methode met een tatoeeermachine wordt deze tattoo gezet met behulp van een dun bamboestokje, waar aan het uiteinde vijf naaldjes zitten. Die (in inkt gedrenkte) naaldjes worden herhaaldelijk in je huid geprikt. Hoewel ik wel een beetje nerveus was, verdween dat snel toen ik de naald in mn huid voelde, het deed amper pijn! Een bamboe tattoo gaat ook veel minder diep in je huid dan een gewone tattoo. Ik ben super blij met het eindresultaat, een slipper op mn enkel: wat ik heb gekozen vanwege de associatie met strand, vrijheid en mijn tijd hier in Thailand waar ik dag in dag uit op mijn havaianas loop. Daarna gingen we rechtstreeks door naar de piercingshop waar Ingrid en Abbi beide min of meer spontaan een nieuwe piercing lieten zetten. De volgende ochtend gingen we terug voor Ingrid haar tattoo, want daar was die avond ervoor geen tijd meer voor. Abbi en ik vermaakten ons tijdens het wachten met Lucky, de pup van de eigenaar. Of ik hem mee naar huis mocht nemen, please?

Chiang Mai

Na twee nachten Pai gingen we weer terug naar Chiang Mai. Pai was veel te kort, dus we gaan hier zeker nog eens naar toe. Helaas moesten we de volgende dag weer afscheid nemen van Alex en Abbi. Geen ‘see you in 2 weeks’ meer maar ‘hope to see you again’. Dat is wel een nadeel van reizen, afscheid nemen van leuke mensen die je niet zomaar even kunt opzoeken, omdat ze zo ver weg wonen. Wij namen echter nog lang geen afscheid van Chiang Mai, we hadden een hoop leuke dingen op de planning staan!

Zoo

De zoo van Chiang Mai heeft twee reuzenpanda’s. Deze zijn in 2004 door China aan de Thaise koningin geschonken en verblijven sindsdien in Chiang Mai. Ik kon niet wachten om ze in het echt te bewonderen! Bij het pandahuis aangekomen, bleek de panda genaamd Lin Hui zwanger te zijn en die kon je dus niet zien. Gelukkig was Chuang Chuang (ik kan wel een leukere naam voor een panda bedenken) er wel. Wat een schatje! Gefascineerd keken we toe hij hoe hij sliep, liep, klom en at. Normaal geen bijster boeiende activiteiten, maar bij een panda kon ik er wel uren naar kijken. Maar er waren natuurlijk ook andere beestjes die bezichtigd moesten worden! Nijlpaarden, apen, beren, schildpadden, krokodillen, lama’s, giraffes, olifanten, zebra’s en noem maar op.

Zwemmen met olifanten

Op onze een na laatste dag in Chiang Mai stond er een olifantentrekking op het programma. Met een busje vol Fransen en twee mede-Nederlanders vertrokken we naar het Baanchang Elephant Park buiten de stad. Het park staat er om bekend de olifanten beter te behandelen dan elders. Zo’n tour konden we namelijk ook in het zuiden doen, maar daar krijgen ze stokslagen als ze niet luisteren en je zit in een bakje op de olifant wat helemaal onnatuurlijk is. Of van die kampen waar olifanten worden getraind voor circusdoeleinden, helemaal vreselijk. Een olifant hoort natuurlijk in het wild thuis, maar als ze dan als toeristische attractie worden gebruikt, dan maar zo. We kregen prachtige blauwe pakjes aan (t-shirt en soort joggingbroek) en daarna gaf onze gids Eddy uitleg over de dagindeling en hij deelde feitjes over olifanten mee. Hiervan heb ik onthouden dat een vrouwtjesolifant wel 22 maanden zwanger is en dat ze zweten bij hun tenen. Dit in steenkolen Engels en met wilde armgebaren en hij kreeg de lachers op zijn hand. Vervolgens gingen we de olifanten bananen voeren en maakten we een testritje. Ik was ineens dood nerveus, durfde ik dit wel? Vooral de hoogte maakte me angstig, je kan niet zomaar van een olifant af springen. Vandaar dat ik voor de kleinste koos, die durfde ik wel aan. Het was te gek! Ietwat comfortabel maar minder eng dan ik dacht. We kregen nog een olifantenzoen, wat kietelde en het gevoel gaf dat er een stofzuigerslang op je wang stond gedrukt. Na de voortreffelijke lunch waar we gezellig met de Limburgers kletsten en de Fransen elkaar ook helemaal gevonden leken te hebben, was het dan eindelijk zo ver: de olifantentrek kon beginnen. Dit keer samen met Ingrid, zij voorop, ik achterop. De tocht was nog best avontuurlijk, veel takken die we moesten proberen te vermijden en heuvelachtige paden. En een amazing uitzicht. Ons olifant heet Kamoen en bleef de hele tijd ergens staan om heel veel te eten. Terwijl we hem net een hele dikke tros bananen hadden gegeven, die beesten zijn onverzadigbaar. Nu kwam het leukste gedeelte, voor ons en de olifanten: we gingen het water in! Kamoen liet zich lekker onderdompelen in het water en je zag haar zichtbaar genieten, zo leuk om te zien! We kregen een schuursponsje en daarmee gingen we haar schoon schrobben, wat niet echt heel veel effect had aangezien ze zich in korte tijd weer vies maakte, maar het was leuk voor de vorm. Toen vond Kamoen het leuk om ons nat te spuiten en was er een soort watergevecht begonnen. Ook met de andere olifanten. Het was zo geweldig, dit was echt het leukste gedeelte van de dag. We genoten nog even na met een biertje en daarna was het alweer thuis om huiswaarts te keren. Was een top dag!

Markten en shoppingmalls

Op de overige dagen vermaakten we ons ook prima in Chiang Mai met een luie dag aan het zwembad, waar een kast vol stond met tijdschriften (ook veel Nederlandse). Die had ik gemist zeg! Ook al is boeken lezen ook heel fijn, een tijdschrift in de zon vind ik net iets fijner. Of een dag in de shoppingmall. Een 4-verdiepingen complex met een mix van elektronicawinkels, kledingzaken, restaurants en prullariashops. Hier was mijn sinds kort favoriete winkel op het gebied van zomerkleding: Billabong! Met jammer genoeg wel ongeveer dezelfde prijzen als in Nederland, maar er was gelukkig wel Sale. ‘s Avonds gingen we in hetzelfde complex naar de bioscoop. Een Engelse film met Thaise ondertiteling. Voordat de film begon kregen we eerst de typische over te top reclame te zien en toen kwam de koning ineens in beeld (en een glimp van Wim-Lex en Maxima). Iedereen ging staan, dus wij ook maar. Tot het lied (ik neem aan het Thaise volkslied) afgelopen was. Ze hebben hier zoveel respect voor de koning, dat viel me op koningsdag ook al op. Terwijl wij juist helemaal niet bezig zijn met het koningshuis zelf op 30 april maar alleen maar met feesten en drinken haha. De film was overigens geweldig (the secret life of Walter Milty, geen idee of deze in Nederland ook te zien is (geweest).

Nightmarket en Sunday Market

De nightmarket vonden we niet erg interessant, maar de Sunday Market daarentegen… Wauw, ik heb nog nooit zoveel leuke kraampjes bij elkaar gezien. In tegenstelling tot sommige andere markten waar je tientallen dezelfde kraampjes tegenkomt, was deze markt veel gevarieerder. Veel zelfgemaakte kleurrijke producten, overal muziek, de geur van versgebakken wafels en andere lekkernijen…na drie uur waren onze voetjes moe van en waren we weer wat spulletjes rijker. ik sleep nu een grote tas mee naast mn backpack, ik denk dat het tijd wordt wat spullen op de post te doen naar Nederland.

Massage

Op onze laatste ochtend in Chiang Mai liepen we naar de vrouwengevangenis. Hier konden we ons laten masseren door een gevangene die binnen zes maanden weer vrij komt. Ze zitten vast voor kleine delicten en het geld dat je betaalt gaat naar de gevangenen als ze vrij komen. Om 8 uur (vroeg voor ons doen, maar gisteren was er helaas geen plek meer) meldden we ons voor een hopelijk goddelijke massage. Misschien ging mijn fantasie iets te veel met me op de loop toen ik dacht aan een kille ruimte, vrouwen in gevangenispakjes en misschien een beetje een grimmige sfeer. Niets van dit alles. De massage vond in een sfeervolle ruimte plaats, de masseuses maakten onderling grapjes en de sfeer was ontspannen. Mijn masseuse was echt zon lieve en vriendelijke Tai, ik dacht wat kan die nou hebben gedaan? Na de massage (de voetmassage was heerlijk) en het ontbijt moesten we ons haasten om op tijd bij het hostel te zijn, daar zouden we Tussen 10 en half 11 zouden we opgepikt worden door het busje naar Pai. Bij aankomst (09.55) stonden de eigenaars al druk naar ons te gebaren. ‘where were you?’ uh nou gewoon, we zijn toch gewoon op tijd? Maar nee hoor op hun klok ( die 10 min voorliep ) waren we wel te laat. Gelukkig kwam het busje later weer terug op ons op te pikken en zodoende (na weer een reis vol s-bochten dus van alle kanten opgeslingerd worden) zijn we weer in het schattige bergdorpje Pai. Hier blijven we nog zo’n vier dagen. to be continued…