‘Aapjes en tempels kijken’
MINKE WINK
En toen was het tijd om afscheid te nemen van Chiang Mai en mijn collega’s van Thailand Treks. Met een volgepropte backpack op mijn rug ben ik vertrokken naar het plaatsje Sukhothai.
Sukhothai
Na een 6 uur durende busrit kwam ik aan in dit plaatsje en heb ik na wat rijst en groente een hotel gevonden voor de eerste nachten. De volgende dag ben ik op verkenning geweest in het historische park van Sukhothai. Omdat Sukhothai een belangrijk koninkrijk is geweest van Thailand zijn hier nog veel ruïnes te vinden. Ik heb een fiets gehuurd en ben uren door het park wezen fietsen. Er was genoeg te zien!
Lopburi
De volgende morgen ben ik vanaf Sukhothai met de trein naar Lopburi gereisd. 4 uren zweten en een houten kont verder kwam ik aan in dit plaatsje dat ook wel bekend staat als monkey town. Eenmaal aangekomen in Lopburi werd de bijnaam van dit stadje me al snel duidelijk. Overal sneakten aapjes om me heen! Ik heb een poging gedaan tot het voeren van deze lieve aapjes maar die beesten waren echt zo brutaal dat ze op me begonnen te springen en alles al uit mijn handen rukten voordat ik maar de kans kreeg ze iets te geven. Brutale snotapen. In Lopburi waren ook een aantal ruïnes waar het stikte van de apen. Ze lagen, liepen, aten echt overal. De apen zijn hier eigenlijk meer een attractie dan de ruïnes.
Ayutthaya
Ik heb de volgende dag wederom de trein gepakt om verder te reizen naar een ander oud koninkrijk van Thailand, Ayutthaya. Net als in Sukhothai zijn hier veel oude ruïnes en tempels te vinden. Dezelfde avond heb ik samen met 2 Amerikaanse meiden en een Japanse jongen nog een boottour gedaan langs een aantal mooie tempels. De volgende dag heb ik weer een fiets gehuurd en kilometers gefietst van de ene naar de andere tempel. In de middag kwam ik bezweet en uitgeput weer terug bij mijn guesthouse vanwaar ik met tuk tuk nog naar de zogeheten drijvende markt ben gegaan. Hier wordt van alles verkocht vanuit bootjes op het water.
Kanchanaburi
Na een korte nacht in een veel te warme kamer heb ik de volgende dag de bus gepakt naar ‘rivertown’ Kanchanaburi. Ik heb hier een heerlijk guesthouse gevonden aan de rivier met zwembad waar ik eens goed gebruik van heb gemaakt. De volgende morgen heb ik de Erawan watervallen in het Erawan National Park bezocht. De Erawan waterval bestaat uit 7 zogenaamde stappen en de 7e stap is een hike van anderhalve kilometer. Ik wilde natuurlijk geen stap missen en heb de hele trail uitgelopen. Bij elke stap was weer een mooie waterval te zien en onderweg heb ik de heerlijke geuren van de jungle opgesnoven, de vele verschillende geluiden aangehoord en zelfs nog een paar aapjes gespot! Bij de 7e waterval heb ik een poging gedaan tot zwemmen maar dit snel opgegeven vanwege de tenenzuigende vissen die in het water zwommen. Brrrr.
Op mijn tweede dag in Kanchanaburi ben ik meegeweest op een tour naar de meest interessante attracties in de omgeving. ‘s Ochtends heb ik gebadderd in een ‘hot spring’ en ‘s middags zijn we onder andere naar een herdenkingsmuseum geweest en zijn we een stukje met de trein over de beruchte Death Railway getuft. Deze treinrails is in de Tweede Wereldoorlog door krijgsgevangenen aangelegd voor de Japanners die een spoorverbinding nodig hadden tussen Birma en Thailand voor het vervoeren van wapens. Bij het aanleggen van deze rails zijn ontzettend veel dwangarbeiders om het leven gekomen door de barre omstandigheden waarin ze verkeerden. Echt heel heftig. De volgende ochtend heb ik nog 2 musea in Kanchanaburi bezocht over dit onderwerp.
Sankhlaburi
Na de musea ben ik die dag met de bus verder gereisd naar het kleine plaatsje Sankhlaburi vlakbij de Birmese grens. Ik heb een guesthouse gevonden met prachtig uitzicht over de rivier. Ik heb een ander grensplaatsje bezocht waar de Birmese invloeden duidelijk te zien waren. Verder heb ik eigenlijk niet zoveel gedaan behalve met een boek op de veranda genieten van het uitzicht, het mooie weer en o ja, het boek dat ik aan het lezen was.