3 dagen zeilen met Raggamuffin

SANDRA WINK

Met een catamaran over azuurblauw water glijden, snorkelen langs kleurrijke koraalriffen en slapen op picture-perfect bounty eilanden. En dat zo’n drie dagen lang. Geen contact met de buitenwereld, geen wifi, geen verkeer en overlast en bovenal géén stress. Dat laatste is ook echt het motto van het land Belize, een klein verstopt landje aan de Caribische kust, tussen Mexico en Guatemala. Een must-do hier is zeilen in de rustige baaien langs talloze pittoreske eilandjes. Het is echt een aanrader om een meerdaagse zeiltocht te boeken met Raggamuffin Tours. Wat een ervaring. Deze zeiltocht duurt 3 dagen, van Caye Caulker tot Dangriga, en is echt boven verwachtingen!

Ragga..wat?!

Zodra je de grens overgaat en Belize binnenkomt, in ons geval vanuit Guatemala, kijken de Rasta’s je geïnteresseerd toe. Ze hebben een donkere huidskleur, dreads en soms gouden tanden. Je waant je in een andere wereld, met drums, reggae en uitbundige mensen. Zo anders dan Mexico, het land van de salsa en taco’s, en Guatemala, waar mensen in kleurrijke traditionele klederdracht lopen en vrij timide van zichzelf zijn. Belize is dan ook vanuit mijn oogpunt een verdwaald Caribisch eiland dat aan de kust is vast gaan plakken. De stranden en bounty eilanden zijn hier ook de redenen om dit vrij dure land te bezoeken. Wij verbleven een dag op het eiland Caye Caulker, dat vanuit Belize Stad binnen 45 minuten te bereiken is met de snelboot die bijna ieder uur gaat. Het eiland zelf is het zeker waard om een dag of twee te verblijven, ondanks dat het aardig toeristisch is. Het ooit zo low-key backpackers eiland wordt vandaag de dag bezocht door alle soorten toeristen, waarvan veel Amerikanen. Dat is zo gek nog niet, want de officiële taal in Belize is Engels. Dat maakt de communicatie wel zo makkelijk. Aan de ‘hoofdstraat’ van het eiland zit het kleine kantoortje van Raggamuffin Tours, te herkennen aan de rood, geel en groene kleuren.

In het kort

Deze tour biedt een ultieme island-hopping ervaring aan voor de niet-luxe paardjes. Vanuit Caye Caulker vertrekt iedere dinsdag en vrijdag de 3-daagse zeiltocht (mits er genoeg mensen zijn). Het minimum aantal meevarende reizigers is rond de 12 personen en het maximum is 21. Raggamuffin biedt al meer dan 15 jaar tours aan en ze hebben daardoor een goede reputatie opgebouwd. Het is daarom (bijna altijd) noodzakelijk om van tevoren te reserveren. Dit kan direct via de website of via mail. De route van de zeiltocht is van Caye Caulker naar Dangriga, dus richting het zuiden. De tour wordt nooit andersom aangeboden! Dit is vanwege de tegenwind, van noord naar zuid is het water erg kalm en heb je bijna geen last van de schommelingen. Je vaart op een brede catamaran waar genoeg ruimte is voor alle 21 personen plus 4 bemanningsleden (mits ze niet allemaal op dezelfde plek gaan staan of liggen ;)). Overdag staat in het teken van relaxen op de boot, korte eiland bezoekjes (Goffs Caye of English Caye, Tobacco Caye en South Water Caye), snorkelen vanaf de boot en voor de liefhebbers is er de mogelijkheid om te vissen.

De eerste nacht is back-to-basic slapen in een tentje op Rendezvous Caye, de tweede nacht biedt meer comfort in een (privé) cabaña op palen in het water op het privé eiland Ragga Caye. Tenten, slaapzakken, beddengoed, eten, drinken en snacks, alles is inclusief! Je komt echt niets tekort naar mijn mening. Het eten is van goede kwaliteit en met veel variatie. De vele verse groenten zijn zó lekker na wekenlang reizen door landen waar dit amper te krijgen is. De prijs voor dit alles is $400 dollar, dus zo’n 360 euro. Het is een hap geld, maar als je uitrekent hoeveel je kwijt bent gemiddeld voor 2 overnachtingen, alle maaltijden, drankjes en 3 dagtours, dan zit je snel op hetzelfde bedrag!

Voorbereiding

We maken een reservering via de website en komen er toch achter dat we sneller dan verwacht in Caye Caulker zijn. Of we ook met de groep van vrijdag in plaats van dinsdag meekunnen? Dat is geen probleem, krijgen we binnen een dag te horen. Alle praktische informatie wordt via de mail gestuurd en we hebben verder geen vragen tot aan de groepsmeeting een dag voor vertrek. Super handig om zo de crew en de groep te leren kennen en alle laatste details door te spreken. Zo verdeel je je bagage over twee tassen, een ‘storage’ tas en een dagtas. Geloof me, in die dagtas heb je vrij weinig in te pakken. Je leeft de komende dagen in je zwemkleding en hebt geen schoenen nodig. De ‘storage’ tas wordt onderin de boot gestopt en daar zit alles in wat je niet nodig hebt voor de tour (en dat is veel haha).

Eerste dag – Back to basic

We zijn uitgecheckt bij ons hostel en lopen om 09.00 uur naar het kantoor toe. Snorkelmaskers en zwemvinnen passen en klaar! Een tijdje later kunnen we de boot op. Netten aan de voorkant om in te relaxen, score!! Het voelt in het begin erg vol de boot met zo’n 20 (nog) onbekende mensen en iedereen heeft even tijd nodig om een plekje te zoeken (schaduw of zon). Al snel dobberen we rustig over het kristal heldere water en maken we een praatje met de medereizigers. We maken kennis met onder andere een vis familie uit Texas, een enthousiast koppel uit Zwitserland, drie emo meiden uit Engeland en een vrijgezellenfeest met 5 Chinese jongens. De groep had niet meer uiteenlopend kunnen zijn, ik ben erg benieuwd hoe dit de komende dagen gaat! We smeren factor 50 op ons al zongebruinde huidje en genieten van het briesje dat ervoor zorgt dat we niet weg fikken op de boot. De snacks en de rum-punch drankjes staan klaar en de eerste uren zijn we daar zeker zoet mee.

Na een tijdje varen gaan we het water in om te snorkelen. Het koraal is prachtig, de vissen kleurrijk en het water is gewoon heerlijk 🙂 De kleuren zijn zowel onder water als boven water onwerkelijk. Vanuit de verte zien we een stukje wit wat afsteekt tegen het helderblauwe water. Een paar palmbomen wuiven ons langzaam toe. We stoppen bij dit picture-perfect eiland voor een paar foto kliekjes en wat film shots.

Donkere wolken pakken zich samen boven het eilandje waar we de nacht gaan doorbrengen in een tentje. Slik, gaat dat goed komen? Al in een stevige wind zijn we in de weer met haringen en tentzuilen om de tent goed stevig vast te kunnen zetten. Lachend zeggen we nog tegen elkaar dat we hopen dat de tent niet wegwaait. James is de enige bewoner op het eiland, en hij woont in een klein houten huisje waar we niet veel later op de avond met de hele groep staan te schuilen. Buiten is het weer veranderd in een tropische storm, en ik vrees voor onze spullen in een mogelijk wegwaaiende tent. Uren later is het rustiger en bekijken we de schade. Op een paar plasjes water in de tent na is alles droog gelukkig. De Texas familie heeft het iets minder getroffen, een stoel waaide op hun tent en alle spullen zijn drijfnat geworden. Gelukkig heeft James een extra kamer voor de familie en kan iedereen alsnog half droog gaan slapen.

Tweede dag – Bounty Paradise

Echt slapen is het niet geworden op het dunne matje, maar de zonsopgang maakt alles goed. De grote bolle zon komt achter de horizon vandaan en kleurt het hele eiland in. Behalve kleur brengt de zon vooral warmte, we branden direct onze tent uit. Langzaam opstarten met een oploskoffie, heerlijk.

We genieten van de eerste zonnestralen en breken na het ontbijt de tent weer af. Zodra alles en iedereen weer op de boot is varen we rustig verder. Een snorkel stop verder meren we aan bij Tobacco Bay, een groen stukje paradijs in the middle of nowhere. Palmbomen steken tussen of boven de kleurrijke huisjes uit. Er woont een kleine community van 20 mensen op het eiland en daarnaast biedt het eiland verschillende slaapplekken voor toeristen. Een paradijs voor de toeristen die wakker worden in een huisje op palen boven het water, maar het is een heel gek idee om te bedenken dat je daar zou wonen.

Ik ben erg verwend wat betreft snorkelen, omdat ik vaak denk dat het nooit de Galapagos eilanden zou kunnen overtreffen, dus ik twijfel even om het water weer in te gaan. Na een tijdje besluit ik het toch te doen. Eenmaal onder water spot ik al snel een haai en schrik. Is het wel de bedoeling om hier een haai tegen te komen? Ik word bang en wil weg zwemmen, maar zie dat iedereen enthousiast is dus ben al vrij snel gerustgesteld. Na het snorkelen springen we nog een paar keer van de boot en genieten we van de rum-punch terwijl de zon langzamerhand richting de horizon gaat.

We komen aan bij Ragga Caye, het eiland van de Raggamuffins. Hier zijn privé cabañas die voor een extra $100 dollar gehuurd kunnen worden (vooraf reserveren) en anders het gezamenlijke huisje met stapelbedden. Samen met Lena, een meisje uit New York, delen we een kamer. De zon gaat langzaam onder en het eiland krijgt een romantische oranje gloed, zó mooi. Er is nog een groter ‘huisje’ waar het avondeten wordt geserveerd. Wederom weer heerlijk en vers, complimenten voor de chef 🙂 We praten en drinken lang na met de groep voordat we ons comfortabele bedje inkruipen.

Laatste dag – Feestende afsluiting

‘Breakfast!!’ wordt er geroepen door de crew terwijl ik me nog een keer omdraai in bed. Het regent buiten, en ik ben blij dat we in een droog hokje liggen. Na drie keer roepen besluiten we toch maar te gaan en even later genieten we van een vers gemaakte koffie en het ontbijt. Met een regenjas aan zitten we na het ontbijt op de boot, want we gaan zeekoeien spotten! Het is aardig koud op de boot en behalve een secondebeeld van iets wat een op een zeekoe moet lijken zien we niet zoveel. Na nog een aantal pogingen keren we terug naar het Ragga eiland. Om de teleurstelling te compenseren en door het besef dat de zeiltocht er bijna opzit maakt dat er opeens flessen rum open worden getrokken en shotjes worden uitgedeeld. Voordat we het doorhebben staan we weer op het eiland en is iedereen aan het dansen! Zó leuk en grappig om te zien dat je zelfs met de meest verschillende mensen een gezellige groep kunt vormen. Iedereen heeft het naar zijn zin en het feestje gaat door totdat we van het eiland af moeten. We rapen snel de spullen bij elkaar, worden met een klein bootje naar Dangriga gebracht en nemen afscheid van elkaar. Voor even voelt het gek om weer in de ‘bewoonde’ wereld te zijn en andere geluiden te horen behalve de zee en de boot. Wát een heerlijke en relaxte dagen hebben we gehad.